Westfriese Omringdijk van Aartswoud naar Onderdijk

 25 februari 2022

het regent zonnestralen

start: een auto parkeren op de Sportlaan in Onderdijk, andere auto in de Zuiderzeestraat in Aartswoud

kilometers: 23, inclusief ommetje via Groot Frieslandpad door Twisk en Opperdoes

Tien maanden heeft de Westfriese Omringdijk het zonder ons moeten doen. Ook deze week viel onze keus bijna op het Zuiderzeepad. Het weer besliste anders. Dinsdag zag er weergezien niet optimaal uit. Woensdag was een prachtige dag, maar waren er andere plannen. Gisteren beloofde een soort van zondvloed. Vandaar dat alleen vandaag overbleef om eropuit te gaan. Omdat zowel Mariska als ik weer redelijk vroeg thuis moesten zijn besloten we in de buurt te blijven en een stuk van de Westfriese Omringdijk weg te stappen.

Op 28 april vorig jaar eindigden we in Aartswoud. Hier ligt vandaag dan ook onze start. Een vroege, want zoals hierboven gemeld wachten er nog andere afspraken in de middag. In Onderdijk, net onder Medemblik laten we een van de auto’s achter. Met de ander rijden we naar Aartswoud. Bij het uitstappen zien we aan de horizon een regenboog. Donkere wolken komen ons tegemoet. Even twijfelen we of we al direct de regencapes aantrekken. Het zonnetje voor ons geeft echter hoop. We laten ze in de tas. Over een zigzaggend fietspad lopen we door de polder. Het lijkt af en toe een schilderij. Zonnestralen schijnen op dorpjes aan de horizon. Kerktorentjes piepen boven de huizen uit. Weidevogels overal. Mariska speurt naar de grutto. Zonder succes. De vele scholeksters maken echter alles goed. Ganzen vliegen en masse op als we langslopen. Wat een mooi gebied om te wandelen.

Vanaf Lambertschaag wordt de route iets minder spectaculair. We steken de drukke N239 over om daarlangs over een grasdijk naar de A7 te wandelen. Over een viaduct steken we de snelweg over. De Omringdijk loopt hiervandaan linea recta naar Medemblik. Niet echt idyllisch zo langs de autoweg. Het boekje geeft een mooi alternatief. Door het Groot Frieslandpad te volgen doorkruisen we de mooie dorpjes Twisk en Opperdoes. Het is waarschijnlijk iets om, maar wij gaan ervoor. Wel bijna met gevaar voor eigen leven als we de weg over moeten steken.

Nog even lopen we door een natuurgebied met meer vogels (en nog steeds geen grutto…). Twisk en Opperdoes zijn monumentale dorpjes. Aan beide zijden van het smalle boerenweggetje dat beide plaatsjes verbindt, staan prachtige boerderijen. De oude stationnetjes van de stoomtram Hoorn – Medemblik zijn fotogeniek. Deze omweg is zeer de moeite waard! Aan het eind van Opperdoes is de samensmelting van het Groot Frieslandpad en de route van de Westfriese Omringdijk. Medemblik gloort in de verte. Een molen en twee kerktorens vormen het beeld aan de horizon. Dat is ons doel. Nog steeds over een grasdijk overigens. Vlak voor de bewuste molen worden we begroet door een kudde schapen. Ze zijn nieuwsgierig, maar blijven op afstand. Als we ze zijn gepasseerd volgen ze ons op voor hen gepaste afstand.

Twisk

Medemblik aan de horizon

Als we om Molen de Herder zijn gelopen, zien we een uitnodigend bord voor het poortgebouwtje dat ons lokt met koffie en gebak. Daar zeggen we geen nee tegen. Naar binnen gaan met van die baggerschoenen lijkt ons echter geen goed idee. Aangezien we de enige klanten zijn, vraagt de uitbater ons onze schoenen uit te doen. Best comfortabel en huiselijk, vooral omdat er bovendien vloerverwarming is.

Weer op pad zijn we net op tijd voor voedertijd der dieren. In dit geval een kudde schapen die voorzien worden van sneeën brood. Het zijn wat chiquere beestjes dan hun soortgenoten bij de molen, dikkere en vooral schonere vachten. Bij navraag bij hun eigenaar blijken het Drentse schapen te zijn. Met het water van het IJsselmeer aan onze linkerhand wandelen we langs het voormalige Zuiderzeeplaatsje. Ook hier een stationnetje van de stoomtram. Echt druk is het niet op straat. Het is ook best guur, ondanks dat het zonnetje schijnt en de regen vooralsnog op afstand blijft. Toch is duidelijk dat dit een sfeervol plaatsje is. Oude straatjes met prachtige pandjes. Meerdere havens vol boten waarvan de touwen tegen de masten tikken. Pontificaal aan het water staat het kasteel Radboud. Eigenlijk zou het Floris V pad ook door Medemblik moeten voeren, want in de 13^e eeuw was hij de architect van deze dwangburcht met als doel de West-Friezen onder controle te houden.

Wij schieten alleen een plaatje en vervolgen onze weg langs het water. Over grindpaadjes lopen we door het gebied van de Vooroever. Zomers zal het hier vol liggen met zonaanbidders. Nu met schuimende koppen op het water is het wat minder comfortabel. Nog even een blik op het stoommachine museum en dan kunnen we op naar Onderdijk. Nu iets minder dicht langs het water. Niet dat we dat niet proberen, maar het wordt op een gegeven moment meer zwemmen, dan wandelen. Terug dus maar. We hoeven het water niet voor lang te verlaten. Het laatste stuk naar Onderdijk wandelen we over een smal grindpad over de oever. Wat is het hier toch mooi! In de verte zien we de contouren van Andijk. Rechts aan de andere kant gluren huisjes over de dijk om een goed uitzicht te hebben.

Voor ons zit het erop. 23 Kilometer zijn weggestapt. Ruimschoots op tijd keren we weer huiswaarts. Nog maar 2 stukken te wandelen en de Westfriese Omringdijk is afgestapt. Dat gaat vast geen jaar meer duren.