GR5 - van station Kijkuit in Kalmthout naar station Noorderkempen in Brecht

 19 juni 2022

start: vanaf B&B met de auto naar station Noorderkempen. Hiervandaan 2 treinen (via Antwerpen) naar station Kijkuit in 1 uur en 15 minuten (inclusief bijna 45 minuten overstap op Antwerpen CS)

kilometers: 21

overnachten: B&B 't Greefsch Geluck

Het was gisteravond fijn bijkomen in de B&B na een warme, best wel vermoeiende dag. Hangend voor de buis, beentjes gestrekt voor ons en een glaasje onder handbereik. Gelukkig nam de temperatuur ook een beetje af. Daardoor werd het een prima nachtje. Geen last gehad van de warmte. 

Een gezellig klingeltje van onze mobieltjes wekt ons om 7.30 uur. Er staat weer een wandeldag op de planning. Maar eerst een ontbijt. Wat blijft dat toch altijd luxe. Ook in deze B&B hebben we weer mazzel. Een goed gevulde trolly met ontbijtlekkers staat op het afgesproken tijdstip voor de deur. Wij laten het ons goed smaken. Het is altijd weer even afwachten hoe aan ons verzoek om vegetarische producten wordt voldaan. Nou, in dit geval was het weer een voltreffer. Lekkere kaasjes en andere smeersels. Wij zijn happy. 

Om half 10 koersen we richting station Noorderkempen. In het weekend is het hier gratis parkeren op de best wel ruime parkeerplaats bij het station. Op het perron is het flink druk. René vermoedt dat er ergens een of ander evenement zal zijn, gezien de drukte en gezelligheid van de groepjes mensen. Op het station in Antwerpen blijkt hij gelijk te hebben. We zijn namelijk niet de enige wandelaars. Vandaag is de Urban Walk Antwerpen. Het maakt het rondom het station extra gezellig. Eigenlijk komt het wel uit dat we een ruime overstap hebben, want zo kunnen we de buzz even meepikken. Ook nemen we even een kijkje bij de toegangspoort van de  naast het station gelegen Antwerp Zoo. 

De volgende trein wacht in de krochten van het station. Als de controleur ons kaartje komt scannen, blijkt dat ik gisteren een verkeerd exemplaar heb gekocht. Er zijn namelijk duotickets waarmee je met z'n tweetjes voor de prijs van een reist. Ik heb, voor hetzelfde bedrag, een standaardticket gekocht, blijkbaar, en voor dat kaartje gaat die vlieger uiteraard niet op. We moeten dus bijbetalen. Gelukkig zonder toeslag. 

Om 11.15 uur staan we op station Kijkuit. Het is een stuk koeler dan gisteren. René start zelfs met z'n jasje en een lange broek. Eindelijk krijgen we iets meer te zien van Kalmthout. Hoewel, echt groot is het hier niet. We lopen aanvankelijk verder over de Kijkuitstraat. Hoe lang is die straat wel niet, zeg. Gisteren liepen we hier namelijk ook onze laatste kilometers. 

Groepjes wielrenners sjezen aan ons voorbij. Niet allemaal even oplettend. Na het verlaten van de bebouwde kom lopen we richting een soort evenemententerrein. Een schel motorgeluid kondigt zich al van ver aan. Is het een soort crosswedstrijd? Nee, het blijkt het Hoevefeest te zijn, dat we al op diverse flyers aangekondigd zagen. Het snerpende geluid komt van kettingzagen, zien we als we het terrein oplopen. Er is een soort tentoonstelling of wedstrijd van sculpturen van houtsnijwerk. Best mooi, maar vooral erg veel lawaai. In de verte zien we paarden die het land ploegen en wat paard en wagens. Echt zin om een kijkje dichterbij te nemen hebben we niet. We gaan verder. 

achteruitkijkje naar Kalmthout

Kalmthout uit naar Achterbroek. En er weer uit, want echt heel groot is het dorpje niet. Een lange weg met eiken leidt ons naar het Pastoorsbos. De eikenbomen zijn alle versierd met een lint. Bij omhoog kijken is ook duidelijk waarom. Sommige hebben bewoners, processierupsen. Hier in de buurt staan andere huizen dan we tot nu in deze omgeving hebben gezien. Dit zijn niet van die enorme kasten. Nee, dit zijn gezellige houten cabins. Sommige in pastelkleuren andere robuust met balken. 

leuke hutjes

Van het Pastoorsbos met grote Corsicaanse dennen komen we langs het Sterbos. Dit privédomein is verboden toegang. Wij lopen er via een kaarsrechte weg van 1,5 kilometer langs. Wat meanderende boerenweggetjes brengen ons hierna naar Wuustwezel. Al weer zo'n plaats die we enkel van de verkeersborden kennen. In eerste instantie lijkt het een gehucht met alleen wat boerderijen. Maar het is groter dan verwacht. Na een kilometer of drie is daar dan toch echt weer een echt stadje. 

Heel even verlaten we de route voor ons eerste etappebiertje. Eerdere cafeetjes bleken dicht. Zo niet café De Bijl. Op het terras zijn we de enigen, maar het plekkie is prima. Gezellige bloembakken naast ons en uitzicht op de kerk. Met een biertje en een pizza (het enige vegetarische snackgerecht) voor onze neus is dit een prima stop. 

natuurgebied De Marum

De laatste happen en slokken zijn nog maar net binnen of de eerste druppels tijdens deze wandeldag vallen. Snel maar de poncho's aan, want in een nat pak hebben we geen zin. Er wachten ons nog een kilometer of zeven. Best mooie, overigens. Nieuwsgierige koeien en stieren komen naderbij als we langslopen. Ze blijven geïnteresseerd naar ons kijken. De regen is inmiddels weer gestopt. Via natuurgebied Het Marum en smalle boerenweggetjes naderen we station Noorderkempen. De GPS'en geven aan dat we zo'n 21 kilometer dichterbij Nice zijn gekomen. Wat een fijne dag weer. Wat minder natuurschoon dan gisteren, maar toch gewoon weer genieten geblazen. Bovendien was het echt optimaal wandelweer. Af en toe piepte de zon door de wolken en dan voelde je ook direct de warmte. De druppels aan het eind van de dag waren beslist geen spelbreker. Op naar morgen, naar Zoersel. 

• op naar de volgende etappe, van station Noorderkempen naar Vorselaar
• terug naar de vorige etappe, van Bergen op Zoom naar Kijkuit
• overzicht van onze GR5 wandelingen
• onze andere wandelpaden

GR5 - van Bergen op Zoom naar Kalmthout station Kijkuit

 18 juni 2022

start: autorit van ruim 2 uur naar Kalmthout. Geparkeerd bij station Kijkuit. OV rit van een uur. Trein naar Roosendaal, daarvandaan naar Bergen op Zoom

etappe: van Bergen op Zoom naar Kalmthout

kilometers 28,6

Tot vandaag was Kalmthout alleen een naam op een verkeersbord tijdens een autorit op weg naar een zuidelijke bestemming. Vanochtend was het voor ons juist DE bestemming. Hier eindigt namelijk de eerste etappe niet volledig op Nederlandse bodem van de GR5 . Vandaar dat wij al vroeg in de auto stappen om de rit naar onze zuiderburen te maken. Het is een beetje stressen. We gaan namelijk net ietsie te laat van huis. De GPS geeft aan dat het een rit van ruim 2 uur zal zijn. Bij vertrek hebben we een minuut of 10 speling. Die zijn geslonken tot 7 als we bij station Kijkuit in Kalmthout aankomen. Maar ja, eerst moeten we nog een parkeerplek zien te vinden. Dat is nogal een gedoe. Op goed geluk parkeren we hem langs de kant van de straat. Nu maar hopen dat dit mag. Nergens zien we borden te staan die dit verbieden, maar het voelt een beetje raar. Nou, geen tijd om erover na te denken. We moeten in sprint naar het perron. Het verkeerde nog in eerste instantie...waarom staan hier geen bestemmingsborden? De spoorbomen zijn al naar beneden. De trein naar Roosendaal komt langzaam aantoeven. Aan de andere kant! Heel burgerlijk ongehoorzaam bukken we onder de spoorbomen door zodra de trein voorbij is en rennen over het perron naar de trein. Gehaald. 

