8 augustus 2020
Krijtlandpad - etappe 5 - van Gulpen naar Maastricht
23 kilometer
 |
| op weg naar Maastricht |
Met de vervagende maan linksboven ons en de opkomende zon aan onze andere kant beginnen wij om 6.30 uur aan onze laatste kilometers van het Krijtlandpad. Er wordt een temperatuur van rond de 35ºC verwacht. Niet het meest ideale wandelweer. Deze etappe stond op onze planning voor maandag. Dan lijkt het nog warmer te worden. Nu kunnen we kiezen of we er in Valkenburg de brui aan geven en dan het laatste stuk morgen lopen. Vandaar dat we onze planning hebben omgegooid. Het openbaar vervoer rijdt om deze tijd nog niet. Daarom moeten we ons autootje even storen in de voorgenomen week vakantierust, om ons naar Gulpen te rijden. Voor de terugreis zorgt het openbaar vervoer.
Al snel laten we een nog stil Gulpen achter, of beter onder, ons. Van kiet af aan is het klimmen geblazen. Geen probleem nog. Het is nog heerlijk fris. We stappen door. Slechts af en toe een fotomoment om de mooie kleuren van de steeds hoger rijzende zon vast te leggen. Over een plateau met boerengrindweggetjes belanden we in een bos. Even een flink stuk dalen. Hier is de zon vandaag nog niet geweest. Het voelt dan ook nog fijn koel. Eenmaal weer tussen de bomen vandaan voelen we de temperatuur al stijgen.
 |
| een ontwakend Limburgs landschap |
 |
| op weg naar de zon |
 |
| de koelte van de bosrand |
 |
| boer op de akker |
Langzaam wordt het drukker om ons heen. Honden worden uitgelaten. Boeren werken op hun akkers. Meer wandelaars hadden hetzelfde idee als wij. Ook zij zijn vroeg gestart.
Na 10 kilometer en weer een behoorlijke klim en afdaling zijn we in een heel stil Valkenburg. Lege terrassen. Bijna geen mens op straat. Af en toe een langssuizende of juist omhoog zwoegende wielrenner. Vooral in de buurt van de Amstel Gold Experience.
Wij verlaten het toeristische plaatsje wandelend langs de steeds hoger wordende rotsmuur. Naast ons kabbelt de Geul. Regelmatig komen mountainbikers of hardlopers ons tegemoet. De omgeving leent zich dan ook perfect om sportief bezig te zijn. Aan onze linkerhand zien we dat de rotsen hier uit mergel bestaan. Natuurlijk moet van dit kalkgesteente, waaraan het pad dat we lopen zijn naam dankt, even een foto worden gemaakt.
 |
| krijtland |
De Geulhemer Molen in Berg en Terblijt is een uitnodigende plek voor onze koffiestop. Met lekkers. En...er is zo waar rijstevlaai! We hebben er al 14 kilometer opzitten, terwijl het nog voor tienen is. Nog 9 te gaan.Daar zitten nog wel wat klimmetjes in, maar vrijwel alles in een schaduwrijke omgeving. Goed te doen dus. Bovendien is er nog steeds genoeg afleiding, bijvoorbeeld in de vorm van een enorme afgraving of wat te denken van een steile, stalen trap.
 |
| verlaat startbakkie |
 |
| op naar Maastricht |
 |
| afgraving |
 |
| laatste stukje platteland voor we Maastricht weer ingaan |
Langzaamaan zien we het steeds lichter worden door de bomen. We verlaten het bos. Onder ons zien we de stad liggen. Daar ligt onze finish.De laatste 4 kilometer lopen we vol in de zon. Wat zijn we blij dat we vroeg zijn vertrokken! Nog even een stukje Maastricht met wat mooie gebouwen, een park en een spiksplinter nieuwe boulevard gelegen op de A2 die hier in een tunnel onderdoor raast. Dan zijn we zomaar bij de laatste meters van het Krijtlandpad aanbeland. Achter het station laat de GPS weten dat de koers is voltooid. En voor ons daarmee het hele pad.
Op naar ons laatste Krijtlandpad-etappedrankje, ook al is het nog geen 12.00 uur. Eerder deze week, op de wandelrustdag, hebben we heerlijk vertoefd op het Sint Amorsplein op het terras van Falstaff. Eigenlijk is het vooral de Limoncello Spritz cocktail die mij naar dit terras lokt.
 |
| laatste etappedrankje |
Met de benen voor ons uitgestrekt op een muurtje, drankjes in de hand, kaasplankje onder handbereik, nemen we de afgelopen week door. Onze eerste wandelvakantie is achter de rug. Is het bevallen? Daar is voor beiden geen twijfel over. We hebben genoten. Dit is absoluut voor herhaling vatbaar. Ook de manier waarop we dit hebben gedaan vonden wij heel prettig. Nu hadden we dan ook wel een heel fijne stek gevonden, bij vakantieappartementen eFFe Weg in Epen. Het naar en van de etappes reizen verliep soepel, omdat er overal goed bereikbaar openbaar vervoer was. Hoewel het niet het meest perfecte wandelweer was, denk hittegolf, konden wij de hoge temperaturen best aan. Onze nieuwe wandelschoenen zaten als gegoten. Geen blaren, pijntjes of ander ongemak. Kortom, dit zal niet onze laatste wandelvakantie zijn. Heel stiekem ontstaan er inmiddels plannen voor volgend jaar. We noemen het onze PieterPadPlannen...
Super leuk!
BeantwoordenVerwijderen