maandag 1 september 2025

Nederlands Kustpad van Vlissingen naar Kasteel Westhove Domburg

10 mei 2024


start: parkeren bij StayOkay Kasteel Westhove, bus naar station Vlissingen
etappe volgens Wandelnet: restant 2 en 3 volledig
kaarten volgens boekje: 6 t/m 11
kilometers gestapt:

En dan hebben we nog maar een gat te dichten op het eerste deel van het Nederlands Kustpad. We hoeven alleen nog van Vlissingen naar Kasteel Westhove in Domburg om boekje 1 uit te stappen. En dat doen we vandaag. 

Het weer zit aan alle kanten mee. De zon schijnt best fel, maar de warmte wordt door een lichte noorderwind gedempt. Vlissingen is ons nog onbekend. Nu verkennen we ook vandaag de plaats niet echt, maar het deel dat we zien, spreekt ons zeer aan. Wat een aparte sfeer geeft deze stad zo gelegen aan de Westerschelde. Na het verlaten van de veerboot komen we in onbebouwd gebied. In de verte ligt een molen aan het water. Over de boulevard lopen we die kant op. Het is eb. Aan de waterlijn staat een aantal mensen in schelpzoekhouding. Grote schepen inclusief ferry's toeven voorbij in een vlaag van mist. Langs de boulevard staan her en der wat aandenkens aan WWII. De informatie maakt indruk. Op de punt waar de Westerschelde landinwaarts (of is het juist de Noordzee in) stroomt, staat het Keizersbolwerk, onderdeel van de voormalige verdedigingslinie van de stad. Wij lopen het vestingwerk uit de 16 eeuw via de Waterpoort binnen. Bovenop staat het beeld van Michiel de Ruyter, ooit zeeheld, maar een controversiële gezien zijn betrokkenheid bij de slavenhandel. 










Over de boulevard langs het Noordzeestrand lopen we noordwaarts, langs de Westbeer, een ander onderdeel van de voormalige vestingwerken. Rechts van ons staan mooie, statige panden, vaak verweerd door de zoute wind die haar waait. Vlak voor een kunstwerk van bamboebuizen, het Windorgel, nemen we ons startbakkie bij een van de vele restaurantjes hier langs de boulevard. 
Het lekkers dat we erbij nemen kan mooi als brandstof dienen voor de vele duinen die ons wachten. 

Het landschap golft flink. Dit zijn niet de kleinste duinen van Nederland. Ach, het is een mooie repetitie voor ons Luxemburgse GR5 avontuur dat volgende week op de planning staat. Neerkijkend op het strand zien we badgasten die weggeplukt lijken te zijn uit Madurodam. De rijtjes paalhoofden, de houten golfbrekers, zorgen dat het zand in compartimenten is ingedeeld. 

En dan is daar Zoutelande! Eindelijk mag ik het bekende nummer van mijn favoriete Nederlandse band legitiem hardop zingen. Het is trouwens duidelijk te merken aan de hoeveelheid strandgangers dat dit niet voor niets de Zeeuwse Riviera wordt genoemd. De populariteit dankt het aan het feit dat het een van de weinige Nederlandse stranden op het zuiden is. Het volgende dorp, Westkapelle is, net zoals Zoutelande trouwens, een gezellig vakantiedorp. 












De route buigt af van de kust. In plaats daarvan stappen we een drietal kilometer parallel aan de duinenrij over een stuk gras langs een vogelgebied. Klinkt mooi, toch? Nou, wij vinden er niet zo heel veel aan, waarschijnlijk vooral omdat we geen enkele vogel spotten. We willen terug naar de kust. En dat gebeurt. Het stuk tot Domburg lopen we boven op een hoog duin over een grindpad. De glorie van deze eens mondaine badplaats zien we terug aan de enorme, ietwat vervallen, maar nog steeds sfeervolle villa's. Wat een sfeertje! 




Er wacht ons nog een klein stuk bos, de Manteling. De naam van dit natuurgebied is te herleiden naar de functie die het had voor het noorden van Walcheren, het is een dekmantel tegen de gure zeewind. Bij Kasteel Westhove, waar tegenwoordig een Stay Okay in is gevestigd, tringelen onze GPS'en. De route is compleet. En niet alleen deze route, nee, het volledige boekje van het Nederlands Kustpad deel 1, inclusief het stuk naar Bergen op Zoom, dat onderdeel is van de GR5 hebben we afgestapt. Op naar deel 3, want deel 2 staat al een tijdje op ons plankje afgeronde wandelprojecten. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten