GR5 - van Nieuw-Vossemeer naar Bergen op Zoom

 11 april 2022

start: vanaf de B&B rijden we met de auto in een half uur naar P+R Bergen op Zoom. Het parkeren kost hier 7,24 voor een dag. Hiervandaan vertrekt bus 102 elk uur naar Nieuw-Vossemeer. De rit duurt 25 minuten. 

etappe 7: 23,7 (waarvan we de laatste ongeveer 3 kilometer bewaren tot de volgende keer)

kilometers gestapt: 21,3

weer: zonnig, sluierbewolking, start koel 5 graden uitlopend tot 15 graden

Mozesbrug bij fort de Roovere

En dan is het al weer onze laatste dag van het lange wandelweekend. We verlaten de B&B in Herkingen weer. Een aanrader overigens, sowieso voor alle GR5-stappers. De zorg en service is top. Natuurlijk genieten we eerst weer van een heerlijk ontbijtje. 

Het was even puzzelen hoe we deze etappe zouden aanvliegen. Rijden we naar de start, wandelen we naar Bergen op Zoom en nemen we het OV terug naar de auto? Of juist andersom? En tot waar wandelen we eigenlijk precies? Het Kustpadboekje geeft niet echt uitsluitsel. Het meest voor de hand liggend zou zijn dat de finish bij het treinstation ligt. Dat blijkt echter niet het geval. Volgens boekje en Wandelnet eindigt de etappe zo'n drie kilometer verder bij Klavervelden. Wij besluiten burgerlijk ongehoorzaam te zijn en plannen onze finish bij het station. Niet alleen handig voor dit keer, maar ook als we het volgende deel wandelen. Ook vinden we het comfortabeler om naar de auto te lopen, zodat we direct richting huis kunnen. Daarom rijden we naar station Bergen op Zoom. De auto laten we achter bij P+R. Hiervandaan brengt bus 102 ons in 25 minuten naar halte Molenweg in Nieuw-Vossemeer.

De startplek ligt 250 meter van de halte verwijderd. Het boekje geeft aan dat dit het geboortedorp van auteur  A.M. de Jong is. In het dorp schijnt een beeld te staan van Merijntje Gijzen, hoofdpersoon van zijn bekendste roman. Wij hoeven het niet zo nodig te zien en laten het dorp al snel weer achter ons. Tenminste, dat is de bedoeling. Rechtdoorlopend een weg overstekend worden we namelijk bijna van onze sokken gereden door een afslaand pakketdienstbusje. Er volgt een ongezellige discussie met de chauffeur. Nou ja, maar snel weer door...

Langs een golfterrein en een camping koersen we naar de dijk langs het Schelde-Rijnkanaal. Bij Molen Assumburg, slaan we de Zeeweg in. Helaas wordt de schoonheid van de molen teniet gedaan door het puin dat er voor ligt. De Zeeweg splitst zich even verderop. Het pad volgt de route langs het kanaal. Echt druk is het niet op deze vaarweg richting o.a. Antwerpen. Een enkel schip vaart voorbij als wij er lopen. Een stuk groen leidt ons van het water af. Dit is echt het afscheid van het Deltawerkengebied. Vanaf hier verandert de omgeving. Smalle wegen langs boerderijen leiden ons richting Halsteren. Eigenlijk zijn we op zoek naar een lunchbankje, maar in de bebouwde kom van deze voorstad van Bergen op Zoom is weinig te vinden. Aan de rand van dit plaatsje staan prachtige huizen. De zilte geur van de afgelopen dagen wordt vervangen door kruidige bosgeur. Die verdwijnt weer als de route door een enorme nieuwbouwwijk loopt. Stickers zijn hier nauwelijks. We zijn blij met de route op de GPS. 

