Pieterpad van Strabeek naar de Sint Pietersberg

 6 augustus

En dan is het zover, onze laatste Pieterpaddag. Het is een dubbel gevoel. Supertof dat we dit gaan afsluiten, maar we zullen de wandeldagen missen. Vandaar ook dat we deze afsluiting nog even hebben uitgesteld. Gisteren hebben we een vrije dag genomen. 

Hoewel...vrij wil niet zeggen dat we helemaal niets hebben gedaan. We startten wat langzamer op, bleven wat langer bij het ontbijt hangen. Daarna op naar Margraten om een Floridavriendin te bezoeken in haar winkel. Toen we daar toch waren, ook maar weer eens een bezoek gebracht aan de Amerikaanse begraafplaats. Altijd indrukwekkend. Weer terug in de B&B besloten om de hardloopschoenen weer eens aan te trekken. Voor een klein rondje. Dat werd overigens toch iets minder kort dan gepland, omdat er een paar paaltjes ontbraken. Bovendien is het hier, uiteraard, want...Zuid-Limburg, niet echt vlak. 

Ook deze laatste dag begon vanochtend weer chill in ons comfortabele appartement Aarde bij B&B Op Twee Oren. Af en toe komen gezellige dierengeluiden binnenwaaien. Om 8.30 uur wordt de ontbijtmand bezorgd. Onder het eten kijken we wat de baanwielrenners in Tokio voor moois aan het presteren zijn. Even na tienen is de regen gestopt en poogt de zon om door te breken. We zwaaien naar gastvrouw Fabienne. Wat een geluk hadden we ook nu weer met deze B&B. 

De auto parkeren we aan de voet van de Sint-Pietersberg. Een raar idee dat we hier later vandaag ons zomervakantieavontuur afsluiten. Maar eerst aan de wandel. Tenminste, eerst bus, trein en nog een bus om in Strabeek te komen. Eenmaal daar worden de veters voor een laatste keer met een dubbele knoop vastgemaakt onder de beelden van de finale sprint tussen Hoogland en Lavreysen. Dan gaan de GPS'en aan. Er resten ons nog 17 kilometers. 

De route voert al snel langs de Geul, nu rustig kabbelend. Het bos hier ziet er onheilspellend uit, donker door een corridor van bomen vol in het blad, gestrand hout, ontwortelde bomen. We klimmen...en klimmen. Een paar keer leidt de route ons door een dorpje voor weer in een bos te belanden. Hier is het laveren tussen modderpoelen door...en soms er gewoon maar doorheen stampend.

Uit het bos komen we in een landschap met links velden vol gewassen en rechts een mergelwand met grotten. Dit pad voert ons rechtstreeks Maastricht in. Eerst de rustige buitenwijken. Na het station wordt het drukker en gezelliger. We hebben trek. Bij Pizzeria 50 ploffen we neer op het terras. Precies op tijd om de bronzen plakrace van Hassan te bekijken. 

Maastricht is sfeervol, vooral in de niet-winkelstraten. Dan is daar toch echt het laatste deel van het pad, de Sint-Pietersberg. We zijn er echter nog niet. Een rondje om deze bult is nog een kleine 4 kilometer. Letterlijk hoogtepunt is het uitzichtpunt over de ECI-groeve. Het levert ook een fraai uitzicht. Bijzonder is dat hier, met nog 1,5 kilometer te gaan een bord het officiële eindpunt - voor ons dan, want wij liepen van noord naar zuid - van het Pieterpad aankondigt.  Nou ja, fotootje dan maar en dan de laatste kilometers van het pad wegstappen. 

En dan zijn we er. Bij Chalet Bergrust sluiten we af met een ijskoffie en een punt vlaai. Op verzoek krijgen we een Pieterpadoorkonde.

Het zit erop! Volgens de officiële telling hebben we deze vakantie 350 kilometer weggestapt, van Hardenberg naar Maastricht. Wat een fijne herinneringen hebben we opgedaan! Zo'n wandelvakantie bevalt ons wel! Volgend jaar weer? 

