zondag 29 november 2020

Waterliniepad - van het veer in Culemborg tot de dijk bij Asperen


14 november 2020

Waterliniepad - etappe 16 bijna volledig - van het veer in Culemborg naar Asperen
Gelopen aantal kilometers: 18,2 + 4,22 van en naar het station

baggeren langs het water

De bomen worden kaler, de bodem drassiger, maar man, wat was het vandaag weer een fijne wandeldag! Zelfs tijdens deze niet heel afwisselende etappe was het weer volop genieten geblazen. Het was even mijl op zeven om bij het startpunt te komen. We overnachten de komende twee nachten namelijk bij een Bed and Breakfast in Asperen. B&B Linge Lodge ligt langs de route. 
Het Waterliniepad, om precies te zijn etappe 17, loopt er pal langs. Makkie dachten wij dus, maar helaas bleek het nog even een puzzel. In deze door corona geteisterde tijden laat het openbaar vervoer
start aan de Lek

het in de weekenden in kleinere plaatsen nogal eens afweten. De auto bracht uitkomst. Deze parkeerden wij 's ochtends na een ritje vanuit huis in Leerdam. Hiervandaan brachten twee treinen ons naar Culemborg. Nog even ruim twee kilometer door dit leuke plaatsje stiefelen en we staan weer op het punt waar we twee weken geleden eindigden, bij het pontje over de Lek.  

Dit keer hoeven we niet naar de overkant.  Onder de spoorbrug door baggeren we over de oevers van de uitgestrekte rivier. Het blijft een mooi gezicht, het water dat zich een weg baant door het weidse land.

We verlaten het water. Regelmatig passeren we een bunker. Sommige worden als veestal gebruikt. De route maakt een rondje om Fort Everdingen. Het terrein rond het fort doet dienst als kampeerterrein. Zelfs in dit jaargetijde wordt daar nog best gebruik van gemaakt. We nemen een kijkje in de winkel, waar voornamelijk bier wordt verkocht. Het proeflokaal is uiteraard, en heel jammer, gesloten.   

fort Everdingen
tankversperringen

kale fruitbomen

Dan is het weer een stuk baggeren langs sloten, over smalle paadjes en dwars door weilanden. De jasjes zijn naar de tassen verhuisd. Het is gewoon warm. Na het oversteken van de A2 zien we weer een bunker. Een bijzondere dit keer. Het is bunker 599.  In 2010 besloot een architectenbureau het doormidden te zagen. Sindsdien is het een kunstobject. In alle boekjes en verhalen over het Waterliniepad komen foto's hiervan voorbij. Wij kunnen natuurlijk niet achterblijven. Het geeft een bijzonder gevoel. 




Weer volgen graspaden met de bijbehorende bagger. Lang horen we nog het geraas van de auto's op de snelweg. De laatste kilometers wordt het gras verlaten en kunnen we even tempo maken op een verhard fietspad. We hoeven niet bang te zijn dat we met dit tempo wat moois missen, want behalve wat boerderijen is hier niet zoveel afwisseling in landschap. 

Vlak voor Leerdam stoppen we de GPS. De route loopt verder naar Asperen. Dat stuk doen wij morgen. Nu lopen we de twee kilometer naar het station om met de auto naar de B&B te rijden. Dat blijkt een idyllisch plekje! Op een soort van eilandje met aan de ene zijde een sluis en aan de andere zicht op Fort Asperen ligt het piepkleine, heel sfeervol ingerichte huisje. 

Morgen wachten weer wat, waarschijnlijk natte, kilometers op het Waterliniepad. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten