9 juni 2024
zicht op Oudeschild |
start: auto parkeren bij de veerboot, Texel Hopper (vooraf gereserveerd) naar halte hotel De Waal
etappe: 2
kilometers: 19,3
Het is zover, onze laatste dag op het Noord-Hollandpad ligt voor ons. Het is natuurlijk niet logisch dat etappe 2 onze afsluitende is, maar dat is een weloverwogen plan geweest. Een heel goed plan overigens, want we hebben al twee fijne nachten achter de rug in hotel De Waal. Wat een toplocatie om te finishen, of starten natuurlijk, met het Noord-Hollandpad. Vanuit onze kamer zagen we de geelblauwe sticker de route aanduiden.
Na het uitchecken rijden we naar de veerboot. Hier parkeren we de auto om even later op de bus te hoppen die ons terugrijdt naar hotel De Waal. Voor de deur schieten we de startselfie. Vandaag starten we niet op grasdijken. In plaats daarvan volgen we de verharde Bomendiek. Tot 1613 kwam de zee tot dit punt. De dijk beschermde destijds tegen het water.
op naar de laatste Noord-Hollandpadkilometers |
volg de gele stickers (of blauw als je de andere kant op wilt) |
Den Burg, het economisch hart van Texel, wordt geschampt. In Buurtskap De Tuunen, aan de oostkant van de plaats, staat duurzaamheid hoog in het vaandel. Op weg naar Oudeschild zien we dat Texel niet overal zo plat als een dubbeltje is. Voor ons glooit het landschap. Hier zien we ook de kenmerkende schapenboeten. Van de buschauffeur hebben we vanochtend gehoord dat die hooi- en voeropslagschuurtjes voor de schapen altijd met de opening naar het noordoosten zijn gebouwd.
schaapsboetje |
Op naar Oudeschild waar de koffie wacht. Makkie over deze geasfalteerde wegen. Uh, niet dus. In plaats van rechttoe rechtaan te gaan, stuurt het pad ons de jungle van Texel in. In eerste instantie hebben we niet direct door waar we terecht komen. Over een smal pad met prikkeldraad aan de linkerhand en een sloot rechts lopen we over een bonking weiland. Af en toe een houten klaphek doorstekend wordt het gras hoger en de ondergrond ongelijker. Kerktorentjes laten zien dat Oudeschild niet ver meer is. Na weer een hekje verandert de begroeiing. Gras maakt plaats voor riet. Een kapmes zou hier niet overbodig zijn. Het pad is onzichtbaar geworden. Het is nog verbazingwekkend dat er niet een man aan lianen voorbij komt zwaaien onder luid gejoel "me Tarzan". Het riet komt echt boven ons hoofd. De tekenspray maakt overuren.
En dan hebben we opeens zomaar weer vrij zicht op de kerktorentjes. Over een grindpad lopen we Oudeschild in. De route buigt naar rechts langs de dijk. Wij gaan het dorp in. Door sfeervolle straatjes lopen we naar het haventje. Schepen liggen klaar voor een rondvaart. Ondanks de gure wind is het redelijk druk. Zo druk zelfs dat we meerdere restaurants af moeten voor we een plekje vinden. Dat lukt, niet in het hipste tentje, wel met een mooi uitzicht over de haven.
de haven van Oudeschild |
zicht op Oudeschild |
Over de dijk met zicht op het wad verlaten we het havenplaatsje. Om nog even het echte Texelse gevoel te krijgen mogen we nog een paar kilometer door de schapenpoep struinen over een grasdijk. Een omleiding in verband met vogelbroedgebied zorgt voor een korting op onze dagkilometers. Ook de alternatieve route is genieten geblazen, wat een klaprozen en meer kleurige flora!
Bij De Mokbaai, een brede inham, bereiken we het water weer. In de verte zien we de boot naar Den Helder al boven de duinen uitpiepen. Aan de overkant is de havenindustrie van Den Helder duidelijk zichtbaar. Het is eb. Allerlei soorten watervogels scharrelen op het wad hun kostje bij elkaar. Het is een bijzonder gezicht om de boot te zien vertrekken, terwijl het water hier zo laag staat.
Slechts een duin rest ons nog van het eind van dit pad. Het is nog even bikkelen omhoog en dan zijn we er. Het Noord-Hollandpad is afgestapt. Op naar nieuwe wandelavonturen.
- terug naar de vorige Noord-Hollandpadwandeling, van De Cocksdorp naar De Waal
- overzicht van onze Noord-Hollandpadwandelingen
- onze andere wandelavonturen