Hoe en wat?

Naar de start: parkeren op de Sint Pietersberg. Aan de voet bus 9 naar het station Maastricht. Trein naar Valkenburg. Buurtbus 791 naar Strabeek. Reistijd 1 uur 15. 

Etappe 26: 17 kilometers

Overnachten: ons eigen bedje

• overzicht van onze Pieterpadetappes
• terug naar de vorige etappe, van Sittard naar Strabeek
• op naar andere onze andere wandelavonturen

Pieterpad van Sittard naar Strabeek (Valkenburg)

 4 augustus

Na zuur komt zoet, want hadden we gisteren een beetje een mindere dag (geen slechte, hoor, gewoon geen topdag), vandaag was een feestje. Mensen, wat vinden wij Zuid-Limburg prachtig!

Vanochtend begon al fijn met een zonnetje. Bij de B&B zit niet standaard een ontbijtje, maar dit kan worden besteld. De afgelopen dagen waren wij zo verwend, dat wij besloten dit te doen. Hoe luxe is het toch om een mand aangereikt te krijgen met lekkers erin! Er is een zitje buiten met zicht op een bloementuin en de beestenboel (en dat zijn er hier veel!). Wij eten echter binnen voor de buis. Vannacht hebben we live (ja, ja, wekker gezet), Femke Bol brons zien winnen. Nu kijken we de interviews. 

De route met de auto naar het station in Valkenburg brengt ons in ultieme vakantiestemming, glooiende, smalle weggetjes, dorpjes met witte vakwerkhuizen, prachtige vergezichten. Wij houden ervan. De bestemming van de trein die wij naar Sittard hebben is nog wel grappig. Deze trein rijdt helemaal door naar Enkhuizen. Dit is de trein die langs ons stationnetje in Hoorn komt. 

In Sittard begint de een na laatste etappe. Eerst moet nog een klein deel van nummer 24 worden gewandeld. Fijn dat dat nu in het zonnetje kan, want wat een fotogenieke straatjes hier. En, o kijk, dit is de stad van Toon Hermans. Hier staat een beeld van hem. De Markt is een mooie plek voor ons startbakkie. Even verkassen, want we willen er een punt rijstevlaai bij. 

En dan kan eindelijk etappe 25 van start, op naar Strabeek. Lopen jullie mee? Wel meteen flink aanpoten, want het klimmen begint al direct als we de Kollenberg oplopen, langs de zeven kleine kapelletjes met het verhaal van Jezus. Bovenop de heuvel staat de Sint Rosa Kapel. Voor we de holle weg inlopen, kijken we in de schaduw naar de halve finale 1500 meter van Sifan Hassan. Tof, hoor! Kom, we gaan verder. Langs akkers vol bieten, uien en maïs. Smalle weggetjes kronkelen op en neer door het mooie landschap. Zo is het makkelijk de kilometers weg te stappen. Gelukkig werken de pijnstillers en zooltjes nog prima voor mijn voet, want de kraan waar geneeskrachtig water uit zou komen in Windraak is defect. 

Kasteel Terborgh (of Kasteel Schinnen) is een mooie spot voor een lichte lunch. Met een ijskoffie en een Radler wachten we op onze salade en tosti. En wachten...en wachten. Ruim drie kwartier. Als anderen die ruim na ons arriveerden al aan hun eten zitten, besluiten wij onze drankjes af te rekenen. We eten ons zelf meegenomen broodje wel. 

Door dus maar. Het heerlijk koele bos in. Het blijft wel af en toe klimmen, maar het is goed te doen. Bijzonder klimmen is het door een grubbe, een holle weg behoorlijk uitgesleten door stromend water. Door de begroeiing met varens en het dichte bladerdak wanen we ons in de jungle. Wat een toffe ervaring! Boven wacht een soort van plateau. In de lucht boven ons stoeien twee modelvliegtuigen. Door de glooiende graanvelden dalen we af naar het lieflijke Terstraten. Wat een mooie huizen hier, zeg! Een kudde koeien rent speels door de wei. Hoe leuk is dat!

Langzaam komt Valkenburg in zicht. Maar niet voor we een paar smalle, modderige, met brandnetels overgroeide paadjes hebben bedwongen. En dan zijn we er. Einde etappe 25. We knopen nog wat kilometers aan ons dagtotaal om een hapje te eten in het centrum van Valkenburg. In totaal hebben we deze vakantie nu 330 Pieterpadkilometers op de teller staan. Morgen nemen we het er nog even van en laten we het pad het pad. Vrijdag wordt de Sint Pietersberg bedwongen.

Hoe en wat? 

Naar de start: parkeren bij Q-park op station Valkenburg. Rechtstreekse trein naar Sittard. 

Vanaf de finish: nog ruim 2 kilometer wandelen naar het station

Etappe 25: 22 kilometer, gewandeld 27,2. 

Overnachten: B&B Op Twee Oren

• overzicht van onze Pieterpadetappes
• terug naar de vorige etappe, van Montfort naar Sittard
• op naar de volgende, de laatste, etappe, van Strabeek naar de Sint Pietersberg

Pieterpad van Montfort naar Sittard

3 augustus

Bagger...dat is het woord voor vandaag. En niet omdat het bagger ging met mijn voet of omdat dit stuk Pieterpad niet om aan te smoelen is (hoewel het nu ook weer niet het mooiste deel is), nee...gewoon echte bagger in de zin van modder. 

Wat wel figuurlijke bagger was, is dat we onze fijne stek vandaag moesten verlaten. Wat was het fijn hier in BnB Op het Bragts, heel tof ingerichte stek van alle gemakken voorzien en de enorme kers op de taart is de gastvrijheid. Oh...en niet te vergeten het ontbijt op de idyllische veranda in de prachtige tuin. Maar goed, we gaan door naar het zuiden en de afstanden worden te ver om te bereizen vanuit Belfeld. 

Vandaag wacht etappe 24, van Montfort naar Sittard. Buienradar voorspelt een natte start, maar daarna wordt er droog weer verwacht. Nadat de auto op station Sittard is geparkeerd, hebben we drie kwartier voor de trein naar Echt vertrekt. Voldoende tijd op op jacht te gaan naar een startbakkie. Hiervoor moeten we het uitgestorven centrum in. Maar...het lukt. Nog voor we een meter Pieterpad hebben weggestapt hebben wij een cappuccino en een stuk worteltaart soldaat gemaakt. 

Even na 12.00 uur staan we op het finishpunt van gisteren. We kunnen van start. Het is zowaar droog. Buienradar heeft het mis. Fijn! Vlak buiten het dorp liggen de restanten van het gelijknamig kasteel. Het is een ruïne die even het beeld van Game of Thrones oproept, maar ik vermoed dat de Starks weinig moeite zouden hebben gedaan voor The house of Montfort. 

En dan zit Buienradar er weer naast. Volledig! In dit geval minder fijn. Het zou nu de rest van de dag zo'n beetje droog zijn, maar het begint juist te regenen. De volgende 2 uur stopt de
nattigheid niet meer. De eerste druppels trotseren we. Dan worden de plu's erbij gepakt. Uiteindelijk geef ik me over en haal de regenponcho uit de tas. 

De route is de eerste kilometers nog redelijk gevarieerd, een laan onder bomen door, bosweggetjes en paden langs akkers vol maïs, graan en biet. Vanonder de paraplu zien we alles aan ons voorbij trekken. Een oorlogsmonument markeert de plek van een neergestorte Halifax. De Canadese bemanning kwam om het leven. 

De rest van de etappe is niet heel verrassend, met uitzondering van een hert tussen een grazende kudde koeien. Lang lopen we over een geasfalteerd fietspad gevolgd door een blubber graspad, waar zelfs ik moest bukken voor de overhangende struiken. Af en toe schampen we de buitenranden van een dorp. Meer bos en modderpaden volgen met als

toppunt van bagger een boerenzandweg, volledig omgeploegd door trekkers. We glibberen ons een weg naar voren. 

Opeens bemerken we een verandering in omgeving. Een koe loeit. Voor de gein opperen we dat het Duits klinkt...en wat blijkt, we zijn ook daadwerkelijk bij de oosterburen terecht gekomen. Grenspalen maken duidelijk dat we even een tijdje het pad in Duitsland volgen. 

Flats maken duidelijk dat we in Sittard zijn aangekomen. Een paadje langs de behoorlijk snel stromende Geleenbeek voert ons naar het centrum. Hier verwelkomen de oude, statige gebouwen van het Kloosterkwartier en de hoge toren van de Sint Petrus kerk ons. Voor het einde van de etappe op de Markt, buigen wij af naar het station. We hebben het een beetje gehad. Morgen weer verder. 

Op naar de nieuwe B&B, waar we ons inmiddels voor de buis hebben geïnstalleerd. Het is nog een kleine 40 kilometer naar de Sint Pietersberg.

Hoe en wat?

Naar de start: parkeren bij Q-park station Sittard. Trein naar Echt. Bus 61 naar Montfort. Reistijd 27 minuten. 

Etappe 24: 23 kilometer, gewandeld 24.

Overnachten: B&B Op twee Oren in Beek

• overzicht van onze Pieterpadetappes
• terug naar de vorige etappe, van Swalmen naar Montfort
• op naar de volgende etappe, van Sittard naar Strabeek

Pieterpad van Swalmen naar Montfort

 2 augustus

Langzaam gloort Maastricht aan de horizon. Nog 62 kilometers in 3 etappes moeten worden gestapt. We zullen het gaan missen, Maar, it ain't over yet...

Vandaag wandelen we niet van punt naar punt, maar van tijdstip naar tijdstip. René heeft zijn alarm vanochtend ingesteld op de diverse, voor Nederlandse atleten belangrijke, momenten in Tokio. Zo beleven we live de halve finale 400m van Bonevacia en Dobben, de halve finale 400m horden van Femke Bol en de finale van de 5000 meter van Sifan Hassan. Echt kippenvel! We staan met z'n tweetjes in het bos te juichen. 

Na weer een heerlijk ontbijt, koersen we vanochtend naar Montfort. Bus, trein en nog een bus brachten ons terug in Swalmen. De regen is net gestopt als wij aanvangen met etappe 23. Het decor vandaag verschilt totaal van dat van gisteren. Alleen de eerste kilometers bij Swalmen en de laatste voor Montfort leiden door bos. Verder lopen we voornamelijk over smalle achterafweggetjes, over graspaden langs akkers en velden vol maïs. Karakteristiek voor Limburg zijn de vele Jezuskruizen op een straathoek of zomaar een plek in het bos. Af en toe doorkruisen we een dorpje. Odiliënberg is daarvan het leukste. De kerk met twee torens doet ons aan een mini Notre Dame denken. 

Aangekomen in Montfort gaan we op zoek naar en plek voor een etappedrankje. Op maandagen is hier echter alles potdicht. Nou ja, we hebben een mooie plek voor een drankje in de B&B, hup...op de terugweg dus maar. 

We rijden donkere wolken tegemoet. Tijdens het wandelen hebben we nauwelijks een druppel gevoeld. Mazzelkonten zijn we. Terug in de B&B wacht ons weer een verrassing op de trap in de vorm van 2 overheerlijke amandelcakejes met frambozen. Met een beker koffie en een scheut Kahlua is dat een perfect einde van weer een goede wandeldag. 

Hoe en wat?

Naar de start: parkeren in Montfort. Bus 61 naar station Echt. Trein naar Roermond. Bus 66 naar Swalmen, halte Molenweg. Reistijd 56 minuten. 