Na weer een stuk met brede bospaden zien we de scheefstaande uitkijktoren van Fort de Roovere. Voor de ingang staan wat bankjes. Fijn, want we hebben trek. Dertien kilometers zijn weggestapt. Het weer is ons opnieuw gunstig gezind. Het waait een stuk harder dan gisteren, maar de temperatuur is prima. Met hernieuwde energie en iets uitgeruste voeten, vervolgen we de route. Dwars over het terrein van het fort loopt deze. Voor we de bekende Mozesbrug overlopen, kunnen we het niet laten om de 129 treden van toren Pompejus te beklimmen. Vanaf 25 meter hoogte heb je een prachtig uitzicht over de West Brabantse Waterlinie. Dit fort en de andere verdedigingswerken van de linie beschermde de Hollanders tegen eerst de Spanjaarden en later de Fransen en de Belgen. Onder ons de hoeken van de stervorm van het fort. We nemen even de tijd om te genieten (en bij te komen van de fikse klim).

Weer beneden lopen we door een loopgraaf door het water. De Mozesbrug is bijzonder. Verzonken in het water loop je met droge voeten naar de overkant. Een slingerend, smal bospad brengt ons terug naar de Ligneweg waaraan even verderop het fort is gelegen. Zigzaggend over de graswal lopen we naar Bergen op Zoom. De Randweg wordt overgestoken. Het centrum is nu niet ver meer. Een plas, de Kleine Melanen, wordt gerond. Een bos, Meilustbos en groene, open wijken leiden ons naar het oude centrum. Wat een leuke huizen staan hier. Even moeten we creatief zijn in verband met werkzaamheden. Smalle straatjes leiden ons naar het Markiezenhof. Wij bezoeken het museum niet, maar lopen er via de verschillende binnenhofjes doorheen. Wat een pracht en praal is dit oude stadspaleis. 

Nog meer grote gebouwen staan er op de Markt met als grootste blikvanger toch wel het stadhuis. Hoewel, dat geldt niet helemaal voor ons. Wij hebben onze blik vooral op de terrasjes. De etappe zit erop en dat betekent een etappedrankje. Dat, met lekkers erbij, scoren we op het terras van Café bij Jansens. 

Een prima afsluiting van dit lange wandelweekend. Wat hebben we het goed gehad. De B&B was top, prima gelegen, goede verzorging. Het weer was, in tegenstelling tot ons vorige GR5-avontuur, optimaal om te wandelen, met een kleine uitzondering aan het eind van de eerste dag. In totaal hebben we nu een dikke 127 kilometer van de GR5 afgevinkt. Dit was de laatste etappe volledig op Nederlands grondgebied. De volgende keer wandelen we België in. We moeten alleen nog even plannen wanneer dat zal gebeuren. 

• op naar de volgende etappe, van Bergen op Zoom naar station Kijkuit in Kalmthout
• terug naar de vorige etappe, van Herkingen naar Nieuw-Vossemeer
• overzicht van de GR5 etappes
• onze andere wandelpaden

GR5 - van Herkingen naar Nieuw-Vossemeer

 10 april 2022

start: we rijden naar Nieuw-Vossemeer. Parkeren bij bushalte Molenweg in Nieuw-Vossemeer. Jeroen van B&B Herkingen is ons voorgereden naar de finishplek. Hij zet ons, superdeluxe, weer af in Herkingen bij het beginpunt. 

etappe: 6 van Herkingen naar Nieuw-Vossemeer 23,7 kilometer

afgestapt: 24,6

weer: schitterend! Zonnig met heel af en toe een wolk, een dikke 11 graden, korte mouwen-weer. 

overnachting: B&B Herkingen

Wat treffen we het weer met de B&B! Na een chill-avondje en een prima nacht is het fijn wakker worden met de gedachte aan een ontbijt. Het gebeier van de klokken van de kerk even verderop is zacht op de achtergrond te horen. Om 8.30 uur wordt ons ontbijtje gebracht. Wat een luxe is dat toch! En het smaakt ook nog eens heerlijk. Bovendien is er genoeg om wat broodjes mee te nemen voor onderweg. 

Werden we gisteren al naar Rockanje gebracht, ook vandaag zorgt onze gastheer, Jeroen, dat de start van de etappe een makkelijke wordt zonder gebruik te hoeven maken van het OV. Hij rijdt ons voor naar de finishplek. Hier parkeren wij de auto. Jeroen brengt ons terug naar de start in Herkingen. Dat is nog eens relaxt beginnen. Onderweg geeft hij allerlei tips voor wat detours om nog meer te kunnen genieten van het pad.

Exact om 11.00 uur schieten we de startselfie. Hup, de paden op, de lanen in. Of beter gezegd, de dijk op. Gisteren verlieten we de grasdijk in de stromende regen. Nu klimmen we diezelfde dijk weer op, maar met een totaal ander gevoel. Gras heeft plaatsgemaakt voor een bitumenondergrond. Zonnestralen doen de druppels van gisteren snel vergeten. Een ding is echter nog hetzelfde, het zullen opnieuw lange, rechte stukken zijn, die we vandaag lopen. Dat blijkt ook als René zijn GPS heeft gestart. De eerste koerswijziging zal pas over een dikke 7 kilometer zijn. 

Saai vinden we het geen moment. Het water schittert. De golfslag zorgt voor rimpelloze delen in het water. Ganzen vliegen onder luid ganzengeklets over. Even zijn het de enige geluiden die we horen, meeuwengekrijs, zoevende banden van passerende fietsers, ganzengegak en het geknars van het grind onder onze voetstappen. Het geruis van de wieken van de windmolens ontbreekt hierbij. Ze staan namelijk zo goed als stil. Ook dat is een verschil met gisteren, de windkracht is zo'n 4bf afgenomen. Al snel lopen we dan ook in onze shirtjes. Opeens horen we een totaal ander geluid. Van een van de windmolens wordt de kop gedraaid om toch wat wind te kunnen vangen. Het roept bij ons allerlei vragen op. Gaat dit automatisch? Gebeurt dit mensgestuurd? Het is in ieder geval fascinerend. 

Na de zeven kilometer slaan we rechtsaf bij het Monument Grevelingendam. Dit blijkt het fundament van de kabelbaan die is gebruikt bij het aanleggen van de Deltawerken. We werpen nog een blik naar het inmiddels afgelegde traject. Wat een plaatje! Windmolens, een staalblauwe lucht met witte wattenwolken, in de verte over het water zien we nog vaag de bebouwing van Herkingen. 

Even verder slaan we linksaf richting de Krammersluizen. Vlak hiervoor lopen we de provincie Zeeland binnen. Links van ons zien we een containerschip richting de sluizen varen. Het is net onder de brug uit het zicht als wij bovenop staan. Een ander schip vol puin vaart onder ons door. De iets verder gelegen uitkijktoren geeft een mooi kijkje op de sluizen en beide schepen die geschut worden. De Krammersluizen blijken nogal een ingenieus bouwwerk te zijn. Niet alleen zijn ze immens, maar ook nog eens heel vernuftig. Zoet en zout water komen hier namelijk samen. Voor flora en fauna is het van belang dat zout niet in zoet stroomt en omgekeerd. Een systeem in de sluizen zorgt er dus voor dat het juiste water blijft waar het hoort. 

Bovenop de uitkijktoren is een bankje dat prima dienst doet als lunchplek. We genieten van zon, uitzicht en onze lunch. Wat een fijne stek! Helemaal nu we de toren volledig voor onszelf hebben. Het is superrustig. 

De volgende kilometers lopen over de Philipsdam. Rechts van ons razen af en toe auto's voorbij. Links liggen zandplaten in de Krammer. Vogels hebben hier hun woonparadijs van gemaakt. Na zo'n 16 kilometer volgt eindelijk weer eens een routewijziging. We zijn zo van slag dat we zelfs even fout lopen...of komt dat omdat we niet door hebben dat we door een gebied met loslopende paarden en runderen moeten? Dat blijkt echt zo te zijn, dus snel omgekeerd om ons tussen de beestenboel te begeven. De konikspaarden en rode geusrunderen staan gelukkig allemaal op veilige afstand, dus de slikken worden veilig doorkruist. 

