6 december 2020
 |
| strand en industrie |
We gaan iets nieuws doen. Graskades worden verruild voor zandvlaktes. Zoet water maakt plaats voor zout, bunkers voor vuurtorens. Het Waterliniepad verlaten we even. De komende tijd worden onze voetstappen op het Nederlandse kustpad achtergelaten. Gezien de afstanden om bij start en van finish te geraken, valt onze keuze op het tweede boekje, law 5-2. Dit deel beschrijft de route van Hoek van Holland naar Den Helder. Wij lopen noordwaarts.
 |
| en go... |
Nou ja, dan maar zonder officiële start aan de wandel. Al snel zien we een eerste, in vertrouwde kleuren, sticker. Wat een andere omgeving dan de blubber op het Waterliniepad! Een ferry kiest over de Nieuwe Waterweg het ruime sop van de Noordzee. Industrie aan de overkant van het water biedt een bijzonder uitzicht. Het licht erachter maakt het zelfs mooi. Even staan we stil bij het beeld van Frank Meister. Zes kinderen in brons gegoten wachten vlak voor het uitbreken van WWII op de overtocht naar Engeland, naar een veilig leven.
De Emma Boulevard blijkt af en toe niet zonder gevaar te zijn. Borden waarschuwingen voor golven veroorzaakt door grote schepen. Helaas, of klinkt dat erg sensatiebelust, zijn die vandaag niet te zien. Op de hoek waar de Nieuwe Waterweg overgaat in de Noordzee liggen de Landal Beach Villa's. De bijbehorende restaurants hier zijn gesloten. Het is aan de drukte niet af te zien. Gelukkig is het strand hier erg breed en loopt iedereen verspreid.
Een kronkelend pad leidt ons van het strand af om niet veel later via duinen en een straatje met luxe woningen op een parkeerplaats uit te komen. Ondanks de lage temperatuur heb ik het warm. De verwachting was dat het flink koud zou zijn. Ik heb me dan ook warm aangekleed. Te warm. Een dikke trui kan best naar de rugzak verhuizen.
Onderlangs de duinen worden we weer richting strand geleid. Het is eb. Langs de waterlijn is het zand hard, dus goed te bewandelen. Een blik over onze schouder laat het industriegebied zien aan de overkant van de Nieuwe Waterweg. Wij kijken vooruit. Een dikke drie kilometer stiefelen we over het zand.
In Ter Heijde is het gedaan met het zand voor vandaag. Een beetje burgerlijk ongehoorzaam negeren we een aanwijzing die ons een dijk op laat gaan. Het blijkt namelijk hondenlosloop en - uitlaatgebied. Het lijkt of heel Monster, want daar zijn we nu, heeft besloten dat het nu tijd is hun huisdieren uit te laten. Onderaan het dijkje loopt parallel een fietspad. Daar kiezen wij voor.
Het terrein van 's Heeren Loo loopt nog wel gezellig. Dat geldt niet voor de Madepolderweg, waar het terrein op uitkomt. Het geeft wel de gelegenheid om even vaart te maken. Gelukkig duurt dit niet al te lang. Park Madestein zorgt voor afwisseling. De route slingert zoveel mogelijk over smalle paadjes en grasweiden. En om het gemis aan het Waterliniepad niet te groot te maken, vinden we hier ook de eerste blubber.
Bij het oversteken van de Monsterseweg piept de GPS. Onze eerste etappe van het kustpad zit erop. Wat ons betreft een prima kennismaking. We komen snel terug voor de volgende etappe. Op naar het noorden.
- op naar de volgende etappe van het Kustpad, van Ockenburgh naar Den Haag CS
- overzicht van onze Kustpadetappes
- onze andere wandelpaden
