Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam - etappe 11, ten oosten van de Amstel

15 mei 2021

Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam van uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig

Etappe 11 - ten oosten van de Amstel, van het Amstelhotel tot station Bijlmer Arena

19 kilometer

Het was al even geleden dat we een etappe van het Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam liepen. Afgelopen donderdag stond etappe 11, ten oosten van de Amstel, op de planning. 

Eigenlijk kijken we gewoon terug op een perfecte dag. Het weer zat aan alle kanten mee. De zon deed haar best voor ons. Geen spatje nattigheid gevoeld. Het gezelschap was top zoals vanouds! En over de route kunnen we ook niets anders zeggen. Wat een fijne combinatie weer van stad, parken en toch ook natuur. Alex Buis en Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig hebben er echt een mooi pad van gebrouwen. 

Vanaf het Amstelhotel lopen we onder de brug door, waar we met de Amsterdam marathon overheen rennen, of in mijn geval tegenop klimmen. Op de Amstel beginnen roeiers hun weekend actief op de rivier. Aanmoedigingen naar elkaar geroepen, dragen ver over het water. Sfeervolle straatjes worden gepasseerd. Helaas zijn de terrasjes nog niet open. Amsterdam blijft gewoon leuk! 

Oost laat haar vele gezichten aan ons zien. In de Wibautstraat vallen de kleurrijke schilderingen op de kop van de appartementsgebouwen op. De Transvaalbuurt deed ik al aan tijdens het Westerborkpad. Het buurtje heeft een indrukwekkende geschiedenis. Het park van Frankendael is een stukje jungle middenin de stad. Op de Oosterbegraafplaats ontdekken we 

een bijzondere koffiestop tussen de zerken. Dwars door Betondorp loopt de route. Wat een aparte architectuur met de witte, vierkante huizen. Hiervandaan lopen we richting de hoge Rembrandttoren. Aan de Amstel lijkt de zomer begonnen. Wat een gezelligheid! Tot ver onder de A10 volgen wij het water. Voor Ouderkerk aan de Amstel buigen we linksaf richting Amsterdam Zuidoost. Een aantal volkstuincomplexen laat zien dat het ook binnen de stadsgrenzen goed recreëren is. 

Na bijna 20 kilometer ploffen we neer op het terras met uitzicht op station Bijlmer Arena. We laten ons de drankjes met hapjes goed smaken. 

Zei ik al dat het een perfecte dag was? 

• terug naar de vorige etappe, nummer 10, ten westen van de Amstel
• op naar de volgende etappe, nummer 12, Zuidoost
• overzicht van alle etappes Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam

Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam - etappe 10, Ten westen van de Amstel

 28 november 2020

Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam van uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig

Etappe 10 - ten westen van de Amstel, vanaf Uilenstede in Amstelveen tot het Amstelhotel

13 kilometer

Op deze wat koude herfstdag staat onze volgende etappe van Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam op de planning. De start ligt bij Uilenstede temidden van hoge flatgebouwen, waarvan er een heel wat jaren geleden gebruikt is voor de opname van de film De lift.  Toch lopen we al snel door de blubber te baggeren op een dijkje dat we met wat schapen delen. Via het Amstelpark belanden we bij de Amstel. Deze rivier komen we vandaag nog wat vaker tegen. Voor we de straten van de stad inlopen, wandelen we een rondje over de Nederlandse variant van Pere Lachaise, de begraafplaats Zorgvlied. 

Vanaf dan is het echt genieten geblazen. Wat een moois biedt de stad ten westen van de Amstel! De verschillende wijken ademen een totaal andere sfeer. Het statige van de Rivierenbuurt met de prachtige Amsterdamse School-architectuur. De ene straathoek is nog mooier dan de andere. In een van de huizen is een informatiecentrum gevestigd gerund door vrijwilligers. Wij nemen er graag een kijkje om wat meer aan de weet te komen over deze fraaie bouwstijl. In de Diamantenbuurt staan schattige cottages staan, die je niet in een grote stad zou verwachten. Ooit waren deze huisjes door Heinken bedoeld als huisvesting voor de werknemers van de bierbrouwerij. Op de Jozef Israëlkade houden we even halt voor het huis waar Frits Egters door Gerard Reve tot leven werd geschreven. De gezellige Pijp met natuurlijk de altijd drukke Albert Cuyp is ons vandaag iets te bruisend. Wij kiezen dan ook een beetje burgerlijk ongehoorzaam, een alternatieve, rustigere route. 

Uiteindelijk zien we het water van de Amstel weer. Het zicht op het aan de overkant gelegen Carré blijft magnifiek. Via de Hogesluis, de prachtig brug over de rivier met uitzicht op het Amstelhotel, lopen we naar onze finish voor vandaag. 

De teller staat op een dikke 16 kilometer. Meer dan het in het boekje vermelde aantal. Die extra kilometers zijn te verklaren door een ommetje op Zorgvlied en een flink heen-en-weertje in de Waalstraat om een stukje verleden van een van ons mee te krijgen. Vaak lopen we alleen op de GPS. Vandaag hielden we het boekje constant bij de hand. Van o.a. Berlage, Sarphati, De Klerk, Kramer en Van Gendt hadden we misschien weleens gehoord, nu weten we wat ze voor de hoofdstad hebben betekend. 

Nog 3 etappes te gaan. We zijn al aan het denken welke stad we hierna buiten de binnenstad gaan verkennen. 

• op naar de volgende etappe, ten oosten van de Amstel
• terug naar de vorige etappe Amsterdamse bos en Amstelveense parken
• overzicht van onze etappes van Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam

Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam - etappe 1, van stad naar stilte

19 september 2020

de Pythonbrug

Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam van uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig

Etappe 1 - van stad naar stilte - van Amsterdam CS naar Liergouw in Durgerdam (niet eind etappe 1)

13 kilometer 

Eindelijk is de eerste etappe van dit pad afgestapt. Etappes 2 tot en met 8 waren al afgevinkt. We moesten dus even bijlopen. 

Het is niet meer dan logisch dat de start van een pad in en rond Amsterdam, begint bij het Centraal Station. Regelmatig komen we hier aan om de stad in te gaan. De route voert ons echter al in de eerste kilometer over onbekende kades en door niet eerder bewandelde straatjes. De Dijksgracht is zo'n voor ons nieuw stuk. Hippe woonboten liggen aan de kade. Aan de overkant van de gracht is het oude Kattenburg te zien. Plantenbakken zorgen voor een fijn sfeertje in het straatje met aan de ene kant het IJ en aan de andere de verhoogde spoorrails.

zicht op Noord

toegangspoort naar het Java-eiland

Nemo

Bij de Kattenburgerstraat steken we onder het spoor door. Aan de overkant lopen we onder de poort van eht oude pakhuis De Zwijger door de steile, voor fietsers een hele klus, Jan Schaeferbrug op. Kriskras wandelend komen we nu op de verschillende eilanden van het oostelijk havengebied. De voormalige havenfunctie is volledig vervangen door woningbouw. Wat is het toch tof om de combinatie van oude pakhuizen en nieuwbouw te zien. De oude terreinen worden benut. Met behoud van de sfeer van vroeger verrijzen volledig nieuwe woonwijken. 

Na het Javaeiland, biedt de kop van het KNSM-eiland een fraai uitzicht over het IJ richting de Oranjesluizen, het doel voor later deze dag. De Pythonbrug zorgt voor de oversteek van Sporenbrug naar het Borneo-eiland. We hebben er niet echt verstand van, maar we snappen dat deze golvende brug met houten treden en op meeuwen lijkende lantaarnpalen een architectuurprijs heeft gewonnen. Onder het wateroppervlak dat hij overbrugt razen auto's door de Piet Heintunnel. 

de oude trambaan

prijs winnende brug

Het laatste eiland voor we op het "vasteland" van oost komen, is het Cruquius-eiland. Hier liggen nog de oude tramrails van de wagons die in de haven werden gebruikt. Hippe bedrijfjes hebben hier een plek gevonden. Als jong kind woonde ik in deze buurt, toen nog redelijk afbraakgebied. Het abattoir was hier bijvoorbeeld gehuisvest.

Via Zeeburg komen we in de Indische buurt. Op de plek waar we nu het Flevopark inlopen lag mijn voormalige lagere school. Heel even leidt de route door het groene park. De Amsterdamse brug brengt ons naar de overkant van het Amsterdam Rijnkanaal richting noord. De volgende brug, de Schellingwouderbrug laten we rechts liggen. Over het braakliggende Zeeburgereiland wandelen we naar de Oranjesluizen. Pas als je ervoor staat, ervaar je de enormiteit ervan. Nadeel is dat we even moeten wachten, omdat boten hier voorrang hebben. Maar echt vervelend is dat niet, want er is genoeg te zien. 

Nieuwe Diep

Schellingwoude Brug vanaf de sluizen

Aan de overkant ligt het door Amsterdam geconfisqueerde dorpje Schellingwoude. Een klein ommetje, met nog een leuk trekpontje, brengt ons op de dijk richting Durgerdam. Daar komen wij vandaag niet. Voortijdig kappen we deze etappe af, zodat we met de bus weer richting CS kunnen. Maar eerst is het tijd voor een etappedrankje. Landmarkt is daar de perfecte plek voor. 

• overzicht van onze etappes Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam
• op naar de volgende etappe, Landelijk noord

Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam - etappe 13, van pioniersbos naar pioniersstad

 12 september 2021

Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam van uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig
Etappe 13 - door pioniersbos naar pioniersstad, van Gaasperplas naar IJburg 

17 kilometer

Check, het rondje Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam is voltooid. 228 Kilometers zijn weggestapt. Een vijftal etappes liepen we met z'n tweetjes om daarna vergezeld te worden door Korine en Gerard. Burgerlijk ongehoorzaam als we zijn, wat wandelen betreft dan, liepen we de etappes niet in de volgorde van het boekje. Vandaar dat vandaag nummer 13 en niet nummer 14 de afsluiter is. 

Bus en metro brengen ons naar metrostation Gaasperplas. Het voormalige Floriadeterrein vormt het decor van de eerste kilometers. Kriskras over smalle paadjes, onder bomenrijen door lijdt de GPS ons richting Diemen. De Gaasp wordt overgestoken. Hier wachten meer bomen in het Diemerbos. De op het informatiebord beloofde wilde dieren laten zich niet aan ons zien. 

Bij de Burger King op het Maxisterrein, helaas geen gezellige koffietentjes op deze etappe, scoren we ons etappebakkie. Even lopen we over de Diemerzeedijk die we met fietsers delen. Die geven we vrij baan als wij de Diemervijfhoek binnenlopen. Smalle paadjes overdekt met brandnetels voeren ons naar het water. In de verte gloort Pampus. 

Pampus

Weer uit het park, lopen we de dijk verder af. Een gezellige fanfare voorziet ons van een muziekje als we langs het fort bij Diemen wandelen. Rechts zijn de huizen van IJburg opgedoemd. Wij mogen nog even door wat straatjes van deze nieuwste wijk van Amsterdam slenteren voor we na 18 kilometer de GPS stoppen. 

Bij een binnenhaventje in de buurt proosten we op het voltooien van dit toffe wandelpad. Het volgende project is al bedacht. Noord-Hollandpad, here we come!

• op naar de officieel laatste etappe van dit pad
• terug naar de vorige etappe, nummer 12, Zuidoost
• overzicht van onze etappes van Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam

Noord-Hollandpad - etappe 15 van 's Graveland naar Abcoude

 28 november

het veer naar Nigtevecht

Etappe 15: van 's Graveland naar Abcoude

Parkeren finish: parkeerplaats voor station Abcoude (gratis)

Parkeren start: parkeerplaats Natuurmonumenten bezoekerscentrum Gooi en Vechtstreek

17 kilometer, door grasland, over gravelpaden en verhard (even opletten bij splitsing voorbij Nederhorst den Berg, waar je kunt kiezen voor de oude route (21,5 km) of de pontje/brug-route (17 km)

Hadden we maandag tijdens een etappe op het Pelgrimspad mazzel vooral vanwege het weer, vandaag op het Noord-Hollandpad was een prachtige dag juist ondanks het weer. Vooral bij de start was dat namelijk gewoonweg pet. Een voordeel was wel dat we met z'n viertjes, en dus twee auto's, waren. Nu stond er, na wat heen-en-weer gerij, een auto zowel bij de start als de finish.

Vanaf 's Graveland is het direct baggeren geblazen als we over natte graskades richting de Ankeveense plassen glibberen. Het regent en dan hebben we het niet over miezer, maar over gewoon flinke druppels. We zijn allemaal ingepakt in onze regenponcho's en daarmee houden we het nog redelijk droog. Schoon is een ander woord, want binnen no-time zijn onze schoenen bedekt met een dikke laag modder. 

het hekje van Plien en Bianca

Een smal pad voert zo'n beetje tussen de eerder genoemde plassen door. Knotwilgen op de oever, paddenstoelen in het natte gras, watervogels tussen de regenkringen op het water, het maakt dat wij de nattigheid voor lief nemen. Naar Nederhorst den Berg wordt het gravelpad een verhard fietspad. Het loopt een beetje minder lastig. We lopen even mis als we een markering missen. Eigenlijk gewoon een gelukkie, want nu hebben we geen excuus nodig om even door te warmen met een pannenkoek bij het Pannenkoekenhuys. 

Bij vertrek zijn de regenponcho's in de rugzakken verdwenen. Het is droog. Langs de Vecht koersen we naar Nigtevecht. Wat een lief dorpje. Vooral als je het, zoals wij deden, vanaf het water met een pontje nadert. 

Spectaculair is de even verderop gelegen Liniebrug, die fietsers en voetgangers een oversteekmogelijkheid over het Amsterdam-Rijnkanaal biedt. Wij maken daar ook gebruik van. Door het pontje en deze brug is deze etappe van het Noord-Hollandpad met een dikke 4 kilometer ingekort. Nu gaat het uiteraard niet om de afstand, maar het schijnt dat de verkorte route ook een stuk prettiger is. Wel jammer dat nu het pittoreske Vreeland niet wordt aangedaan.

Liniebrug

Aan de overkant, bij Fort Nigtevecht, mogen we weer door de bagger. Het inmiddels fel schijnende zonnetje levert mooie beelden van het fort op. Dan voelen we weer druppels. Het is kermis in de hel. En dat levert een complete regenboog op, vanaf de grond. Koeien staan in de mistige kleuren. Het levert een surrealistische aanblik. 

De laatste kilometers stappen we in ganzenpas achter elkaar over het smalle weggetje dat we delen met fietsers en auto's langs de Angstel. Abcoude komt steeds dichterbij. Na een dikke 17 kilometer kunnen we afslaan richting station, waar de auto geparkeerd staat. Wij gaan echter nog even rechtdoor. Op naar een etappedrankje bij De Eendracht. 

Wat een goed besluit vanochtend om ons niet te laten weerhouden door de voorspelde, en gekregen, nattigheid. De tweede etappe van het Noord-Hollandpad is weggestapt. Op naar Texel. 

• overzichtspagina van onze Noord-Hollandpadetappes
• op naar de volgende etappe, van Abcoude naar Nes aan de Amstel
• terug naar de vorige etappe, van Huizen naar 's Graveland

Pelgrimspad etappe 3 van De Kwakel naar Aarlanderveen

 22 november

Aarlanderveense schaapjes

Etappe 3: De Kwakel - Aarlanderveen (16,9 kilometer) 

Naar start: met de auto naar Aarlanderveen. Parkeren aan de N231 tegenover bushalte Nieuwkoopseweg. Bus 247 rijdt in 30 minuten naar bushalte De Kuil in De Kwakel.

Naar huis: de auto staat bij de etappefinish

17,4 kilometer weggestapt

Bofkonten zijn we, hoewel in mijn geval klopt dat "kont" misschien niet helemaal. Daarover verderop meer...

De auto parkeren we in Aarlanderveen. Hiervandaan brengt bus 247 ons in een half uur naar De Kwakel. Onderweg zien we al hoe het zonnetje haar best doet. Vanaf de start lopen we linea recta naar Fort bij De Kwakel. Een nostalgische ophaalbrug biedt een mooi uitkijkje op het fort. Wij lopen nog even dichterbij voor een fotootje. Hiervoor moeten we nog een klein, bol, houten bruggetje over. Spekglad. Blijkt als bij het naar beneden lopen mijn voeten onder me vandaan schieten. Bam. Op mijn kont. En mijn rug, maar mijn rugzak breekt de val. Grote schrik! Behalve een beurse bil en wat hoofdpijn lijkt het mee te vallen. Alles werkt nog. Misschien eigenlijk toch een bofkont, want dit had vervelender af kunnen lopen.

De route is niet heel divers vandaag. Door de spiegelende zon in het water van eerst de Astel en later andere watertjes, is het toch constant een prachtige wereld. We lopen vrijwel steeds autoluw. De eerste kilometers gaan over een jaagpad met knotwilgen en bijzondere huizen. Een lus om aan de overkant van de Drecht te komen brengt ons in het schattige Bilderdam. Bij het overstekend van de brug in dit buurtschap lopen we Zuid-Holland binnen. 

Een rustig fietspad, het is duidelijk dat dit een door-de-weekse-dag is, brengt ons in Nieuwveen. Hier loopt het Pelgrimspad voor even gelijk aan het Marskramerpad. We komen dus terug. Waarschijnlijk maken we dan geen stop bij de Sfeerstal. Want, hoewel gezellig en prima taart, wint de cappuccino geen prijs. 

