Waterliniepad - etappe 2 - van Zuidoostbeemster naar Krommenie
19,8 kilometer
Gelopen 25,4 kilometer
Net geen maand geleden zetten wij onze eerste voetstappen op het Waterliniepad. De etappe eindigde toen in Halfweg, Zuidoostbeemster. Daar starten wij vandaag onze tweede etappe. Twee bussen brengen ons naar het beginpunt. Het zorgt direct voor extra meters op onze dagteller. De automatische halteaanduiding in de bus loopt namelijk achter bij de werkelijkheid. Dat heeft tot gevolg dat wij te laat op het knopje drukken. De volgende halte lijkt mijlenver. We vragen de chauffeur dan ook of hij extra wil stoppen. Dat doet hij.
Tegen onze principes in beginnen we met een bakkie bij het nabij gelegen Fort Resort Beemster. Het is niet de meest gezellige plek. Al snel starten we op de Nekkerweg dan ook de GPS'en om aan de etappe te beginnen. De kaarsrechte weg lopen we uit tot de Zuiddijk. Links raast verkeer over de A7. Wij slaan rechtsaf de polder in.
De komende 5 kilometer kunnen we niet verdwalen. We volgen de dijk. Aan onze linkerhand het water van de vaart. Rechts het polderlandschap met her en der een paar mooie boerderijen. Ook liggen aan dit dijkje twee van de voormalige forten, fort Aan de Middenweg en fort Aan de Jisperweg. Wij bekijken beide vanaf een afstandje. De dijk zien we tot ver voor ons uit slingeren. Het is dat we even heel oplettend zijn, want opeens moeten we rechtsaf het land in over een opstapje. Een afslag die heel makkelijk over het hoofd gezien zou kunnen worden. Ongeveer een kilometer ploegen we over een grasstrook. Aan de andere zijde klimmen we eenzelfde hek over om weer op een verharde weg te komen.
En tja, dan zijn we iets minder oplettend. Recht zo die gaat. Dat is tenminste wat we denken. Pas na ongeveer 500 meter bedenken we dat het fort dat inmiddels ergens links achter ons ligt, weleens onze bestemming had kunnen zijn. Het boekje wordt erbij gepakt. We zitten fout. Vlak na het verlaten van de grasstrook hadden we via een ander hek een ander stuk land moeten betreden. Terug dus maar. Het rood-witte-Waterliniepad-teken blijkt inderdaad slinks verstopt te zijn.
 |
| Voormalig Fort bij Spijkerboor |
Door een weiland ploeteren we richting het Fort bij Spijkerboor. Over het gras ronden we het tegen de richting van de klok in en krijgen goed zicht op het voormalige bastion. De zachte ondergrond verruilen we maar heel kort voor asfalt. We gaan het water op. Met het veer Jan Hop. Aan de overkant volgen we vier kilometer de Starnmeerdijk langs de Knollendammervaart. Het zijn een beetje saaie kilometers. Regelmatig moeten we even de berm in voor het tegemoetkomend verkeer. De voorbijkomende bootjes bieden afleiding. Net als de soms prachtige huizen onderaan de dijk.
Met het oversteken van de Amaliabrug aan het einde van de dijk, komen we in de bebouwing van Westknollendam. Even lopen we door een ongezellig industriegebied. De route voert ons nu rechtstreeks Krommenie in. Tenminste...dat zou kunnen als de Nauernasche Vaart er niet tussen zou hebben gelegen. Maar, het Molletjesveer, een voetpont, zet je over. Als het vaart. En laat dat nu net niet het geval zijn. Gelukkig waren we hiervan op de hoogte, dus een echte verrassing is het niet. Het zorgt er wel voor dat we een dikke 3 kilometer om moeten lopen.
Met een enorme boog lopen we om Krommenie heen. Deels is dit bekend terrein voor ons vanwege een voormalig hardlooprondje vanuit AV Lycurgus. Over landelijke weggetjes komen we in de Noorderham. Hier eindigt de etappe voor vandaag met flink wat meer kilometer op onze GPS dan in het boekje staat aangegeven. Bovendien zit het er nog niet op. Het NS-station ligt hier niet om de hoek. Als we een bus zien aankomen, die die richting op gaat, aarzelen we niet. Voor vandaag zijn er genoeg meters gelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten