28 oktober 2024
 |
| op de Nieuwe Waterweg |
start: vanaf B&B Aan de Schenkel in ongeveer een half uur naar Rozenburg, parkeren bij veer, overtocht, 10 minuten lopen naar metrostation, in 12 minuten naar halte Hoek van Holland Haven
etappe: 1 en deel van 2 van LAW 6 volgens boekje Wandelnet
gelopen kilometers: 28,3
Voor deze herfstvakantie hebben wij het plan opgevat om weer eens aan een nieuw wandelavontuur te beginnen. De keuze valt op het Grote Rivierenpad, LAW 6. We starten in Hoek van Holland om over een hele tijd te finishen in Kleve, Duitsland. Vooralsnog stappen we deze week aan aantal etappes naar het oosten. Dat doen we vanuit een, erg fijne weten we inmiddels, stek.
Het begin van dit pad is niet helemaal onbekend. Al twee keer eerder startten wij een wandelproject in Hoek van Holland. Over Nederlands Kustpad 2 liepen wij vanaf hier naar de Afsluitdijk. Ook ons GR5 avontuur, begon in Hoek van Holland. Het is de bedoeling dat deze route ons ooit naar Nice brengt. Op dit moment hebben we bijna Luxemburg uitgestapt.
Na een prima nachtje en een dito ontbijt in Bed en Breakfast Aan de Schenkel, rijden we in een half uur naar Rozenburg. De route is niet echt pittoresk zo rijdend door het Botlek-gebied, maar ach, zelfs die rokende schoorstenen hebben wel iets. Minder leuk zijn de druppels die vallen. Hopelijk valt het mee als we zo in Hoek van Holland aankomen. Het parkeren zit in ieder geval mee. Er is ruimte genoeg op de parkeerplaats bij het veer. Betalen voor de overtocht doen we als we het veer oplopen. Voor slechts 1,21 euro, voor ons samen, mogen we van Rozenburg naar Maassluis. Tijdens de tocht over de Nieuwe Waterweg schuilen we onder een overkapping. Bah, wat een vies weertje. Het metrostation is zo'n 10 minuten lopen. Het ritje van Maassluis naar Hoek van Holland duurt ongeveer even lang, 12 minuten.
Bij halte Hoek van Holland Haven gaan we eerst, illegaal, het Stena Line gebouw binnen voor een sanitaire stop. Zo'n 400 meter verderop staat een gloedjenieuwe wandelpaal. Altijd leuk. Helemaal voor de startselfie.
Het grappige is, dat, hoewel deze eerste etappe van het Grote Rivierenpad zo'n beetje volledig parallel loopt aan die van het Nederlands Kustpad 1, we voor de eerste kilometers juist gelijk lopen met de route van het Nederlands Kustpad 2. Beide zijn ons al bekend, dus we komen niet voor verrassingen te staan. Ondanks dat de beleving niet nieuw is, genieten we weer, zelfs als de regen gestaag valt. Het bordje aan het begin van Noorderhoofd waarschuwt voor gevaar bij onstuimige golven. Die zijn er vandaag, helaas, niet. Aan de overkant van de Nieuwe Waterweg en het Calandkanaal stoot de petrochemische industrie dikke wolken uit. Grote schepen volgeladen met containers schuiven voorbij om even verderop het ruime sop te kiezen. Bij een rijtje vakantiebungalows van Roompot, slaan wij rechtsaf. Brandende lampjes maken duidelijk dat de verderop gelegen strandtenten gewoon open zijn. Dat komt mooi uit. De regen zorgt ervoor dat we wel zin hebben in een warm koppie. Met lekkers uiteraard.
Als we weer op pad zijn, lijkt het iets lichter te worden. Nog even mogen we een stuk over het strand voor we de duinen in duiken. Golvende zandpaden brengen ons naar het kruispunt van het Nederlands Kustpad 2 en het Grote Rivierenpad. Wij slaan dit keer rechtsaf. Stappend langs de rand van Hoek van Holland maken we kennis met de kassencultuur. Naar links kijkend is het alleen maar glaswerk wat de klok slaat.
Het Staelduinse Bos herbergt flink wat bunkers die tegenwoordig bewoond worden door vleermuizen. Over smalle, herfstachtige paadjes slingeren we door het bos...tot de weg door een hek wordt versperd. Bomenkapwerkzaamheden zorgen ervoor dat we een omleiding moeten lopen. Bagger, want nu missen we de boom die als een soort koning op zijn eigen worteltroon zit.
Op weg naar opnieuw het water van de Nieuwe Waterweg, dat hier het Scheur heet, passeren we het Engelandvaardersviaduct, een soort covered bridge. Al van verre zien we het huisje door de bomen boven het polderlandschap uittorenen. Ook hoog en vooral breed zijn de enorme stalen deuren van de Maeslantkering, onderdeel van de Delta Werken. De komende ongeveer 3 kilometer zijn even doorbijten. Aan de overzijde van het water ligt het gebied van Europoort. Links van ons zorgen windmolens dat de energievoorraad weer wat aangevuld. Maassluis gloort in de verte. Nog voor de eerste flats slaan wij af. De route voert namelijk niet rechtstreeks naar deze stad. Nee, we maken nog een ommetje naar Maasland.
Langs en door wat buitenwijken komen we bij de A20 die we onderdoor steken. Het autogeruis klinkt nog lang na, maar toch bevinden we ons nu onder de rook van Maassluis op het platteland. We mogen dat land zelfs op. Gelukkig wel via een kerkenpaadje, hoewel dat eigenlijk helemaal niets scheelt, want laten we zeggen dat de koeien hun straatje niet echt schoon houden. Heel even vrezen we dat we middendoor een behoorlijk grote kudde met deze zwart- en bruinwitte koeiendames moeten om het volgende bruggetje te bereiken. Gelukkig blijken ze met een dun draadje afgescheiden te zijn van ons pad.
Ongeschonden, met uitzondering van de koeienflatsen onder onze schoenen, bereiken we Maasland. Heel even denk ik dat mijn herinnering aan dit plaatsje mank gaat. Na het passeren van wat, best mooie trouwens, buitenwijken, komen we toch in de pittoreske dorpskern. Officieel stopt etappe 1 hier. Wij lopen echter nog even door naar Maassluis. Vooral ik heb het eigenlijk wel een beetje gehad, maar dat laatste stuk van 5 kilometer kan er ook nog wel bij. Bovendien is Maassluis echt leuk! Gezellige kades langs de Vliet voeren naar de sluis. Aan de andere zijde liggen wat bijzondere schepen.
Het veer is nu niet ver meer. Door een erg leuk, apart liggend wijkje, Hoofd, bereiken we het water weer. Ons haasten is niet nodig, want we zien het veer net van de overkant vertrekken. Aan boord kijken we nog eens uit over dit contrasterende gebied, het lelijke van industrie, maar het mooie van de omgeving. Als zonnestalen door het wolkendek breken om die lelijke schoorstenen in het licht te zetten, bieden zelfs deze een mooi aanzicht.
Aan de overkant zetten we de GPS'en stil. Ruim 28 kilometer zijn we richting Kleven gestapt. Het waren geen onbekende kilometers, maar wat was het weer fijn om aan de wandel te zijn. Bovendien zat het weer ook nog eens mee. Okay, het regende zo nu en dan, maar echt kleddertje nat zijn we niet geworden. Snel naar de B&B om bij te komen. Op naar een volgend stuk Grote Rivierenpad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten