dinsdag 25 november 2025

Floris V-pad van Nieuw-Lekkerland naar Dordrecht

22 november 2025 


start: met 2 auto's naar Baanhoekweg in Dordrecht parkeren finishplek, een auto naar Nieuw-Lekkerland, vanaf daar starten
etappe: 8 
kilometers: 23

In het eerste koude weekend van deze herfst mogen wij weer op pad. Juist voor dit weekend staat een tweedaagse op het Floris V-pad gepland tussen Nieuw-Lekkerland en de Kiltunnel in Dordrecht. Ergens halverwege hebben we bij Villa Augustus een overnachting geregeld. Na een auto bij het eindpunt te hebben geparkeerd en de andere bij de start in Nieuw-Lekkerland kunnen we op pad. De eerste kilometers lopen over een fietspad. De huizen waar we aan voorbij trekken worden steeds ouder, van een spiksplinternieuwbouwwijk tot oude boerderijtjes aan het eind van het verharde pad. Alsof we van het heden terug de tijd inlopen. De eerste molens die aan de horizon opdoemen bevestigen dat beeld. 

Wat een fraai stuk Nederland lopen we nu binnen. Langs verschillende molens komen we op de dijk langs de Lek. Links van ons een bos van molens, vervaagd door de mist in het fletse winterzonnetje. Voor we Kinderdijk oplopen, pauzeren we voor een startbakkie. Dan stappen we door dit op de UNESCO Werelderfgoedlijst prijkende complex van voornamelijk boezemmolens. Zeventien exemplaren staan er van dit soort, aangevuld met nog 2 poldermolens. Het is lastig om de pas er een beetje in te houden. Niet omdat het zo druk is, maar omdat ik plaatjes blijf schieten. Wat een bijzonder gebied is dit. Het is alsof we door een oer-Hollands schilderij stappen.









Over een graskade laten we de molens van Kinderdijk achter ons. Het zijn niet de laatste die we vandaag zien, want in deze omgeving staan er nog veel meer. Er moest hard worden gewerkt om droge voeten te houden. De graskade verruilen we voor een smalle tiendweg. Op afstand passeren we Oud-Alblas, terwijl we op de been proberen te blijven op het blubberige pad. Naast modder vormen uitstekende boomwortels een uitdaging. Een kudde schapen staart ons nieuwsgierig aan. Als we doorlopen, rennen ze met ons mee, voor ze, nog steeds in schapensprint afbuigen en het ruime weiland kiezen. Wij mogen nog even doorploeteren op het pad. De grote wilgenkap is net achter de rug. Overal liggen bossen tenen. 

Na een kort stuk over een fietspad langs een drukkere weg, slaan we, nadat we het riviertje de Alblas zijn overgestoken, weer een smallere weg in. Hier lopen we opnieuw tegen een molen aan. In dit exemplaar is een restaurant gevestigd, Graan en Zo. Het is te laat voor een lunch, maar een, gezegende, borrelplank stilt onze snacktrek. 












Een pad dwars door hoog gras voert ons langs een andere molen. De wieken zoeven rond. Voor ons verschijnt langzaam maar zeker de bebouwing van Papendrecht en Sliedrecht. Terwijl we boekentips met elkaar uitwisselen stappen we door groen. Het begint te schemeren. Via een lange brug over de A15 en door buitenwijken van de twee Drechten bereiken we de Beneden Merwede. In de inmiddels gevallen schemer doen de lichtjes van de aan de overkant gelegen industrie aan kerst denken. Nog even mogen we klimmen om bovenop de spoortbrug te komen die ons naar de aan de andere kant van het water gelegen Dordrecht brengt. Niet veel verder wacht hier een van de auto's. Wat een fraaie 23 kilometers liggen achter ons. Op naar de andere auto en dan naar Villa Augustus in Dordrecht. Morgen verder op het Floris V-pad. 

  • op naar de volgende wandeling op het Floris V-pad, onder Dordrecht door
  • terug naar de vorige wandeling op het Floris V-pad, van Schoonhoven naar Nieuw-Lekkerland
  • overzicht van onze wandelingen op het Floris V-pad
  • onze andere wandelpaden

vrijdag 21 november 2025

Hertogenpad van Dongen naar Kaatsheuvel

9 november 2025


start: in 15 minuten naar Kaatsheuvel, bushalte Horst. Parkeren (gratis) in straat naast bushalte (van Heeswijkstraat), bus 301 en 371 brengen ons in ruim een uur naar halte Volckaert in Dongen
etappe: 2
kilometers: 19
overnachting: B&B De Hoef

De start vanochtend is rustig. Er wachten ons nog geen 20 kilometer van etappe 2 van het Hertogenpad tussen Dongen en Kaatsheuvel. We hoeven ons dan ook niet te haasten. In de B&B of eigenlijk alleen de eerste B, want de tweede B verzorgen we zelf, bereiden we op ons gemak het ontbijt. Het is slechts een minuut of 10 rijden naar Kaatsheuvel. In deze finishplaats van vandaag is het in de drukte van het Efteling-verkeer zoeken naar een gratis parkeergelegenheid. Dat lukt zowaar en niet eens ver van de bushalte gelegen. Bus 301 brengt ons naar Tilburg, waar we met een startbakkie in de hand, overstappen op bus 371 naar Dongen. 



Oude huizen die best wat aandacht kunnen gebruiken, geven ons de indruk dat hier heel wat materiaal voor een klusprogramma voor handen is. Toch toont het nooit sfeerloos, want de opknappertjes worden afgewisseld met prachtige oude gebouwen die nog fluisteren over de tijd dat Dongen het centrum van de leerindustrie was. 

Al snel bereiken we de brug over het Wilhelminakanaal. Een voorbij glijdend schip zorgt dat het geen saai stuk is. Dat is het overigens wel aan de overzijde van het kanaal. Eerst moeten we zorgen dat we niet op onze kont belanden als we over een scherp dalend modderpad weer op waterniveau komen na de brug te zijn overgestoken. Wat volgt is een blubberig stuk langs een bomenrij die ons het zicht op het kanaal ontneemt. 

Toch is dat nog altijd gezelliger dan het fietspad langs de drukke Eindsestraat. Even hebben we hoop op een lunch bij Auberge De Moerse Hoeve, maar een blik op de kaart maakt duidelijk dat er helemaal niets van onze vegan gading bij is. 







Met het inlopen van natuurgebied Huis ter Heide begint het leuke deel van deze etappe. Daar zijn de bomen met hun herfsttooi. Langs de bosrand stappend hebben we een fraai uitzicht op het vennengebied. Schotse hooglanders genieten van het zonnige herfstweer. Net al wij trouwens. De jassen zijn al lang weer in de rugzakken verdwenen. Meer bossen volgen. Een open stuk geeft een mooi doorkijkje op de kerk van De Moer. En verder stappen we weer door prachtig gekleurde bossen waar de zonnestralen door het toch al wat kalende bladerendak piepen.







Langzaam wordt het gegrom van de Python en het gegil van de mensen in de achtbaan luider. We naderen de Efteling. Veel zien we niet van het park. Het pad voert ons er met een ruime boog omheen. Na 19 kilometer zijn we terug bij de auto. Zelfs zonder zeven-mijls-laarzen was het vandaag weer een fijne wandeldag. 

Hertogenpad van Breda naar Dongen

8 november 2025


start: met de auto naar Dongen, parkeren bij Bushalte De Volckaert, in 45 minuten naar station Breda
etappe: 1 van Breda naar Dongen
kilometers: 19,5
overnachting: B&B De Hoef

Altijd bijzonder om met weer een nieuw wandelavontuur te starten. En ja, we zijn al onderweg op nog wat andere LAW's, maar dat zijn paden met voornamelijk polderwegen. We hebben zin in weer wat steden, leuke dorpjes en bossen. LAW-13, het Hertogenpad, vinkt al deze hokjes af. Daarom hebben we een B&B in de buurt van de route geregeld en karren we in de vroege ochtend van 8 november richting Dongen. Niet dat de start van het pad daar ligt, nee, die ligt in Breda, maar de finish is in Dongen. De auto parkeren we vlakbij bushalte De Volckaert. Hiervandaan brengt bus 371 ons naar het station in Breda. Om het echte startpunt te bereiken, moet Park Valkenberg worden doorkruist. Op het Kasteelplein met onze rug naar Kasteel Breda, onder toeziend oog van Willem II, starten we onze route naar, uiteindelijk, Roermond. 

Dat Breda leuk is, wisten we al. De smalle straatjes met kinderkopjes, oude gebouwen, het Begijnhof en de overal bovenuit torenende spits van de Grote Kerk bevestigen onze mening nog eens. Na een kleine lunch bij Jack & Jacky's, verlaten we langzaam de Parel van het Zuiden. 









Schoppend door bladeren verkennen we de bospaden van Waterwingebied Dorst. De warmte van de zon doet bijna vergeten dat het al november is. Het dikke bladerenpak, dat de bodem bedenkt, brengt dat besef terug. Bij Bos en Co ploffen we zelfs op het terras neer voor een snackstop met een zomerse La Trappe Nilis 0% en een heerlijk vegan borrelplankje. Is het echt november?




Dongen verwelkomt ons met sfeervolle, oude kloostergebouwen, waarvan een aantal na restauratie een woonbestemming heeft gekregen. Na een dikke 19 kilometer zijn we terug bij de auto. Etappe 1 is gestapt. Op naar B&B De Hoef in het buitengebied van de plaats. Morgen verder. Eens kijken waar we de aanvraag voor hetzelfde weer als vandaag kunnen indienen...

vrijdag 24 oktober 2025

Nederlands Kustpad - van Harlingen naar Oosterbierum

24 oktober 2025


Start: met de auto in 1 uur en 15 minuten naar Oosterbierum.  Bus 71, halte Keatsebuoren in 15 minuten naar Harlingen
Kilometers: 17,7
Etappe: 2 volgens Wandelnet

Ruim anderhalf jaar geleden, op 11 februari vorig jaar, stapten we van de Afsluitdijk naar Harlingen. Hoog tijd om eens verder te gaan met het derde deel van het Nederlands Kustpad.  

Vanochtend worden we wakker terwijl de wind om het huis loeit, bij vlagen vergezeld door dikke druppels. Niet echt fijn wandelweer. Toch lijkt het later vandaag met name in Friesland mee te vallen. Bovendien hebben we de B&B gereserveerd, dus we gaan gewoon. 

De auto parkeren we in Oosterbierum. Bus 71 brengt ons in een klein kwartier naar het centrum van Harlingen. Eigenlijk kunnen we bij de veerbootterminal starten, maar we willen eerst nog een koppie doen. Dat startbakkie scoren we bij Atelier Swoop, een Nordic conceptstore waar ze naast hippe spulletjes en bollen wol met patronen, een leuke koffiebar hebben.  








Even na 12.00 uur verlaten we het leuke Harlingen om direct na het verlaten van het centrum in een heel ongezellig havengebied terecht te komen. Om de sfeer te bevestigen begint het ook te regenen. In de harde wind worstelen we ons in onze regenjassen. 

En dan is daar de Zeedijk. Natuurlijk gaan wij aan de waterkant lopen, al levert dat spierpijn in onze heupen op, omdat we constant tegen de fiks blazende wind aanleunen. Woeste schuimkoppen klappen op de kust. Een enorme zwerm scholeksters kiest het luchtruim als wij dichterbij komen. Wat een fraai gezicht, die kleine vogels dwarrelend op de wind. 

Na 8 kilometer komt Wijnandum in zicht. Wij lopen er met een omtrekkende beweging naartoe. Het zorgt ervoor dat we de wind even vol tegen krijgen. Poeh, dat is nog even bikkelen, zeg! Het Friese dorpje is een fijne afleiding van het barre, ruime vlakke land. Het is echter niet groot, dus na een rondje om de kerk met wat sfeervolle huizen, lopen we weer in de leegte. Wel kunnen we eerst nog een enorme fibula, een Romeinse mantelspeld, bewonderen. Archeologisch onderzoek heeft aangetoond dat het terpendorp in de zevende eeuw een belangrijke vestiging was waar een hoofdgebouw stond met ateliers van ambachtslieden: goud- en zilversmeden, bronsgieters, glas- en barnsteenbewerkers, wevers en een wapensmid. 







Even verderop langs de Sexbierumse vaart kunnen we wat kunstwerken bewonderen. Een roestig kunstwerk moet de gemeente voorstellen waar elke plaats met een gat wordt aangeduid. Er tegenover ligt monument Getswerdersyl. Dit was de noordelijkste Sluis op de Slachtedijk tussen Sexbierum en Franeker. De oorspronkelijke Sluis is in 1982 gesloopt. Om de plek te markeren werd een monument geplaatst. 

Er wachten ons nog 3 kilometer door het open land tot Oosterbierum. De windmolens profiteren in optima forma van de woei. Een enorme berg suikerbieten verwelkomt ons weer in de bebouwde kom. We zijn er! Eigenlijk hebben we het op wat buien na, best goed gehad. Laten we zeggen dat we goed zijn uitgewaaid. 






Op naar de B&B. Maar eerst nog even twee enorme pompoenen scoren. Vlak voor Oosterbierum passeerden we een kar vol met oranje en groene in allerlei formaten. Even voor 16.00 uur checken we in bij By Mosk. Klaar voor een avondje chillen...en dat lukt prima op deze plek!