Op het randje van Zeeland lopen we langs het Schelde-Rijnkanaal. De eerste brug naar Noord-Brabant laten we links liggen. Op de oevers is het een ware schapencrèche. Het loopt gezellig. We groeten de wollige dames vriendelijk. Doel is de volgende boogbrug over het kanaal. Om hier te komen moet er een grasdijk worden bedwongen. Gisteren hebben we hier genoeg oefening in gehad, dus de vele schapendrollen worden professioneel ontweken. Even moeten we bukken, ja, zelfs ik, om de brug onderdoor te steken om er vervolgens overheen te lopen naar de volgende provincie, Noord-Brabant. Bovenop de brug verbazen we ons over de helderheid van het water. We zien zelfs joekels van vissen zwemmen. 

Nieuw-Vossemeer is het eerste plaatsje dat we aan deze kant tegenkomen. Hier hebben we de auto vanochtend ergens achtergelaten. Etappe 6 zit erop. Afslaan om met de volgende etappe te beginnen doen we niet. Wij lopen rechtdoor naar de auto. Een half uur later zijn we terug in de B&B. 

Hier krijgt chillen na een dagje stappen een andere dimensie. Jeroen van B&B Herkingen is namelijk kok en als het kan kookt hij graag voor zijn gasten. En jongens, wat een heerlijkheid. Gedoucht, rozig en makkelijk gekleed genieten wij in het huisje van een drie-gangen-menu. Wat een topafsluiting van een fijne wandeldag. Morgen wacht de laatste volledige etappe van de GR5 op Nederlandse bodem. Maar eerst buiken wij nog even uit van het heerlijke maaltje. 

• op naar de volgende etappe op de GR5, van Nieuw-Vossemeer naar Bergen op Zoom
• terug naar de vorige etappes op de GR5, van Rockanje naar Herkingen
• overzicht van de GR5 etappes
• onze andere wandelpaden

GR5 - van Rockanje via Goedereede naar Herkingen

 9 april 2022

start: met de auto naar Herkingen (ruim 2 uur rijden), hiervandaan brengt onze gastheer van de B&B voor vanavond ons naar het centrum van Rockanje

etappe 4 uit boekje Kustpad 1: van Rockanje naar Goedereede (13,6 km)

etappe 5 uit boekje Kustpad 1: van Goedereede naar Herkingen (18,3 km)

totaal aantal gewandelde kilometers: 33,7

kilometers GR5 cumulatief: 94,4 

weer: zonnig, windkracht 5, eind van de dag fikse hagelbui

overnachten: B&B Herkingen

Dit weekend stond al tijden in onze agenda gemarkeerd. Na lange tijd zouden we ons weer eens aan een marathon wagen. Die van Rotterdam in dit geval. Maar ja, daar moet toch wel even voor worden getraind en dat schortte er nogal aan bij ons de afgelopen maanden. De kans op afgelasting zorgde ervoor dat we niet optimaal gemotiveerd waren. Door die marathon kon dus al snel een streep. De weekendplannen bleven, alleen met een andere invulling. 

Het is een vroegertje voor de zaterdagochtend. Om 6.00 uur worden we wakker geklingeld door onze mobieltjes. Dat was een wel erg kort nachtje! Gisteravond waren we in de Ziggodome om de mannen van Blof weer eens te zien optreden! Wat een heerlijk concert! Bij het wakker worden was er heel even spijt (en ja, volgens de heren heb je dat inderdaad morgen maar...). Toch duurde dat maar kort. Al snel zaten we in de auto op weg naar Herkingen. De eerste kilometers is het erg stil in de auto...

Even voor 9.00 uur parkeren we voor de B&B, waar we de komende twee nachten verblijven. Onze gastheer is zo vriendelijk ons nu al een slinger te willen geven naar Rockanje. Dat scheelt ons flink wat tijd voor het OV. Tijd, die we vandaag hard nodig hebben, want we stappen maar liefst 2 etappes weg. 

In Rockanje beginnen we direct met een startbakkie. De Jongens kennen we nog van het etappedrankje van 21 februari toen we hier finishten. Maar dan wordt het toch echt tijd om op pad te gaan. Bij het dagtotaal kunnen direct 800 meter opgeteld worden om bij de start te komen. 

Langs de rand van Rockanje voert de route ons door de Voornse duinen naar het strand bij Quackjeswater. Dit is de laatste blik die we op de Noordzee kunnen werpen tijdens de GR5. Voor ons de Haringvlietsluizen, die overgestoken moeten worden om op Goeroe-Overflakkee te geraken. Het 1 kilometerlange Deltawerk biedt een imposante aanblik. Bovenop de sluisschuiven is het flink bikkelen tegen de wind in. Elk schuif is 56,5 meter lang. De meeste zijn gesloten. Pas bij nummer 16, de een na laatste, valt ons op dat dat niet voor allemaal geldt. Deze en ook de volgende staan namelijk open.

Het meest zuidelijke eiland van Zuid-Holland verwelkomt ons niet met een fraai landschap. Nee, het is even doorstappen om een industriegebied achter ons te laten. Een stuk groen voert ons naar Havenhoofd. Vanaf hier leidt een fietspad ons rechtstreeks naar Goedereede. Hier stopt voor ons de laatste etappe van het oorspronkelijke Kustpad. Vanaf nu lopen we echt op de GR5. Op de hoek zien we dan ook de eerste sticker waarop het pad staat aangegeven. 

De volgende etappe, naar Herkingen, gaat Goedereede niet in. Wij wel. We hebben zin in een terrasje. Even laten we de route voor wat hij is. Een goed besluit blijkt, want wat een tof plaatsje is dit! Fotogenieke pandjes en een fijn plein met terrasjes. Op een daarvan ploffen we neer. Ach, eigenlijk mogen we gewoon een etappedrankje, want er is vandaag al een etappe weggestapt, toch?! 

Via andere blogs hebben we gelezen dat het komende stuk naar Herkingen niet het meest gevarieerde is. Het eerste stuk loopt nog verhard, maar dat is maar kort. Van de ruim 18 kilometer die deze etappe telt, zijn er 16 onverhard. En niet zomaar...nee, je loopt gewoon 16 kilometer over grasdijken. Links veelal braakliggend akkerland, groene grasweides of her en der een bloeiend tulpenveld. Rechts de oevers van het Grevelingenmeer, soms volledig begroeid met bijvoorbeeld riet, op andere momenten lijkt het een moerasgebied. Het is niet echt een afwisselend deel van het pad. Af en toe moet er over een hek worden geklommen en dat lijkt toch wel het meest enerverende op dit deel. Of het moet het ontwijken van de schapendrollen en konijnenkeutels zijn. Klagen doen we echter absoluut niet. We hebben namelijk wind mee. En niet zomaar wind, nee, een behoorlijk stormpie. Bovendien schijnt de zon ook, dus...nee, geen geklaag van ons. Ook de schapen met hun kroost zijn echt te schattig om te zien. Dat vinden ze minder van ons. Zodra ze ons in het vizier krijgen, maken ze zich uit de voeten. Voor de lammetjes op de vlucht slaan, drinken ze eerst, niet echt zachtzinnig overigens, nog even bij mama schaap. 

Dan is het opeens zomaar voorbij met de eentonigheid. Na het werpen van een blik over onze schouder, zetten we de pas er flink in. Er komt regen aan. En niet een miezerbuitje! Nee, de hemel kleurt zwartblauw. Op het meer zien we het water al naar beneden storten. Donderwolken vormen zich. De wind blaast precies onze kant op. Dat wordt een nat pak. Of niet? We verhogen het tempo. Gelukkig is het gras hier kort gegraasd door de schapen. Kilometers vliegen onder onze voeten door. Herkingen komt dichterbij. Maar is nog net iets te ver weg. Gelukkig hadden we tijd genoeg om de regenjassen uit de rugzak te vissen en aan te sjorren. Even later worden we bekogeld door hagelstenen. Au, niet fijn. Gelukkig is het maar van korte duur. 

Etappe 5 zit erop. Een dikke 33 kilometer zijn vandaag weggestapt. Snel op naar de B&B om een avondje te chillen. Morgen weer een dag op de GR5. 

• op naar de volgende etappe op de GR5, van Herkingen naar Nieuw-Vossemeer
• terug naar de vorige etappe op de GR5, van Oostvoorne naar Rockanje
• overzicht van onze GR5 etappes
• onze andere wandelpaden

Nederlands Kustpad - van Anna Paulowna via Hippolytushoef naar Den Oever

 2 april 2022

Parkeren: busstation Den Oever (gratis)

OV: bus 135 tot bushalte Brinkweg Wieringerwerf, overstap op buurtbus 416 naar halte Van Ewijckskade in Anna Paulowna. Totaal 45 minuten.

Start hoek Kerkweg - Keesweg in Anna Paulowna

Etappe 11 en deel van 12

Kilometers: 26,7

Uitslapen, dat is de bedoeling op deze zaterdag. Wandelen staat voor morgen op het programma. Om precies te zijn de laatste etappes uit het boekje Kustpad deel 2, van Anna Paulowna via Hippolytushoef naar Den Oever. Het boekje helemaal uitstappen lukt niet, omdat de Afsluitdijk voorlopig nog niet open is voor wandelaars. 

De dag start dus rustig. De croissants staan in de oven voor ons weekendontbijtje. Tot een van ons een blik op Buienradar werpt. Uhm...de voorspelling voor morgen is een stuk minder rooskleurig dan die voor vandaag. Er wordt voor morgen regen voorspeld. Geen enorme plens, maar wel voor zo'n beetje de hele dag. Lang hoeven we niet na te denken. We gaan op pad. 

Met de auto rijden we noordwaarts naar Den Oever. Een klein half uur later parkeren we de auto bij het busstation. Inclusief een wachttijd van 21 minuten staan we 45 minuten later, om 11.00 uur bij de brug in Anna Paulowna, waar we op 6 maart onze GPS stopten. Het is guur, ondanks dat het zonnetje verwoede pogingen doet het warmer te laten aanvoelen. Ze verliest het voor nu nog van de noordoosten wind. Laten wij nou ook net die kant op moeten...

Een kleine 6 kilometer wandelen we over de Veerweg, een smal weggetje langs hier en daar een boerderij. Links van ons zien we het landhuis van Landgoed Hoenderdael. Rechts een open vlakte waar de gure wind vrij spel heeft. De weg leidt ons Van Ewijckssluis binnen, een van de vele gehuchtjes van gemeente Hollands Kroon. Een trap klimt de dijk op. Bovenop de dijk hebben we een weids uitzicht over het water van het Amstelmeer. En dat is geen klein plasje!

Het meer is ontstaan door de aanleg van de Amsteldiepdijk om de eerste stap te zetten tot afsluiting van de voormalige Zuiderzee.  Moeraseilandjes zijn woongebied geworden voor vele watervogels. De kaart in het boekje toont dat de route voor de komende 7 kilometer over de dijk langs dit water loopt. Op een zonnige, windstille, dag vast een heel fijn vooruitzicht. Vandaag, met de koude wind vol op onze toet, iets minder aantrekkelijk. De eerste kilometers zijn dan ook best wel zwoegen. Angstige ganzen vliegen gakkend voorbij, blauwe reigers staan statig in het water. Keutels laten zien dat het hier een konijnen- of hazenwalhalla is. Dat blijkt als vlak naast ons opeens een haas wegschiet en snel voor ons uitrent.