Na het oversteken van de N231 wordt het wat avontuurlijker. Over graskades, door de schapenkeutels, moeten we regelmatig door en over hekjes. Gelukkig is het tekenseizoen voorbij. Een paar kilometer verderop maakt het gras weer plaats voor asfalt. We vervolgen de Hogeweg die ons, na nog wel een paar kilometer, rechtstreeks Aarlanderveen invoert. Het samenspel van zon en wolken zorgt voor een prachtige spiegeling in het water. 

Met frisse wangen en warme lijven stampen we na een dikke 17 kilometer de prut van onze schoenen. Wat een fijne start van de week. 

• terug naar de vorige etappe, van de Amstelveenseweg naar De Kwakel
• op naar de volgende etappe, van Aarlanderveen naar Reeuwijk
• overzicht van alle etappes op het Pelgrimspad
• op naar onze andere wandelpaden

Pelgrimspad - etappe 1 (deels) en 2, vanaf Amsterdamse bos naar De Kwakel

 15 november

herfst

Etappe 1: vanaf Amstelveense weg route door Amsterdamse Bos (9 van de 18,8 kilometer

Etappe 2: Amsterdamse Bos - De Kwakel (12,4 kilometer) 

Naar start: met de auto naar De Kwakel, bushalte De Kuil bus 147 (Uithoorn) en 348 (VUMC) brengen ons in een uur naar de start

Naar huis: de auto staat geparkeerd bij de finish van etappe 2 (Anjerstraat/Ringdijk)

23 kilometer gestapt

Deze wandeldag start traag. Eerst wordt volop de tijd genomen om cadeautjes uit te pakken en te genieten van een verjaardagsontbijtje. Ik ben jarig.  

René heeft vrij genomen, zodat we gezellig iets samen kunnen doen. Aanvankelijke plannen moeten even in de koelkast vanwege de afgelopen vrijdag afgekondigde maatregelen. Gelukkig zitten wij nooit om wandelideeën verlegen. Een alternatief is dan ook snel bedacht. We gaan op Pelgrimspad...Etappe 1 moet nog worden voltooid. De tweede etappe telt een dikke 12 kilometer. Met aanloop komt het dagtotaal dan op zo'n 23 kilometer. 

Het staartje van het eerste deel leidt ons voor bijna 9 kilometer door de herfstpracht van het Amsterdamse bos. Schoppend door een dik bladerendek is het genieten geblazen van de kleuren van de herfst. Het bos ruikt naar najaar. Het is een koude dag. Stiekem praten we al over handschoenen. In het Bloesempark is behalve de kale stammetjes van de bloesembomen weinig te zien. Dit keer, in tegenstelling tot 11 oktober vorig jaar toen we etappe 9 van Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam wegstapten, kunnen we wel over de bamboebrug. Opnieuw geeft de Grote Poel een mooi uitzicht over het water. Het pad langs de oever stapt fijn weg door de speels aangelegde bruggetjes. 

die kleuren!

langs de Grote Poel

uitzicht vanaf de "berg" in het Amsterdamse bos

Na nog meer herfstkleuren van de bomen in het Schinkelbos, kondigt Aalsmeer zich aan door batterijen kassen. Vanaf nu zijn het vooral rechte, niet altijd gezellige, wegen die naar de finish leiden. Okay, er staan mooie huizen, maar het zijn lange, geasfalteerde rechttoe rechtaan wegen. De laag overvliegende vliegtuigen zorgen nog wel even voor afleiding. Gedurende deze hele etappe maakte hun kabaal al duidelijk dat ze overvlogen, maar een wolkendek onttrok hen aan ons zicht. Hier vliegen ze zo laag, dat de grauwe wolkensluiers hen niet meer bedekken.

Westeinder Plassen met de watertoren

De Westeinder plassen en de bijzondere watertoren op de oever kennen we al van het Waterliniepad. Toch blijft het een mooi gezicht. Een lang fietspad en een smalle weg brengen ons naar de auto in De Kwakel. Het schemert en af en toe voelen we miezer. Snel naar huis voor een feestmaaltje. Wat een fijne wandeldag weer. De route, met name het tweede deel, was niet de meest gevarieerde, maar het was prima wandelweer. Na wat weken weinig tot niet te hebben gewandeld, was dit gewoon weer een fijne start. Er zijn slechtere invullingen van mijn verjaardag...

• terug naar de vorige etappe, de start vanaf Amsterdam CS
• op naar de volgende etappe
• overzicht van de etappes op het Pelgrimspad
• onze andere wandelpaden