In Roosendaal hebben we juist mazzel. Vrijwel alle treinen zijn geannuleerd in verband met een wisselstoring, maar Bergen op Zoom is bereikbaar. Daar stappen we om 11.16 uur uit. We kunnen van start. Hoewel, eerste de gebruikelijke handelingen, veters strikken, smeren met zonnebrandcreme en, uiteraard, de startselfie. 

Het mooie van Bergen op Zoom, de markiezenstad, hebben we tijdens de vorige etappe al mogen bewonderen. Nu zijn het vooral woonwijken, niet allemaal even gezellig. Het eerste groen van deze etappe zien we in het parkje rond Vijver Zuid. Kort hierna, zodra we de A4 zijn onderdoor gestoken is het een en al bos dat de klok slaat. Sowieso fijn om in zo'n omgeving te wandelen natuurlijk, maar vandaag nog eens extra, omdat we nu in de schaduw stappen. Het zonnetje doet namelijk al flink haar best. 

Tijdens de vorige etappe kwamen we al een wandelboom tegen waarop de GR5 werd genoemd, maar hier op de Balsedreef staat wel een erg fraai exemplaar. Het is wel even slikken. Nice is nog 2172 kilometer wandelen. Bij het naastgelegen Bozslust ploffen we neer op het terras. Een aantal jaren geleden overnachtten we hier in de toen nog StayOkay. Het heeft een mooie make-over gekregen. Wij genieten van een glas ijsthee, want met deze temperatuur kun je niet genoeg drinken en een gedeelde appelpunt en tosti. 

Zanderige bospaden, gelukkig nog steeds in de schaduw van bomen, brengen ons naar Wouwse Plantage. Lopend over een prachtige bomenlaan hebben we een doorkijkje naar het witte kasteeltje. Het is geen foto waard, want het moois wordt door steigers aan het oog onttrokken. 

Ongeveer bij kilometer 12 is het zover, een bijzonder moment in ons GR5-avontuur. We laten Nederland achter ons. Tenminste voor de eerste keer. Uiteraard maken we een foto van de grenspaal, nummer 243, en vervolgen onze weg in België. Het landschap lijkt direct anders te voelen. Zandweggetjes zijn onze ondergrond. De zon brandt nu wel erg fanatiek. Voor ons ligt het dorpje Essen. Wij laten het letterlijk links liggen. Wel bezoeken we nog even het kapelletje, Onze Lieve Vrouw van Altijd Durende Bijstand. 

De weggetjes maken plaats voor single tracks. Aan een andere grenspaal merken we dat we weer in Nederland zijn beland. De route voert ons langs velden vol gewassen, pas aangeplante biet, aardappels al in bloei en uiteraard maïs. Even verderop velden vol uien en broccoli. Schaduw van bomen ligt al een tijdje achter ons. Het maakt dat we wel erg toe zijn aan een koud drankje. Het water in onze Doppers is al niet eens lauw meer, maar gewoon warm. In de buurt van Huijbergen leidt de route ons scherp naar links. Wij gaan rechtsaf het plaatsje in. Op een hoek lonkt een terras in de schaduw. Even later staan er twee koude Radlers voor ons neus. Poeh, dat is fijn bijkomen. Nu kunnen we er weer even tegenaan. En dat is nodig ook, want we moeten nog een dikke 10 kilometer stappen. 

Dat blijken er zelfs meer te worden, want in het grenspark Kalmthoutse heide moeten wij afwijken van de reguliere route. Het is namelijk nog broedseizoen en dat betekent dat de variant op ons wacht. Geen idee uiteraard wat we nu missen aan de gewone route, maar achteraf gezien blijkt dit alternatieve traject voor vandaag een prima keuze. We wandelen voornamelijk over schaduwrijke bospaden. Geen overbodige luxe met dit weer. De extra 300 meter die we nu meer lopen is snel vergeten. Bovendien zien we nu de zuilen waarnaar wordt verwezen op de aanduidingen van een van de vele route door dit gebied. 

De laatste kilometers zijn zwaar. We hebben het een beetje gehad. Het mulle zand vertraagt onze tred. Bovendien is het alleen maar warmer geworden. We stiefelen door het mooie gebied. Bij restaurant de Heihoeve komen we weer in de bewoonde wereld. Even snel een foto van een houten beeld van Suske en Wiske en dan door. Op naar station Kijkuit, waar onze GPS'en piepen na een ruime 28 kilometer. 

De auto staat er nog. Ongeschonden. En er wappert geen papiertje voor de voorruit. Snel instappen en de airco aan. Het blijkt dat de B&B een stuk verder ligt dan verwacht. Gelukkig maar dat we met de auto zijn. Zo maar eens kijken hoe de dag van morgen eruit zal zien. Dan is Brecht ons wandeldoel. 

• op naar de volgende etappe, van station Kijkuit naar station Noorderkempen
• terug naar de vorige etappe, van Nieuw-Vossemeer naar Bergen op Zoom
• overzicht van onze GR5 etappes
• onze andere wandelpaden

Noord-Hollandpad - van Heemskerk naar Akersloot

 4 juni 2022

Parkeren start: golfbaan in Heemskerk

Parkeren finish: pontje Akersloot

Etappe 12-2 en 11

18,3 kilometer

Van etappe 12 resten ons nog wat kilometers. Over plattelandsweggetjes, langs boerderijen, nevenbatterijen, mekkerende schapen, het fort Aan den Ham en een wel erg klein museum bereiken we Krommenie. Officieel loopt de route nog 2 kilometer door het plaatsje om bij het station te eindigen. Voor de volgende etappe, nummer 11, moeten diezelfde kilometers dan worden gelopen om weer bij precies dit punt uit te komen. Van het Waterliniepad weten wij dat dit stuk door Krommenie ook niet de meest fotogenieke kilometers zijn. Nou, wij zijn gekke Gerritje niet en vervolgen dan ook onze weg direct zonder de plaats in te gaan.

Langs een smalle sloot vol met waterplanten lopen we naar een volgend fort. Pulletjes van waterhoentjes en eenden zorgen voor fotostops. Tijdens een van die fotomomentjes zien we in het troebele water enorme karpers zwemmen. Ze hebben het erg gezellig samen...of maken fikse ruzie, in ieder geval zorgen ze voor behoorlijk wat golfjes.

Op weg naar Uitgeest passeren we het Fort bij Krommenie, wat campings en de Tweede Broekermolen (de eerste hebben we blijkbaar gemist). Eigenlijk hebben we wel zin in een koppie. Twee restaurants worden voorbijgelopen om bij Bistro 't Schippersrijk binnen te lopen. Het terras biedt een prachtig uitzicht over het Uitgeestermeer. Helaas maakt de wind het toch net iets te oncomfortabel om buiten te zitten. Gelukkig is er net een annulering geweest, waardoor er voor ons ook binnen een tafel beschikbaar is. Bestond onze lunch de vorige etappe uit een patatje, dit keer is het heel wat luxer. We genieten zelfs van een wel erg lekker wijntje bij onze lunch. 

De A9 wordt onderdoor gestoken om een blokje door Uitgeest te wandelen voor we de snelweg opnieuw onderdoor kruisen om aan de oever van het Uitgeestermeer te belanden. De komende kilometers kunnen we niet verdwalen. Over de oevers met het water aan onze rechterhand lopen we naar het noorden. Af en toe delen we het pad met schapen. Sommige zijn best mak en laten zich even lekker achter de oren krabben. Op een dijkje staat een aantal Schotse Hooglanders. Hun horens zijn enorm. Niet gevaarlijk, laat Gerard weten. Maarre...ze hebben wel een kalfje erbij. Ach, we proberen wel afstand te houden. Niet nodig, blijkt. Want de beestjes blijken aan de andere kant van een sloot te staan. 