Langzaam ronden we het meer. Een sluisje zorgt voor afleiding. Aan deze kant is wat meer reuring. Opnieuw kiest een haas zijn eigen pad als wij langs lopen. Schapen kiezen trouwens dat zelfde pad zodra we in de buurt komen. In de verte over het water schittert het kerktorentje van wat later het naast De Haukes gelegen Westerland blijkt te zijn, in de zon. Af en toe valt de wind weg. Het maakt het zelfs aangenaam. Zonder de wind blijkt de zon al best warm. 

In De Haukes laten we het natuurgebied achter ons. Even lopen we door bebouwde kom. Was de etappe tot nu zo plat als een dubbeltje, de Hoelmerpolder toont een totaal ander beeld. Vanaf het fietspad langs het Amstelmeerkanaal geven boerderijen gelegen op wierden bijna een buitenlands gevoel. 

In Hippolytushoef zit etappe 11 erop. We starten met de laatste etappe van boekje 2 van het Kustpad. Op naar de Afsluitdijk. Maar eerst even een kopje koffie. Dat is nog even speuren. De Smulhoek, een combinatie van koffietent en snackbar, is niet de meest hippe plek, maar de koffie en de punt appelgebak smaken prima. 

Smalle weggetjes voeren naar de Waddenzee. Onderweg worden dorpjes als Stroe doorkruist. De heidense kapel is absoluut een kijkje waard, wat een schattig kerkje! Na het slechts een paar huizen tellende Vatrop, zien we dan eindelijk het water van de Waddenzee. We wandelen door het prachtige natuurgebied Vatrop. Het is eb. Liggen daar nou zeehondjes? Helaas biedt inzoomen met de camera van de telefoon geen uitsluitsel. Wel zien we de hoge gebouwen van Den Helder links liggen. Daartegenover zijn de contouren van Texel zichtbaar. De kerktoren van Oosterland piept boven de dijk uit. Voor ons ligt Den Oever. 

De laatste kilometers is het nog even genieten geblazen van het wad. Nu het water grotendeels is weggetrokken lijkt de zeebodem best stevig. Bij uitproberen blijkt dat niet zo te zijn. We zakken direct weg in de modder. 

Den Oever begroet ons met vissersbootjes. De vangst voor vandaag is op dit tijdstip al verwerkt. Het is dan ook rustig in de haven. De weg erlangs voert ons rechtstreeks richting de opgang van de Afsluitdijk. Voor nu laten we deze links liggen. Hopelijk duurt het niet al te lang meer voor we de dijk over kunnen wandelen naar Friesland om daar door te gaan met deel 3 van het Kustpad. Volgende week staat weer een etappe van het eerste deel van dit pad op de planning. Dan vervolgen we ons GR5 avontuur. 

Een volgend LAW boekje is uitgewandeld. Op 6 december 2020 startten we in Hoek van Holland. In verband met de restricties voor het OV hebben we de meeste etappes als heen-en-weertje gewandeld. Ook hebben we voor een paar stukken de wandelschoenen verruild voor hardloopschoenen. Om te kunnen zeggen dat we echt van Hoek van Holland naar Den Helder zijn gewandeld hebben we ook twee van de dagwandelingen afgevinkt. De derde dagwandeling op Wieringen skippen we. Een tijd geleden hebben we hier een Groene Wissel gelopen, die redelijk overeenkomt met de dagwandeling uit het boekje. Het was weer genieten geblazen. Niet alleen van de mooie stukken langs zee, over strand en door duinen, maar ook van de steden die in de buurt lagen zoals Den Haag en Haarlem. Het waren weer mooie kilometers!

• terug naar de vorige etappe op Kustpad 2 - van Callantsoog naar Anna Paulowna
• overzicht van de etappes van Kustpad 2
• onze andere wandelpaden