Etappe 23: 21 kilometer, gewandeld 22,5. 

Overnachten: BnB Op het Bragts. 

• overzicht van onze Pieterpadetappes
• terug naar de vorige etappe, van Venlo naar Swalmen
• op naar de volgende etappe, van Montfort naar Sittard

Pieterpad van Venlo naar Swalmen

1 augustus

Gisteren was een soort van gedwongen rustdag. Bij het opstaan was er nog weinig verbetering met mijn voet. Liggend in bed merkte ik helemaal niets, maar zodra ik mijn hiel belastte schoot de pijn erin. Google en opmerkingen via social media geven het vermoeden dat het om hielspoor gaat. De jacht naar gelzooltjes om de pijn te verlichten was het doel van de dag. 

Gelukkig zitten we weer in een erg fijne B&B. Het ontbijt bij BnB Op het Bragts zorgde, ondanks de toch wel een beetje domper van mijn voet, voor een erg fijne dagstart. De keus was ontbijt op de kamer of op de veranda in de schitterende tuin. Wij kozen voor het laatste. 

Om toch iets actiefs te doen bezochten we Roermond. Heel enthousiast werden we niet van deze stad. We misten de (Pieter)paden. Gelukkig werden de zooltjes gevonden. Bij proberen merkte ik al direct verlichting. Dat bood hoop. 

Ook vandaag starten we met een heerlijk ontbijt op de veranda. Wat is het toch fijn om zo in de watten te worden gelegd. Op Buienradar werd vanochtend een flinke plens vanaf een uur of 3 aangekondigd in Swalmen. Dat betekent vandaag dus een nat pak. Maar niet direct als we om even voor 11 uur de GPS aanzetten voor het station in Venlo. 

Echt pittoresk is het eerste stuk niet. Het duurt ruim een kilometer voor de bedrijvigheid van de stad plaatsmaakt voor de rust van een luxe villawijk. Hierna wordt een stuk door open gebied met grazers overbrugd voor we in het bos komen. Van bos zien we deze etappe veel. De GPS geeft regelmatig aan dat een volgende koerswijziging ruim 3 kilometer verderop ligt. Kilometers over soms stijgende, dan weer dalende zandpaden. We stappen stevig door, onderwijl gezellig bomend over muziek en de Olympische Spelen. 

Afwisselend lopen we in Nederland en Duitsland. Onze koffiestop nemen we na 13 kilometer bij een tent met de zeer toepasselijke naam De grens. En...tada...ze hebben rijstevlaai. De keuze is dan ook geen lastige. De enorme punt met slagroom maakt echter wel dat we eigenlijk gewoon maar direct naar Maastricht zouden moeten doorlopen, want, man, wat een calorieënbom!

Het tweede deel verschilt niet veel van het eerste, nog meer bos. Nu wel met de voorspelde regen. In eerste instantie houdt het bladerdak nog flink wat druppels tegen, maar het duurt niet lang voor de regenspullen uit de tas worden gevist. 

De laatste kilometers zijn nat. Toch drukt dat de pret geenszins. Het was weer een fijne etappe. En...het beste nieuws van de dag, mijn voet en ik zijn weer vriendjes. Ik heb hem, of nee, haar, het is per slot van rekening mijn voet, wel een beetje moeten verwennen en onder invloed moeten brengen (lees: zooltje en pijnstillers), maar samen met haar rechter maatje, heeft ze me de ruim 23 kilometer van etappe 22 laten wegstappen. Terug in de B&B staat weer een lekkernij te wachten. We maken het ons makkelijk voor de buis in de comfortabele kamer. Maastricht is weer een stukje dichterbij gekomen.

Hoe en wat?

Naar de start: parkeren bij station Swalmen. Hiervandaan gaat een rechtstreekse trein naar Venlo. Reistijd 20 minuten. 

