Marskramerpad van Oldenzaal naar Borne

24 augustus 2025

start: vanaf de B&B in 15 minuten naar P+R Borne, met de trein via overstap in Hengelo in 27 minuten naar Oldenzaal

etappe: 2

kilometers: inclusief aan- en uitloop 20

Op 14 mei 2021 drukten wij onze GPS voor het Kurhaus in Scheveningen. Een nieuw wandelavontuur was van start. Ruim 4 jaar later staan we nu aan het begin van de laatste etappe van het Marskramerpad. Het is altijd een speciaal gevoel. 

Omdat we gisteren de lange etappe van Bad Bentheim naar Oldenzaal hebben afgevinkt, hebben we vandaag iets meer tijd om rustig op te starten. René rent zelfs nog een rondje in de buurt van de B&B. Daarna ontbijten we op ons gemak, pakken de auto in, nemen afscheid en koersen naar P+R in Borne. Het wordt al een beetje een bekende plek. De koffie van De Koffiekaravaan op het station smaakte eergisteren dikke prima. We hebben nog wat minuten voor de trein naar Hengelo vertrekt, dus we scoren nog een bakkie. Via Hengelo belanden we binnen het half uur in Oldenzaal. De route ligt maar een meter of 200 van het station. Ons laatste stuk LAW 3 is begonnen. 

De eerste kilometers laten zien hoe leuk de binnenstad van Oldenzaal is. Onze startselfie schieten we bij een eerbetoon aan Hermanna-Molkenboer Trip. Zij zorgde dat er in de haar nagelaten textielfabriek Molkenboer, de vrouwonvriendelijke korsetten werden vervangen door soepel zittende exemplaren. Door op deze zondagochtend rustige, maar heel knus aandoende, straten, lopen we door de binnenstad. 

Eenmaal buiten de stad stuiten we al snel op een enorme plas. Het is recreatiegebied Het Hulsbeek. Fijn, want daar is dan vast ook horeca. En dat klopt. Het Buitenhuys nodigt uit met een groot terras en openstaande deur. Mooi, want ik moet heel nodig...als ik echter naar binnen wil lopen wordt er vanaf het terras een bozig "hallo?" geroepen. Ik vraag of ze een toilet hebben waar ik gebruik van mag maken. Een man die bezig is het terras schoon te spuiten, roept "nee" en geeft met een zwaai van zijn arm aan dat ik weer weg moet. Ok, dat doe ik dus ook, maar het had ook iets anders gekund, toch?

Over single tracks vervolgen we onze route langs het water. Bospaden en plattelandsweggetjes brengen ons richting Deurningen. Rustpunt Sniedershof ziet er te uitnodigend uit om zomaar langs te lopen. Eerst een beker cup-a-soup om even bij te komen en daarna een kop koffie zorgen dat we er weer helemaal tegen kunnen. Bovendien maken we een gezellig praatje met een ander stel Marskramerpadstappers. Zo leuk om wandelverhalen uit te wisselen. 

Op naar Deurningen. Dwars steken we het dorp door om aan het eind een soort van tropisch zwemparadijsglijbaan gewoon in een achtertuin te zien staan. Wel een beetje bijzonder. Opnieuw lopen we over rustige plattelandsweggetjes. Dat stapt best fijn zo richting Borne. En dan heeft de route nog een verrassing in petto. Kon de tekenspray de afgelopen dagen diep in de tas blijven, nu moet deze toch tevoorschijn worden gehaald. De laatste kilometers naar Borne gaan over een stuk weiland dat al een tijd niet gemaaid is. Zigzaggend door de brandnetels komen we op een stuk met iets minder hoog groen. Verbaasd zien we dat onze GPS'en afwijkend zijn. Beide hebben we deze via Wandelnet gedownload. Vrij recent. Omdat de GPS van René overeenkomt met de routeaanduideling volgen we deze. Met goed gevolg, want na een kilometer of 20 staan we op hetzelfde punt als afgelopen vrijdag. We zijn er. Het Marskramerpad is volledig afgestapt. 372 Officiële kilometers van Kurhaus naar kuuroord hebben we overbrugd. Als een soort van toetje mogen we nog 2 kilometer door Borne om bij de auto te komen. 

Terugkijken op deze lange-afstands-wandeling doen we later. Eert maar weer huiswaarts. De vakantie zit er nu toch echt op. Morgen mag ik weer aan de slag. En dan op naar nog lopende of nieuwe wandelavonturen!

• terug naar de vorige Marskramerpadwandeling, van Bad Bentheim naar Oldenzaal
• overzicht van onze Marskramerpadwandelingen
• onze andere wandelpaden