Westerborkpad - van Amsterdam CS naar Diemen

20 maart 2021

start: met de trein naar Amsterdam CS, op het Stationsplein ligt de start

finish: op de hoek bij het viaduct van de A1

kilometers: 14,5 km - 6,5 van etappe 00 + 7,5 van etappe 01 + uitloop van 0,5 

De start van een nieuw wandelavontuur. Samen met Petra heb ik vandaag de eerste stappen gezet op het Westerborkpad. Hoewel, voor mij klopt dit niet helemaal, vorig najaar liep ik al de rondwandeling naar het verscholen dorp bij Nunspeet. 

Voor het pad officieel start, bij de Hollandsche Schouwburg, lopen wij de proloog die bij het Amsterdam CS ligt. Het stuk van dit station naar de Hollandsche Schouwburg vormt geen deel van de route die tijdens WWII werd afgelegd. De treinreis naar het oosten begon namelijk op het Muiderpoort Station. 

Het eerste deel voert kriskras langs betekenisvolle plekken zoals het Anne Frankhuis, de Dokwerker, de Schaduwgracht, het Spiegelmonument en door de Joodse wijk. De gedachten en monumenten leveren al kippenvel op. Geluidsfragmenten te beluisteren via de app van Westerborkluisterpad zorgen voor tranen in je ogen. De pracht van de hoofdstad en het mooie weer doen de grijze gedachten die dit alles oproept niet verdwijnen. 

Vanaf de Hollandsche Schouwburg volgt de route zoveel mogelijk het spoor van de Jodenvervolging. Langs ARTIS, door het Oosterpark, komen we in de Transvaalstraat, een gezellig, kleurrijk buurtje. Foto's aan de gele balkonnetjes tonen dat dit ooit anders was. Een monument van een Davidster aan een muur herdenkt de Joodse bewoners die hier uit hun huizen zijn weggevoerd en op deportatie naar Westerbork zijn gezet.

Hun treinreis startte op het Muiderpoortstation. Een volgend monument hier herdenkt de ruim 11.000 Joden waarvoor de reis naar veelal hun einde hier startte. 

Hiervandaan voert de route,  langs de Joodse begraafplaats Zeeburg, Amsterdam uit en Diemen in. Voor ons zit het er vlak voor de officiële finishplek van etappe 01, op. Volgende keer verder. 

Het was een dag vol tegenstellingen. Dat is wat dit pad teweeg zal brengen. Stilstaan bij toen. Genieten van nu. 

• op naar het volgende stuk, van Diemen naar Muiden
• overzicht van alle Westerborkpadetappes
• onze andere wandelpaden

Marskramerpad - van Voorschoten naar Rijnsaterwoude

 6 juni

De Marskramers uit de 16e en 17e eeuw zijn we weer een stuk tegemoet gelopen. In onze eerste wandeling op dit pad, 14 mei, stapten we anderhalve etappe weg, nummer 20 en een deel van 19. Onze start van vandaag ligt in Voorschoten. 

De GPS'en hebben nog niet gepiept voor de eerste kilometer of wij zitten al aan een startbakkie. Zo fijn dat dat weer kan. In een nog verlaten Voorschoten vinden we op het terras van Va Bene een mooi stekkie. De koffie smaakt heerlijk! Het is jammer dat we hier niet rond lunch- of dinertijd zijn, want de vele terrassen beloven gezelligheid. 

Goed ingesmeerd met zonnebrand vervolgen we onze weg. Deze brengt ons al snel naar het water van De Vliet. Eerst over de ene, dan weer over de andere oever wandelend, belanden we in Leiden. Met dit weer is het druk op en langs het water. Sloepjes tuffen voorbij. In de vaak prachtige huizen aan het jaagpad langs het water genieten de bewoners van de zon. 

Leiden brengt met de bomen van het Cronesteynpark wat verkoeling. Slingerend op het pad langs de singel om het centrum heen genieten wij van de stad. Hier zijn we wel mooi op tijd om te lunchen. Dat doen we bij Restaurant de Vriend. Een goede keuze, zo blijkt. De salade en het broodjes smaken heerlijk. Net als het Mexicaanse biertje dat we erbij drinken. Enne...dat biertje zorgt ervoor dat de eerste kilometers na de lunch toch wel wat zwaarder aanvoelen. En we moeten nog zo ver... De GPS piept dat etappe 19 erop zit. Maar wij gaan nog even door. Nog 20 kilometer tot we weer bij de auto zijn. 

Het Braasemermeer en de Wijde Aa brengen meer zomerse waterpret. Wij bekeken het allemaal vanaf een pad langs de waterrand. Af en toe verlaten we het klotsende water en lopen we rechte stukken over fietspaden. 

De laatste kilometers zijn nog even flink zwoegen. Over een enorm stuk akkerland bikkelen wij onder de warme zon langs gewassen als asperges, tarwe en aardappels. De zon brandt. Nergens schaduw. Langs een manege komen we weer op de verharde weg. We zijn in de buurt van Rijnsaterwoude. Een smalle landweg bedekt met grove kluiten aarde brengt ons naar de auto. Fijn, want we hebben het een klein beetje gehad. Dat mag ook wel na 33 kilometer. 

In totaal zijn nu drie etappes afgestapt van weer een tof wandelpad. 

de vriend

• op naar de volgende etappe van Rijnsaterwoude naar Breukelen
• terug naar de vorige etappe, van Scheveningen naar Voorschoten
• overzicht van onze Marskramerpadetappes
• onze andere wandelpaden

Marskramerpad - van Scheveningen naar Voorschoten

 14 mei 

Naar start: auto naar Voorschoten, parkeren Papelaan - Baron Schimmelpenninck van der Oyelaan, trein en tram naar Scheveningen

Finish: auto staat langs parcours

Kilometers: etappe 20 (20,1 km) + deel van 19 (9 km)

Het Waterliniepad is afgevinkt. Het Pieterpad staat in de wacht tot de zomervakantie. Het Kustpad vraagt om enige afwisseling. Daarom zijn wij vandaag aan een nieuw wandelavontuur begonnen, het Marskramerpad.

Nederland wordt dwars doorgestoken in de voetsporen van de marskramers. Eigenlijk loopt de richting van oost, het Duitse Bad Bentheim, naar west, Scheveningen. Wij zijn gezien de aanreistijd een beetje dwars en lopen 'm andersom en volgen de kooplui van vroeger dus weer op hun weg naar huis. 

Vandaar dat wij vanochtend voor het Kurhaus op het strand in Scheveningen aan dit pad starten. De eerste bijna 11 kilometers door Scheveningen en Den Haag komen wel erg bekend voor. Deze stapten we namelijk eerder dit jaar ook al weg tijdens een etappe van het Kustpad. Maar, geen geklaag, hoor. Het waren leuke kilometers door de (parken van de) hofstad. Het is vooral veel groen, met af en toe pittige hoogteverschillen, dat het decor van deze eerste kilometers vormt. In de bebouwde kom passeren we het Vredespaleis, statige ambassades en de bouwput van het Centraal Station. 

Net na Huis ten Bosch wijkt de route af. Dit keer gaan we niet terug naar de kust. In plaats daarvan lopen we over het terrein van verschillende landgoederen. Heerlijk struinen door het bos. Af en toe verlaten we het groen om ons te vergapen aan de kastelen van huizen die in deze buurt staan.

Na Wassenaar knopen we nog een deel van de volgende etappe aan onze route vast. Koninklijk landgoed Horsten is voor vandaag het laatste stukkie groen. Het theepaviljoen is geopend voor to go. Hier scoren we ons etappebakkie zittend op een boomstronk in de grote weide. In de plassen voor ons houden pa en ma gans hun kroost in de gaten. 

Nog wat kilometers koersen we langs het spoor. Dan komt Voorschoten in zicht. Hier vinden we de auto langs de route terug. Fijn om na bijna 29 kilometer zo in te kunnen stappen. De kop is eraf. Op naar Duitsland. 