Etappe 22: 23 kilometer. Nog 104 naar de Pietersberg. 

Overnachten: BnB Op het Bragts in Belfeld. 

• overzicht van onze Pieterpadetappes
• terug naar de vorige etappe, van Swolgen naar Venlo
• op naar de volgende etappe, van Swalmen naar Montfort

Pieterpad van Swolgen naar Venlo

30 juli 

Vandaag was raar. Vanochtend moesten de tassen weer ingepakt, omdat onze tijd in dit appartement er opzit. We verhuizen naar een ander, zuidelijker gelegen, B&B. Met een klein beetje weemoed, want wat een fijne plek was dit. Het uitzicht was werkelijk magnifiek. 's Ochtends vanuit het keukenraam konden we de koeien in de verte door de glooiende weilanden zien rennen. De dames leken elke ochtend een rondje hard te lopen. Het appartement was van alle gemakken voorzien. Het was meer een huis dan een B&B. Natuurlijk moesten we zelf voor het ontbijt zorgen, maar dat namen we graag op de koop toe. Het inpakken verloopt soepel. Om 10.00 uur rijden we weg. 

In de auto op weg naar Venlo spreken we uit dat we mazzelaars zijn, qua accommodaties, qua weer en ook dat het wandelen zo gladjes verloopt, geen pijntjes, geen gekke vermoeidheid. Tja, dat was bijna jinxen...als we in Venlo bij het station uit de auto stappen,

kan ik bijna niet meer op mijn linkervoet staan. Zomaar. Opeens. Mijn hiel doet enorm pijn. Contactpijn. Nou ja, wat zomaar opeens komt, zal ook zomaar weer opeens verdwijnen. Toch?! Dus...hop in de trein en daarna de bus naar Swolgen. 

Helaas verdwijnt de pijn niet. Strompelend probeer ik een ritme te vinden. Bij vlagen gaat het redelijk, maar soms lukt het gewoon niet. Tot een kilometer of 9 zie ik Maastricht aan de horizon steeds verder weg geraken. Potverdikkie! Tot René het lumineuze idee krijgt, dat een pijnstiller misschien wel helpt. En ja, dat doet het. In ieder geval voldoende om deze etappe door te komen. 

Naast het geklungel is het wat omgeving betreft gewoon weer een fijne wandeldag. Vanuit Swolgen lopen we binnen no-time weer over zandpaden omringd door bomen. Op de Swolgener heide zien we niet de grazers waar voor wordt gewaarschuwd. Het natuurgebied Schuitwater is bijzonder door de houten vlonders. Dat vind ik altijd een extraatje. 

Heel even lopen we verhard. Voor asfalt weer plaats maakt voor zand en kiezels is daar het Pieterpadbankje. Gisteren lazen we op Facebook dat Jan en Ria hier koffie en lekkere vlaai hebben. En zo scoren wij onze eerste Limburgse huisgemaakte punt vlaai. Het is pruimenbessenexemplaar en smaakt heerlijk. 

In deze omgeving zijn veel boomkwekerijen. Ook zien we velden vol Afrikaantjes. Grubbenvorst is een leuk plaatsje met een voormalig klooster, een muziekkapel en gezellige terrasjes. Hier zit ook de oorspronkelijke Clevers. Twee ijsjes, nou ja, hele coupes, op twee achtereenvolgende dagen is zelfs voor ons te veel. We lopen dan ook door. 

Net buiten het dorp wacht een veer dat ons naar de overkant van de Maas zet. Hier zien we opnieuw hoezeer het water heeft huisgehouden. Een pad op de dijk is begaanbaar gemaakt met mul zand. Gewassen liggen verlept op het land. Triest. 

Vanaf hier volgt de route zo'n beetje de oever van de rivier. De ondergrond wordt steeds ruiger. Af en toe wordt het water verlaten voor een bezienswaardigheid, zoals de kapel van Genooi. Even verderop bieden de op het pad liggende Galloways nog wel een uitdaging. De kudde verspert de weg naar het hek. Omlopen is geen optie. Er lopen nog heel jonge kalfjes bij. Is dit wel veilig? We lopen er vastberaden tussendoor. Met uitzondering van een angstige blik van een kalfje, wat geloei van moederkoe en wat gesnuif van de andere dames, wordt ons geen blik waardig geacht. 

Venlo verschijnt aan de rand van het water. Het station is het eindpunt van etappe 21. De terrasjes in het centrum lopen vol. Altijd gezellig. Wij gaan direct door naar de B&B, Op het Bragts in Belfeld. Gastvrij worden we ontvangen. Ook dit blijkt weer een topplekkie. Heel sfeervol en comfortabel ingericht. 

Morgen maar even een rustdag met de hoop dat mijn voet er weer zin in krijgt. Nog maar even niet aan de alternatieven denken. Nog 5 etappes tot Maastricht. 

Hoe en wat?

Naar de start: parkeren bij Q-Park station Venlo. De trein naar Venray. Overstappen op bus 88 naar Swolgen. 40 Minuten reistijd. 

Etappe 21: 21 kilometer. Nog 106 kilometer voor de boeg. 

Overnachten:  B&B Op het Bragts

• overzicht van onze Pieterpadetappes
• terug naar de vorige etappe, van Vierlingsbeek naar Swolgen
• op naar de volgende etappe, van Venlo naar Swalmen

Pieterpad van Vierlingsbeek naar Swolgen

 29 juli

De vakantiestemming zit er helemaal in. Op een schappelijk tijdstip gaan onze ogen open. Relaxt maken we een ontbijtje. De gordijnen zijn open, zodat we van de schitterende omgeving kunnen genieten. De televisie staat aan voor het laatste nieuws uit Tokio. Onder het eten nemen we aan de hand van het Pieterpadboekje de komende etappe door. 

Hoe we bij de startplek komen verschilt per dag. Vandaag nemen we de auto naar Swolgen om daarvandaan met bus en trein in Vierlingsbeek,bij de etappestart, te komen. Het heeft wat voeten in de aarde, want er blijkt een wegafsluiting in Swolgen. Het is nog even een haastklus om de bus te halen. 

Eenmaal in Vierlingsbeek doen we de naam startbakkie eer aan, voor we Pieterpadkilometers lopen, nemen we in Herberg Thijsen onze cappu met lekkers. Dan kan etappe 20 van start. Het is een redelijk lange, ruim 23 kilometer. Tel daarbij de aanloop vanaf het station en dan kom je toch wel op 25. 

Het zijn weer mooie kilometers, enorm gevarieerd, leuke dorpen, een tweetal pittoreske kapelletjes, bos, boerenweggetjes, een landgoed, natuurgebieden en dat alles lijkt verbonden te worden door een snelstromend beekje. In Tienray, vlak voor Swolgen, stuiten we op een vol terras. Wat een gezelligheid! Dan rinkelt er bij mij een belletje. Dit is ijssalon Clevers, befaamd in dit deel van het land. Meer aanmoediging hebben wij niet nodig. Even later zitten we ieder achter een enorme coupe. Het levert genoeg koolhydraten op om de laatste twee kilometers naar Swolgen te stappen. 

Nog 6 etappes naar de Sint Pietersberg. Morgen verlaten we deze prachtige plek en gaan op naar de volgende B&B. 

Hoe en wat?

Naar de start: parkeren in Swolgen. Bus 88 naar Venray. Hiervandaan de trein naar Vierlingsbeek. 30 Minuten reistijd. 

Etappe 20: 23 kilometer, gewandeld 25 kilometer. Nog 127 kilometer tot de Pietersberg. 

Overnachten: de Vierde Boan in Groesbeek.

• overzicht van onze Pieterpadetappes
• terug naar de vorige etappe, van Gennep naar Vierlingsbeek
• op naar de volgende etappe, van Swolgen naar Venlo