 |
| Fraipont |
Het was vanochtend fijn wakker worden in Gite Emma in Lodomez
in de buurt van Stavelot. Het uitzicht over de omgeving is echt prachtig, zelfs
vanuit ons bedje kunnen we hiervan genieten. Gisteravond hebben we al gespeurd hoe we ons
volgende stuk op de GR5 het best kunnen aanvliegen. Qua OV-reistijd maakt het
niet veel uit wat onze finishplaats zal zijn. Ons besluit valt op Fraipont. Dat
houdt in dat het een 20 kilometer wandeldag zal worden. De auto laten we achter
op een kleine parkeerplaats langs het water. Vanaf hier is het nog slechts zo’n
100 meter naar het station. Dat moeten we onderdoor steken om op het juiste perron
te komen. De paar minuten wachttijd kunnen we genieten van de leuke aanblik van
het plaatsje. Nauwlettend houd ik de tunnel in de gaten waarvandaan ik de trein
verwacht. Maar ook nu weer blijkt dat de treinen in België vanuit tegengestelde
richting komen aanrijden, dus op het “verkeerde”, nou ja, andere, perron
stoppen.
Op station Liege Guillemins stappen we over op bus 17. Van het stationsgebouw hier kun je niet anders dan vrolijk worden, wat een gezellige kleuren. De rit voert door smalle straatjes. Zo krijgen we direct een goed idee van deze stad. Op de oever van de Maas stappen we over op bus 67 die ons naar Saive brengt. Inclusief de autorit zijn we 2 uur en een kwartier onderweg voor we de GPS’en bij de kerk in Saive kunnen starten.
Toen we op 26 januari onze laatste wandeling op de GR5 hier eindigden was de omgeving nog wit van de sneeuw die de week ervoor met bakken uit de hemel was gekomen. Drie maanden verder is het wit als sneeuw voor de zon verdwenen. Hoewel, van zon is weinig te bespeuren. Het is gewoon een beetje somber. Snel aan de wandel maar, want voor later vandaag is er ook flink wat nattigheid voorspeld.
Na het starten van de GPS’en mogen we direct flink aan de
bak. De doorgaande weg wordt verlaten en de route buigt een smal, stenig pad in.
Duidelijk is dat het de afgelopen tijd flink heeft geregend. Onze schoenen blijven
niet echt schoon… Als we het beboste pad uitlopen zien we hoe hoog we al zijn.
Wat een mooi uitzicht! Groene weiden, dorpjes in de verte en als de zon niet
voor vrolijkheid zorgt doen de in bloei staande bomen dat wel.
Richting Retinne lopen we op een flinke pukkel in het
landschap af. Het is hier redelijk open en we voelen dat het flink waait. Maar
wind is beter dan regen. De enorme heuvel hoeven we niet te beklimmen. Dat wil
niet zeggen dat de beenspieren niet aan het werk hoeven. De route golft flink. Af
en toe is het flink puffen omhoog, maar het is allemaal heel goed te doen.
Bovendien leveren die klimmetjes daarna altijd een prachtig uitzicht op.
Vlak voor Micheroux pakken we de mobiel erbij. Met een half oog hebben we de gebeurtenissen tijdens de marathon van Londen in de gaten gehouden en dan natuurlijk met name de prestaties van Siffan Hassan. Vlak voor de finish schakelen wij in op de NOS. Net op tijd om haar met wijd gespreide armen over de finish te zien komen. De volgende kilometers is dat natuurlijk onderwerp van gesprek. Wat een vrouw!
Daarna verdient de route onze aandacht weer. Via poortjes komen we op een knalgroene weide. Andere, best smalle, hekjes brengen ons op een ideaal trailpad. De single track voert door een bomenrij, op en neer golvend, hoog boven een stromend beekje. Het is zo mooi!
Opeens zien we onszelf voor een dilemma geplaatst. Een
rood/witte markering op een wel heel krakkemikkig stenen bruggetje doet
vermoeden dat we hierover moeten om aan de andere kant van het beekje te komen.
Twijfel. Ik doe een halfslachtige poging. René is verstandiger en wijst op de
afzetting van prikkeldraad aan de andere kant van het bruggetje. Dit kan de
bedoeling niet zijn. Terug dus. En daar vinden we een omleiding.
We naderen Olne. Wat een leuke plaats! Imposante gebouwen
verwelkomen ons. Hierna is het nog wel even aanpoten door een holle weg. De
bodem is bedekt met gladde keien. De inmiddels gestaag vallende regen maakt het
er niet makkelijker op. Na het klimmen moet uiteraard gedaald worden en dat is
lastige klus. Hoe lager we komen hoe vaker we stroompjes water, die sneller
dalen dan wij, kruisen.
Langzaam krijgen we het gevoel dat we er bijna zijn. Nessonvaux is de laatste plaats voor Fraipont. Maar hier ligt nog een fijn toetje in de vorm van een steil klimmetje. De afdaling brengt ons in de bebouwing van het plaatsje waar we bij een supermarkt nog even wat eten en drinken inslaan. De laatste twee kilometers naar Fraipont bestaan uit nog behoorlijk op en neergaande bospaden. De blik op Fraipont is een ansichtkaart waardig!
We zijn er. Na ruim 20 prachtige kilometers kan de paraplu dicht
en de capuchon af. Op naar onze fijne overnachtingsplek. In de auto genieten we
nog even na van het succes van Siffan Hassan. En we zien dat onze
voetbalcluppies vandaag ook goede zaken hebben verricht. Wat een toffe
sportdag!
- Op naar de volgende etappe, van Fraipont naar Spa
- terug naar de vorige etappe, van Visé naar Saive
- overzicht van de wandelingen op de GR5
- onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten