woensdag 19 juni 2024

Noord-Hollandpad - van De Waal naar de veerboot

 9 juni 2024

zicht op Oudeschild

start: auto parkeren bij de veerboot, Texel Hopper (vooraf gereserveerd) naar halte hotel De Waal
etappe: 2
kilometers: 19,3

Het is zover, onze laatste dag op het Noord-Hollandpad ligt voor ons. Het is natuurlijk niet logisch dat etappe 2 onze afsluitende is, maar dat is een weloverwogen plan geweest. Een heel goed plan overigens, want we hebben al twee fijne nachten achter de rug in hotel De Waal. Wat een toplocatie om te finishen, of starten natuurlijk, met het Noord-Hollandpad. Vanuit onze kamer zagen we de geelblauwe sticker de route aanduiden. 

Na het uitchecken rijden we naar de veerboot. Hier parkeren we de auto om even later op de bus te hoppen die ons terugrijdt naar hotel De Waal. Voor de deur schieten we de startselfie. Vandaag starten we niet op grasdijken. In plaats daarvan volgen we de verharde Bomendiek. Tot 1613 kwam de zee tot dit punt. De dijk beschermde destijds tegen het water. 

op naar de laatste Noord-Hollandpadkilometers

volg de gele stickers (of blauw als je de andere kant op wilt)

Den Burg, het economisch hart van Texel, wordt geschampt. In Buurtskap De Tuunen, aan de oostkant van de plaats, staat duurzaamheid hoog in het vaandel. Op weg naar Oudeschild zien we dat Texel niet overal zo plat als een dubbeltje is. Voor ons glooit het landschap. Hier zien we ook de kenmerkende schapenboeten. Van de buschauffeur hebben we vanochtend gehoord dat die hooi- en voeropslagschuurtjes voor de schapen altijd met de opening naar het noordoosten zijn gebouwd. 

schaapsboetje

Op naar Oudeschild waar de koffie wacht. Makkie over deze geasfalteerde wegen. Uh, niet dus. In plaats van rechttoe rechtaan te gaan, stuurt het pad ons de jungle van Texel in. In eerste instantie hebben we niet direct door waar we terecht komen. Over een smal pad met prikkeldraad aan de linkerhand en een sloot rechts lopen we over een bonking weiland. Af en toe een houten klaphek doorstekend wordt het gras hoger en de ondergrond ongelijker. Kerktorentjes laten zien dat Oudeschild niet ver meer is. Na weer een hekje verandert de begroeiing. Gras maakt plaats voor riet. Een kapmes zou hier niet overbodig zijn. Het pad is onzichtbaar geworden. Het is nog verbazingwekkend dat er niet een man aan lianen voorbij komt zwaaien onder luid gejoel "me Tarzan". Het riet komt echt boven ons hoofd. De tekenspray maakt overuren.

En dan hebben we opeens zomaar weer vrij zicht op de kerktorentjes. Over een grindpad lopen we Oudeschild in. De route buigt naar rechts langs de dijk. Wij gaan het dorp in. Door sfeervolle straatjes lopen we naar het haventje. Schepen liggen klaar voor een rondvaart. Ondanks de gure wind is het redelijk druk. Zo druk zelfs dat we meerdere restaurants af moeten voor we een plekje vinden. Dat lukt, niet in het hipste tentje, wel met een mooi uitzicht over de haven. 

de haven van Oudeschild

zicht op Oudeschild

Over de dijk met zicht op het wad verlaten we het havenplaatsje. Om nog even het echte Texelse gevoel te krijgen mogen we nog een paar kilometer door de schapenpoep struinen over een grasdijk. Een omleiding in verband met vogelbroedgebied zorgt voor een korting op onze dagkilometers. Ook de alternatieve route is genieten geblazen, wat een klaprozen en meer kleurige flora!

nog even het echte Texel beleven

hekjes over

bloemenpracht

schuurtje in het groen...uh wit

Bij De Mokbaai, een brede inham, bereiken we het water weer. In de verte zien we de boot naar Den Helder al boven de duinen uitpiepen. Aan de overkant is de havenindustrie van Den Helder duidelijk zichtbaar. Het is eb. Allerlei soorten watervogels scharrelen op het wad hun kostje bij elkaar. Het is een bijzonder gezicht om de boot te zien vertrekken, terwijl het water hier zo laag staat. 

boot naar Den Helder

De Mokbaai

Slechts een duin rest ons nog van het eind van dit pad. Het is nog even bikkelen omhoog en dan zijn we er. Het Noord-Hollandpad is afgestapt. Op naar nieuwe wandelavonturen. 

Noord-Hollandpad - van De Cocksdorp naar De Waal

8 juni 2024

vuurtoren Texel

start: vanaf Hotel de Waal met Texel Hopper naar de Vuurtoren in De Cocksdorp (vooraf reserveren)
etappe: 1
kilometers: 22,5km

Voor onze laatste kilometers op het Noord-Hollandpad zijn we naar het noordelijkste puntje van deze wandelroute afgereisd. Het klinkt een beetje krom, want deze afsluitende etappes zijn nummer 1 en 2. Dat komt omdat wij bij de start van het pad al een weekendje Texel voor ogen hadden. En hoe leuk is dat dan, om tegelijk een wandelpad af te vinken. Voor ons wandelweekend hadden we de perfecte uitvalsbasis gevonden, Hotel De Waal, ambassadeur van het Noord-Hollandpad. Een aftakking (zeer de moeite waard, ook als je niet in het dorpje verblijft) loopt voor de deur van het hotel. 

Na een prima ontbijtje, staan we om 10.15 uur voor de deur, want daar ligt de halte van de Texel-hopper, klaar om aan ons een-na-laatste Noord-Hollandpad avontuur te starten. Het busje verschijnt precies op tijd. Het wordt een gezellig ritje, met name door de kletsgrage chauffeur. 

De eindhalte is vlakbij de start van het pad. Toch lopen we eerst even naar de verderop gelegen vuurtoren. Die willen we natuurlijk even van dichterbij bekijken. Naar boven gaat niet lukken. Daarvoor hadden we vooraf een reservering moeten maken. We staan op een bijzonder stukje Texel. Ingesloten tussen de Noord- en Waddenzee torent het rood-witte gebouw 47 meter boven de zeespiegel uit. Voor de ingang staand geeft een blik naar links zicht op de Noordzee. Aan de andere kant spiegelt het water van de Waddenzee. Het is duidelijk dat je hier met storm niet wilt zijn. Er staat nu een windje met "slechts" kracht 4 en desondanks waaien we al bijna uit onze jas. 

Om bij de start van de route te komen nemen we een pad door de duinen. Een terugblik over onze schouder levert een mooi zicht op de vuurtoren op. Hoewel het officieel niet bij de route hoort, pakken we ook nog even een stukje strand mee. 

op pad

Vuurtoren en bijgebouwen

mooi terugblik

leuke strandhuisjes

op Texel

start (of finish) van het Noord-Hollandpad

Een informatiebord kondigt de start van het pad aan. Over een hekje heenstappend worden we een grasdijk opgestuurd. Een van de vele van vandaag. Stappend door het gras, de schapendrollen vermijdend lopen we naar De Cocksdorp. Aan ons linkerhand golft het water van de Waddenzee. Het dorp zelf wordt slechts gepasseerd. Vanaf de dijk kijken we een gezellig aandoende straat in. 

De kust wordt verlaten. Via een, heel klein, bos bereiken we een uitgebreid grasveld. Op zoek naar hekjes om van de ene weide naar de andere te geraken, lopen we kriskras door het gras. De koeien, en we ontdekken zelfs een stier, staan gelukkig op grote afstand. Met het verlaten van het gras, laten we ook de route even achter ons. Rechts ligt namelijk IJsboerderij Labora. Hoewel het niet echt heel zonnig weer is, gaat een ijsje er natuurlijk wel in. Voordeel van dit iets minder warme weer is dat er nu in ieder geval volop plek is bij de picknickbanken. 

typisch Texels

En verder gaan we weer. Even niet over grasdijken maar over een grindpad dat ons naar een trekpontje voert. Gelukkig is het geen breed water, want het pontje ligt aan de overkant. Het is trouwens altijd leuk om zo'n handtrekpontje te moeten bedienen om het pad te kunnen vervolgen. 

Aan de overkant krijgen we kilometers graskades voor onze kiezen. Het is even doorstappen geblazen. Schapen met lammetjes zorgen voor afleiding. Ze maken zich ruimschoots voor wij in de buurt zijn uit de voeten. Een grote groep meeuwen volgt een ploegende trekker. Verder is het gras en akkers dat de klok slaat. Tot we de verharde Zaandammerdijk bereiken. Hier lonkt een alternatieve, kortere route. Voor ons vormen zich al even donkere wolken. In de verte zien we de regen al vallen. Wat doen we? Gaan we voor de kortere, dus wellicht drogere route of volgen we "gewoon" het pad. We zijn niet van suiker, dus we gaan voor laatstgenoemde optie. Het brengt ons naar Natuurgebied Waalenburg. De eerste druppels zorgen dat een pauzemoment hier maar kort wordt. Echt hard regent het niet en niet veel later kunnen de capuchons ook weer af. Het is duidelijk waarom deze langere weg is gekozen. Het gebied is echt prachtig. Wat een vogelsoorten komen hier voor! 

ach Margrietje

veilig op afstand

stoere schaapjes

fleurig

door de regen

gele velden

De in de steigers staande kerk van De Waal is al even in zicht. Er rechtstreeks heen lopen doen we echter niet. Zelfs in de buurt van De Waal wordt nog een omweg genomen die ons langs het dorp voert. Bij het bereiken van de doorgaande weg zit het er voor vandaag op voor ons. We buigen af naar het dorp, waar een etappedrankje wacht bij Hotel De Waal. De gastheer opent de deur als hij ons aan ziet komen. Precies op tijd, want een paar minuten later begint de echte plens. 

Nog maar een stuk Noord-Hollandpad in het verschiet...