Zuiderzeepad - van Edam naar Monnickendam (met Marken)

23 oktober

Zuiderzeepad - etappe Edam - Monnickendam (inclusief Marken)
21,5 kilometer

op naar Monnickendam

Voor de start van onze derde etappe rijden we met de auto naar Monnickendam. Mariska heeft een plek uitgezocht waar we de auto kunnen parkeren. Met de bus gaan we daarvandaan naar het startpunt in Edam van waar we dan naar de auto terug lopen.

De parkeerplek is zo gevonden. Op het busstation in Edam te komen heeft wat meer voeten in de aarde. Op weg naar de bushalte in Monnickendam zien we een dixie staan, zo'n huisje dat als toilet wordt gebruikt, bij bouwwerkzaamheden in dit geval. Zowel Monique als ik moeten eigenlijk wel nodig. Ik twijfel dan ook geen moment en duik de dixie in. Monique volgt even later. Als we echter langs een verderop geparkeerd busje lopen met een van de werknemers erin, blijkt dat hij ons dat niet in dank afneemt. Nou ja, sorry...en een fijne dag!

De dienstregeling van de bus geeft aan dat we niet al te lang hoeven te wachten. De dijk richting Marken afspeurend, zien we nog geen bus aankomen. We kletsen wat met ons blik in de verte. Tot opeens een klein personenbusje langsrijdt. Uhm, is dat niet...oh ja, dat was, snel onze handen omhoog, maar helaas. De chauffeur van het kleine buurtbusje heeft geen zin om alsnog in de ankers te gaan, wat overigens heel makkelijk zou hebben gekund gezien het ontbreken van enig ander verkeer, en laat ons gewoon staan. Met flink wat gemopper kijken we hoe laat de volgende bus komt. Gelukkig valt dat mee. Het gebeurt ons uiteraard niet dat we een volgende bus voorbij laten rijden zonder een stopteken te geven. De irritatie om de eerdere buschauffeur verdwijnt volledig als we zien dat het buurtbusje nog voor ons rijdt, omdat deze de hele buurt heeft doorkruist. Na een snelle overstap kunnen we om even over half tien starten met onze derde etappe.

De eerste kilometers lopen we door Edam. Ik maak flink wat foto's. Wat een leuke geveltjes. In een straat met veel leuke huisjes stopt een auto voor ons. De bestuurder begint een heel verhaal af te steken over de vele toeristische hoogtepunten van dit plaatsje. Hij blijkt gids te zijn. Helaas, vandaag gaan wij niet de toerist in Edam uithangen. Dat dit plaatsje verdient om wat uitgebreider te worden bekeken is wel zeker.

Het mooiste straatje van Edam...aldus een kenner

Met het Oorgat, een gracht die door Edam loopt, constant aan ons linkerhand lopen we richting dijk. Bij het sluisje waar we vorige week Edam binnenliepen, verlaten we de plaats nu. We slaan rechtsaf de dijk op naar Volendam. Dit keer worden we niet gehinderd door brandnetels. Ten eerste hebben we lange broeken aan, want het weer is een stuk minder, gelukkig droog, maar er waait een fris windje. Ten tweede is het pad op de dijk geasfalteerd.

Al snel lopen we het toeristische Volendam binnen. In de verte zien we Marken al liggen. Op dit schiereiland ligt een lus van het Zuiderzeepad. We zouden dit later apart kunnen doen, maar wij volgen de gids en integreren een eilandbezoek in onze etappe van vandaag.  De boot vertrekt nog niet. Dat geeft ons mooi de tijd om ons eerste kop koffie van vandaag te scoren. Voor we het ruime sop kiezen, kunnen we het niet laten als ware toeristen de enorme klompen in te stappen voor een foto.

Ondanks dat het waait is verloopt de overtocht gladjes. Zeebenen heb ik niet echt en een boottochtje staat zeker niet in mijn favorietenlijstje. Toch is het leuk om Volendam aan de horizon te zien verdwijnen. Zodra we de haven van Marken binnenvaren zien we hoe pittoresk het hier is. Oude, houten vissershuisjes, klinkerstraatjes, bruggetjes. Het ziet er allemaal erg leuk uit.

Vooral in de woonwijken als Haven-, Kerken- en Minnebuurt zijn de sfeervolle huizen te vinden. Daarna wordt het wat leger. Over een strekdam lopen we naar Het Paard van Marken zoals de vuurtoren hier heet. We ronden de punt en keren terug naar de werven. Hier liggen, karakteristiek voor Marken, groepjes huizen op een verhoging. Na 6 kilometer zijn we terug bij de bootsteiger. Heel even genieten we van het uitzicht terwijl we onze van huis meegenomen broodjes eten.

Mooi Marken

Om 13.30 uur zijn we terug in het vissersdorp Volendam. Heel even laten we de route voor wat het is om door het Doolhof te dwalen, het oudste deel van het centrum dat zijn naam dankt aan het feit dat er geen vast omlijnd stratenpatroon te herkennen valt.

Langzaam laten we de winkels vol toeristische kitsch achter ons. We lopen langs het verlaten Marinapark om weer op de grasdijk te belanden. Deze verlaten we niet meer tot Monnickendam. Af en toe klimmen we over de hekken die de schapen binnenhouden. In de verte worden de contouren van onze bestemming steeds duidelijker.

Bij de provinciale weg lopen we kaasboerderij Simonehoeve in voor een sanitaire stop. De vriendelijke klompen- en kaasmaker geeft ons een korte rondleiding. Met wat kaasjes in de rugzak steken we de brug naar Monnickendam over. De auto staat nog een kilometer of twee verder.

Monnickendam blijkt een leuk plaatsje. Huizen aan grachtjes, de inmiddels bekende leuke geveltjes en een mooie kerk. Het centrum laten we achter ons. De auto staat in een buitenwijkje richting Marken geparkeerd. Dat geeft ons nog even mooi uitzicht over het water.

Rond een uur of vijf klikken we de auto open. De schoenen worden afgestampt. De zak met drop in de auto soldaat gemaakt. Volgende halte wordt Amsterdam.

• op naar de volgende etappe
• terug naar de vorige etappe
• overzicht van onze Zuiderzeepadetappes