• op naar de volgende etappe: van Voorschoten naar Rijnsaterwoude
• overzicht van de Marskramerpadetappes
• onze andere wandelpaden 

Pelgrimspad etappe 5 van Reeuwijk naar Haastrecht

 15 januari

Naar start: met auto naar Haastrecht. Parkeren langs Hollandse IJssel op Jaagpad/Veerweg. Lopen 6 minuten naar bushalte Centrum. 107 naar station Gouda in 13 minuten. Daar op 178 richting Bodegraven, na 14 minuten uitstappen bij halte OudReeuwijkse Weg/Raadhuisweg (en dus niet 3 haltes eerder bij Reeuwijkse Brug)

Naar huis: met auto, geparkeerd bij etappefinish

19,6 kilometer weggestapt (in plaats van 18,4)

Pelgrimspad, wat ben je leuk! Zelfs met het grijze en waterkoude weer van vandaag. Het vorige stuk van Aarlanderveen naar Reeuwijk was al volop genieten. Vandaag, verder naar Haastrecht, deed daar absoluut niet voor onder. 

Met mijn te enthousiaste hoofd zorgde ik voor een dikke kilometer extra voor vandaag door 3 haltes te vroeg uit de bus te stappen. Ach, gelukkig staat er geen kilometerknaller op de planning. 

Al snel nadat de GPS'en zijn gestart, bevinden we ons opeens op een park voor vakantiehuisjes. De Reeuwijkse Plassen is de naam. Even verderop ontdekken we dat dit ook wel een topplek is voor zo'n park. Wat een mooie omgeving! De route voert ons over een pad dat gewoon dwars door het water loopt. Net dat we daar veel van zien. Het is een erg klein, grauw wereld. Toch ervaren we dit paadje door de plassen als bijzonder. 

Knotwilgen voeren de boventoon. Naast prachtige kasten van huizen, staan bouwvallige optrekjes. Boodschappen worden hier waarschijnlijk per boot gehaald. Naast de woonhuizen staan her en der op een eiland ook wat vakantieverblijven. Vergrijsd houten huisjes met boten omgekeerd voor de deur liggen. Het maakt nu een verlaten indruk, maar wat zal het hier zomers fijn zijn. 

Verderop leidt een ander smal pad met de toepasselijke naam Kippenkade langs wat afgelegener liggende vakantiehuisjes. Uitkijkend over een met sloten doorspekt polderlandschap staan we even stil bij een herdenkingsmonument voor zeven Australische bemanningsleden van een Lancaster-vliegtuig, omgekomen in 1943 na te zijn neergehaald door een Duitse nachtjager. 

Even lopen we over een drassige, modderige dijk. In de verte zien we aalscholvers op kale boomstammen zitten. Ze blijken van hout. De bomen die hier ooit stonden waren een bedreiging voor de dijk. Slechts de stammen bleven staan. Die vormen nu een sokkel voor de beeldige aalscholvers. 

Het is snel weer gedaan met de harde ondergrond. Na een brug, een van de ..., in Driebruggen slaan we een smal pad in. Direct links een paar huizen. Rechts het water van de Dubbele Wiericke. Die brede sloot volgen we voor bijna 2 kilometer over een blubberige graskade. Door de mist horen we in de verte treinen razen. Zien doen we ze niet. Ja, pas als we in Hogebrug weer asfalt onder de schoenen voelen. De rails steken we via een tunneltje onderdoor. 

Het is maar goed dat we onze modderdoop hebben gehad op de Dutch Mountain Trail, want we mogen nu voor bijna drie kilometer baggeren. Wel op een prachtige Tiendweg. Een flink aantal dubbele hekken zorgt ervoor dat het vee, dat nu op stal staat, op hun eigen stuk wei blijven. Wij klimmen er steeds stoer overheen....en ja, we weten het, de hekken kunnen ook open. 

Haastrecht zien we al links liggen. Wij buigen er met een wijde bocht omheen. Af en toe fladderen de noten van het carillon van de toren onze kant op. Echt stil is het geen moment. Schapen blaten. Ganzen vliegen met luid kabaal over. De elektriciteitsmasten knetteren zachtjes. Toch is het heel rustgevend om hier te wandelen. 

Aan de rand van Gouda buigen we af naar Haastrecht. De plaats verwelkomt ons met buitenwijken, maar al snel stappen we langs de Hollandse IJssel. Het centrum ziet er gezellig uit. Dat bewaren we echter voor de volgende etappe. Het lijkt ons een prima plek voor een startbakkie. 

• op naar de volgende etappe, van Haastrecht naar Groot Ammers
• terug naar de vorige etappe, van Aarlanderveen naar Reeuwijk 
• overzicht van onze Pelgrimspadetappes
• onze andere wandelpaden

Noord-Hollandpad - etappe 14 deel 1van Abcoude naar Nes aan de Amstel

 8 januari 2022

's morgens vroeg langs de Amstel

etappe 14: deels, van Abcoude naar Nes aan de Amstel

parkeren finish: in Nes aan de Amstel bij een buurtcentrum

parkeren start: station Abcoude 

15 kilometer, grotendeels over (natte) graskades

Vroeg op pad gaan loont. Wat een prachtige verwelkomen ons als we langs de Amstel naar het eindpunt van weer een etappe van het Noord-Hollandpad rijden. Roeiers glijden voorbij in het oranje ochtendlicht. Het water nog rimpelloos voor hen. Aan hun ademwolkjes is te zien hoe koud het is. 

In Nes aan de Amstel stappen Korine en Gerard bij ons in. Op naar de start. Deze ligt bij het station in Abcoude. Even voor negenen starten we hier de GPS. De lucht laat nog maar een paar pastelkleurige slierten zien. De rest van de hemel kleurt al grijs. Koud is het nog steeds. Met stijve vingers maken we de startselfie. 

Even is het zoeken naar de juiste richting. Aan de kleur van de stickers van het pad zou duidelijk moeten zijn welke kant je op loopt. Hier zijn de stickers voor beide richtingen dezelfde kleur. De GPS biedt uitkomst. Nog even wandelen we door het sfeervolle plaatsje. Bij de bakker scoren we een, erg lekker, startbakkie to go vergezeld van net zo lekkere koeken.

Onder de A2 door komen we in plattelandsgebied. Achter elkaar lopen we in de berm in verband met de regelmatig passerende auto's. Over een sluisje volgen we de loop van het riviertje de Winkel glijdend over een blubberige graskade. Wat klaphekken later komen we op een smal pad langs afgelegen huizen. Fijn even uit de bagger. Uh, niet dus. Die gaan we namelijk nu juist volop in. Door een trap naar beneden verlaten we de verharde weg om in een weiland terecht te komen. Twee schapen bekijken ons nieuwsgierig als we over een hoog smal bruggetje, pad op, glad, in hun domein komen. 

Vanaf nu is het flink aanmodderen. Ook in natuurgebied Botshol zijn de met houtsnippers bedekte paden flink drassig. Rechts wordt het uitzicht bepaald door hoge rietkragen. Links kijken we uit over de Vinkeveense Plassen met her en der eilandjes met een vakantiehuisje. 

Vlak na het natuurgebied wacht een volgend stuk grasland. Dit keer langs de Waver, waar de Winkel in is uitgemond. Af en toe moeten we overafscheidingen tussen de verschillende weides klimmen. De modder maakt het een beetje wiebelig. Gelukkig doet niemand van ons aan modderhappen. Het laatste stuk langs de Waver tot Nessersluis lopen we weer verhard. 

Hier komt de veerman achter z'n bakkie soep vandaan om ons naar de overkant te varen. We verlaten de route van het Waterliniepad, dat vanaf Abcoude over hetzelfde traject gaat. In principe wel in tegengestelde richting. Wij liepen hier op 16 augustus 2020. Toen in korte broek. 

Voor het Noord-Hollandpad slaan we rechtsaf langs de Amstel voorbij een pluktuin en een wijnboerderij. Beide helaas gesloten. In Nes aan de Amstel ligt de finish voor vandaag. Met koude wangen en blubberschoenen stappen we in de auto. Een nieuwe afspraak voor een volgend stuk van dit pad is inmiddels weer gepland. 

• overzichtspagina van de etappes van het Noord-Hollandpad
• op naar het volgende deel, van Nes aan de Amstel naar de Bosbaan/Amstelveen
• terug naar de vorige etappe, van 's Graveland naar Abcoude
• onze andere wandelpaden