10 augustus 2025
start: vanaf de B&B met de auto naar Empel. Parkeren bij bushalte Tarweakker. Met bus 6 in 27 minuten rechtstreeks naar station 's Hertogenbosch
etappe: 1, klein deel van 2
kilometers: 21
overnachten: Natuurhuisje Vier Seizoenen in Zoelen
Vorig jaar vakantie liep ik mijn laatste kilometers op het Trekvogelpad. Die route van Bergen aan Zee naar Enschede was mijn eerste solowandelproject. De meeste etappes liep ik in mijn uppie. Niet omdat ik het niet gezellig vind om met René of vriendinnen te wandelen, maar ik heb meer vakantiedagen dan René en soms vind ik het ook gewoon fijn om in mijn eentje op pad te zijn. Vandaar dat ik na het afronden van dat pad op zoek ging naar een nieuw solo-avontuur. Dat werd het Maarten van Rossumpad.
Ook op dit pad zal René mij soms vergezellen, bijvoorbeeld vandaag. De komende week is hij weer aan het werk, maar dit weekend zijn we nog samen. De start van dit pad doen we dus samen. Als uitvalsbasis verblijf ik de komende week in Natuurhuisje De vier seizoenen in Zoelen. In een half uur rijden we vanaf dit fijne stekkie naar Empel. Vlakbij de bushalte vinden we in de woonwijk een parkeerplek voor de auto. Lijn 6 brengt ons rechtstreeks naar het NS station in 's Hertogenbosch. Op het Stationsplein ligt de start van LAW 4.
 |
| start van een nieuw wandelavontuur |
De Brabantse hoofdstad is natuurlijk onlosmakelijk verbonden met de Bossche bol. Echter, sinds wij veganistisch eten zit die lekkernij er niet meer in. Nu had dat vandaag sowieso niet gelukt, want Bossche Bollen bakker Jan de Groot is potdicht tot dinsdag. Via het beeld van Zoete Lieve Gerritje, langs de Binnen Dieze, door gezellige straten bereiken we de Sint Janskathedraal. Binnen een kijkje nemen zit er niet in. De zondagsmis is gaande. Door nog steeds leuke straatjes verlaten we het echte centrum. We lopen tegen een plas water aan. het is de vrouwelijke variant van de plassen die we in Vught en Weert al zijn tegengekomen. Dit is De IJzeren Vrouw, genoemd naar de baggermachine die haar heeft afgegraven. We ronden het water voor de helft. Vlak nadat de route ons van het water afvoert, ligt Theehuis Bloem. Het gezellige terras lonkt. En wij hebben wel zin in een bakkie.
 |
| dat gaat naar Den Bosch toe... |
 |
| de Binnen Dieze |
 |
| leuke shoppies |
 |
| Sint Jan |
 |
| leuke torentjes |
 |
| doorkijkje |
 |
| De IJzeren Vrouw |
 |
| koppie doen |
Langzaam komen we in de buitenste ring van de stad. Hier zijn de minder luxe wijken, maar het voelt nog steeds als een fijne woonplek. Aan masten te zien bereiken we opnieuw water. Dit keer is het de Ertveldplas. Een enorm grasveld bezaaid met witte en gele bloemen steken we dwars over richting een brug. Om aan de overkant van De Dieze te geraken moeten we deze brug over. Naast ons haast het verkeer de A59 zich voort.
Engelen is een bijzondere plaats. De beschrijving in het Nivon-boekje leert ons dat hier behoorlijk wat geschiedenis ligt. De huizen ademen dat ook uit. De wijk Haverleij spant de kroon in bijzonder zijn. In de vorm van kasteelkantelen is aan het Diezekanaal een woonwijk uit de grond gestampt. het voelt bijna alsof we in een park van Disney zijn beland. De surrealistische sfeer die hier hangt draagt daar aan bij. Het is muisstil op straat. Pleinen zijn kaal en leeg. Laten we zeggen dat er er niet direct aan denken om hier naar een optrekje te kijken.
Langs de oevers van eerder genoemd kanaal en later, daar is íe weer, de Dieze, ronden we de Henriëttewaard. We lopen richting de spoorbrug over de Maas die ons van Noord-Brabant Gelderland in brengt. Wij blijven nog in het Brabantse land. Langs de rivier lopen we oostwaarts. Langs en op het water is duidelijk te merken dat het een mooie zondag is. Kinderen plonzen in de rivier. Ouders liggen op de strandjes te bakken. Uitslovers vertonen hun kunsten op hun waterscooters. Jammergenoeg lukt het niet om pal aan het water te blijven lopen. Ondanks dat het toch niet echt hoog water is, staat het pad blank. In natte voeten hebben we geen zin. Rechtsomkeert dus maar naar de ook aangegeven alternatieve route. over de dijk hebben we evengoed een mooi zicht op alles.
In Oud-Empel steken we onder de A2 door. Hier pikken we de originele koers weer op. Opnieuw lopen we vlak langs het water van de Maas. Een groepje koeien zoekt op de oever verkoeling onder een boom. Een blik op de thermometer aan René zijn tas verklaart waarom. Die wijst weer bijna 30 graden aan.
Het laatste stuk is nog even struinen door de uiterwaarden. In Empel leidt het pad ons de dijk op om linksaf verder te gaan. Wij gaan naar rechts, naar de auto. Het eerste stuk van het Maarten van Rossumpad zit erop, een erg leuk stuk van ruim 21 kilometer.
Hup, terug naar onze stek waar we in de tuin onder de appelboom met een koud drankje lekker bijkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten