zaterdag 24 september 2022

Westerborkpad van Putten naar Harderwijk

 25 juni 2022


start: auto geparkeerd op station Putten. Daar Petra getroffen
finish: station Harderwijk, met trein naar auto
etappe 12
kilometer: 15

Vandaag staat een relatief kort stuk van het Westerborkpad op de planning. We halen de 20 kilometer niet eens. De vorige etappe, van Amersfoort Vathorst naar Putten, was een stuk langer, 22,3km. 

Petra en ik treffen elkaar op het station in Putten. Hier start ons volgende deel van LAW 15. Ondanks dat we langs de weg lopen is het een groene omgeving. Er blijkt een soort rally van Ferrari's te zijn. Regelmatig komt er een exemplaar voorbij toeven, nieuwe en oude modellen door elkaar. 

Voor ons startbakkie hoeven we niet ver te lopen. We hebben kasteel Vanenburg op het oog. Dit prachtige kasteel heeft een donker bladzijde in het verleden. Tijdens de oorlog heeft het gediend als werkkamp voor mensen met een lichte verstandelijke beperking. Monument Sarah, aan de ingang van het kasteel, gedenkt deze tijd. 

Kasteel De Vanenburg

monument Sarah

vijver tegenover De Vanenburg

Wij strijken in de tuin op het terras neer voor een kop koffie. Het is rustig. Op een gezelschap na dat hier heeft overnacht na, zo te zien, een bruiloft, zijn wij de enigen. Het duurt lang voor iemand onze bestelling komt opnemen. Ik informeer binnen dan ook maar even of het sowieso mogelijk is om een kop koffie te krijgen. Dat kan. Zeggen ze. Na het opnemen, wachten we...en wachten... Tot ik weer naar binnenloop om te vragen waar onze cappuccino's blijven. Die blijken klaar te staan. Echter, ze worden nog niet gebracht, want eerst moeten de kopjes van de andere gasten nog gevuld. Uhm...dat wordt koud, dan toch? Er komt geen reactie. Van haar kant dan. Ik vertel dat we toch maar afzien van de koffie. We gaan verder. Zonder koffiefix. Kasteel De Vanenburg, een prachtige locatie, maar op dat moment een service van likmevessie. Gelukkig maakt de omgeving veel goed. 

Via bospaden komen we in de bebouwde kom van Ermelo. In eerste instantie door een wat ongezellig industriegebied. Ermelo is zowel voor Petra als voor mij geen onbekend gebied. Ik heb herinneringen uit een ver verleden. Ik verbaas me over de grootte, of eigenlijk het gebrek eraan, van het station. In mijn herinnering (en dat is die van een heel jonge tiener) had dat behoorlijke afmetingen, maar het is toch echt een klein stationnetje...en het is niet eens 's morgens in de vroegte.

een klein stationnetje


mooie bospaden

Onze gemiste koffiestop halen we in bij een snacktent op het stationsplein. Een softijs met koffie voor mij, een patat met fris voor Petra. En laten we zeggen dat we vandaag niet zo'n geluk hebben met de horeca. Waar het ook aan ligt, het maaltje van Petra valt niet echt goed, merkt zij gaandeweg.

Ermelo wordt verlaten. We steken onder de A28 door naar Harderwijk langs een aansprekend Tiny House Project, de Drielanden. Uiteraard moet met het bewandelen van dit pad even een bezoek worden gebracht aan de Joodse begraafplaats die we passeren. Door de spijlen van het hek schiet ik een foto van de Infanterist, een kunstwerk dat voor de poort van de voormalige Jan van Nassaukazerne staat. 

Joodse begraafplaats

de infanterist

En dan zijn we aanbeland op het eindpunt van deze etappe, het station van Harderwijk. We twijfelen, lopen we nog een stukje het plaatsje in? Pikken we een terras? Of nemen we de trein terug. De opkomende regen zorgt voor een besluit. Onder een parasol doden we de tijd tot een volgende trein met een drankje. Daarna gaan we in sprint naar het perron om niet doorweekt te raken van de inmiddels behoorlijke plens. 

Een dikke vijftien kilometer zijn we verder oostwaarts geraakt. We zijn nog niet op de helft. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten