Zuiderzeepad - van Kampen naar Genemuiden

 6 januari 2022

• etappe 16 - van Kampen naar Genemuiden
• 18,5 kilometer

De Drie wijzen kwamen uit het oosten. Juist vandaag op Driekoningen trekken Mariska en ik vanuit het westen die kant op. Terwijl we even na achten over de dijk van Enkhuizen naar Lelystad toeren, zien we de zon boven de horizon piepen. Ons doel is Genemuiden. Hier parkeren we de auto in de buurt van een halte waarvandaan de bus ons in twintig minuten naar Kampen brengt. 

Bij de brug over de IJssel ligt de start van ons volgende stuk op de het Zuiderzeepad. Mazzelkonten zijn we. De zon schittert in het water van de rivier. De route voert door buitenwijken van Kampen om via IJsselmuiden op plattelandsweggetjes te komen. Een pittoresk kerkje wordt gepasseerd. Een lang fietspad brengt ons in Grafhorst waar mooie stolpjes de boventoon voeren. 

Vanaf dan is het wel gedaan met het gezellige van dit Zuiderzeepad. Lang lopen we op een pad parallel aan de N760. Rechts is een weids uitzicht over kale polders. Bij kilometer 7 mogen we een graadijk op. Mooi! Denken we nog. In eerste instantie heeft het ook wel wat, niets dan een groene graswereld met her en der wat boerderijen, soms wat schapen. Het meest enerverende op dit stuk is een sluisje dat we oversteken, waarna we direct weer kilometers door het polderlandschap mogen wandelen. Dit keer wel met aan onze linkerhand een watertje met rietkragen. Die sloot komt uit in het Zwarte Meer. Wij worden door het gras nog een behoorlijk stuk langs de oever geleid. Het is een rustgevend wereldje, maar weinig afwisselend. Gelukkig hebben we aan gespreksstof geen gebrek. En...ik zei het al, we hebben geluk met het weer. Het zonnetje maakt het een stuk vrolijker. 

Met het Zwarte Meer aan onze linkerhand als leidraad lopen we Genemuiden in. We zijn niet de enige wandelaars. Wel zo'n beetje de enige vrouwen die geen zwarte kousen aan hebben. Ook in het centrum dragen vrijwel alle dames, jong en oud, zwarte panty's. We verbazen ons erover. Is dit altijd zo of is dit ter ere ergens van, bijvoorbeeld Driekoningen? Ook opvallend is dat we vrijwel door alle voorbijgangers begroet worden als waren we een stel verloren vrienden. Het geeft een gezellig gevoel. 

Het plaatsje zelf valt overigens niet binnen de route. Die is afgeslagen bij het veer over het Zwarte Meer. Wij slenteren nog door wat straatjes, scoren een koffie en thee met lekker to go. Erg onder de indruk van Genemuiden zijn we niet. Wellicht dat het verdwijnen van de zon en het opsteken van een guur windje daar iets mee van doen hebben. 

Ondanks dit hebben we toch weer fijn een dikke 20 kilometer weggestapt. Terug naar huis zien we de zon weer richting horizon zakken. 

• op naar de volgende etappe, van Genemuiden naar Vollenhove
• terug naar de vorige etappe, van Oosterwolde naar Kampen
• overzicht van onze Zuiderzeepadetappes
• onze andere wandelpaden