Op het water schieten surfers voorbij. Het is er ook perfect weer voor. Niet alleen om te surfen overigens. Ook wij genieten van het af en toe achter de wolken vandaan piepende zonnetje. De best wel harde wind is koel, maar niet koud. Onze jasjes zijn inmiddels in de rugzak verdwenen. 

Ergens halverwege is het Uitgeestermeer van naam veranderd in het Alkmaardermeer. Waar het meer overgaat in het Noordhollands Kanaal is ons finishpunt. Wat een fraai en ook onbekend stukje Noord-Holland hebben we weer gezien. Vanaf nu hebben we een beter beeld van de omgeving als we over de A9 crossen. 

• op naar de volgende etappe
• terug naar de vorige etappe, van Halfweg naar Heemskerk
• onze andere etappes op het Noord-Hollandpad
• onze andere wandelpaden

Noord-Hollandpad - van Halfweg naar Heemskerk

 16 april 2022

Parkeren start: gemaal in Halfweg 

Parkeren finish: golfbaan in Heemskerk

Etappe 12-1

20 kilometer

Een ruime maand geleden eindigde onze wandeling op het Noord-Hollandpad in Halfweg met een fraai uitzicht over het water richting de twee glimmende torens van de oude suikerfabriek. Deze wandeldag start dan ook met datzelfde mooie uitzicht. Een stralend blauwe lucht topt het plaatje af. Echt lang houden we de torens niet in het vizier. Via een steile brug steken we de drukke N200 over om al snel in een landelijk gebied terecht te komen. het blijft bijzonder om te ervaren hoe snel je van stedelijk naar landelijk wandelt. 

Over een fietspad met aan beide zijden gezellige, gele bloemetjes van koolzaad is het prettig wandelen. Ondanks de A9 aan de horizon en de vliegtuigen die hoog boven ons ronken, voel je de rust van de ruimte. Het geasfalteerde fietspad wordt ingeruild voor zachte graskades. Af en toe klinkt de droge tik van een golfbal die wordt afgeslagen op de baan waar we langs lopen. Hekjes, smalle bruggetjes en vlonders worden overgestoken. 

Bij Zijkanaal C verlaten we voor even het natuurgebied. We volgen de ronding van het water naar het Noordzeekanaal. Voor we hier met pontje Buitenhuis naar de overkant varen, ploffen we neer op het terras van de snackbar op het Pontplein. Okay, het is natuurlijk niet echt gezond, maar wat is een patatje toch lekker!

Aan de overkant blijven we nog even langs de oever lopen. Het is niet de officiële route, want die loopt over het fietspad, maar op deze manier genieten we nog even van het natuurgebied langs het kanaal. Over een paadje tussen bosjes door komen we toch bij de weg. Na het oversteken, goed uitkijken, want best druk, lopen we nog een tijdje parallel aan de N-weg om daarna de Zeedijk op te gaan. Bovenop de grasdijk lopen we al slingerend rechtstreeks naar ons finishpunt. Een oude grenspaal wordt gepasseerd. De Zeedijk loopt naadloos over in de Groenendijk. Deze zou rechtstreeks naar de Communicatieweg voeren, waar een van de auto's geparkeerd staat. 

Wij maken echter nog een ommetje langs, opnieuw, een golfbaan. Ondanks dat we er bijna zijn, nemen we toch even plaats op een picknickbankje om onze meegenomen paaseitjes en broodjes soldaat te maken. 

Bij Fort Veldhuis slaan wij rechtsaf over een grasveld naar de parkeerplaats. De laatste kilometers van etappe 13 bewaren we voor een volgende keer. Voor vandaag houden we het na deze kleine 20 kilometer voor gezien. 

• terug naar de vorige wandeling op het Noord-Hollandpad, van Amsterdam naar Halfweg
• op naar de volgende wandeling op het Noord-Hollandpad, van Heemskerk naar Akersloot
• overzicht van onze Noord-Hollandpadwandelingen
• onze andere wandelpaden