2 februari 2025
start: met de auto (niet via de Enkhuizerdijk, maar via Amsterdam) naar Kraggenburg
parkeren: Dam, vlakbij bushalte
OV: bus 71 richting Zwolle, overstap Zwartsluis, 34 minuten wachten, bus 70 richting Oldemarkt, halte dominee Hylkemaweg
etappe: 2 en deel van 3
kilometers: 25,3
Het was even doorbijten toen de wekker vanochtend afging. De keuze tussen een warm bed en de koude buitenwereld is normaliter niet zo'n lastige. Maar, als er daarbuiten wandelkilometers wachten, wordt het al snel een ander verhaal. Hup, op pad dus.
De geplande route loopt over de dijk Enkhuizen - Lelystad. Het is alsof we door een bleek, grijsgetint schilderij navigeren. De mist verbergt de wieken van de windmolens. De wereld aan de bodem is witbevroren. Tot een warmoranje, opkomende zon met haar stralen alles een kleur toebedeelt. Wat een mooie wereld! Ik kan niet wachten tot we zo op de dijk rijden en ik vanuit het raam wat foto's kan schieten. Nou, dat gaat niet door. In verband met een ongeluk is de dijk afgesloten. Wat nu? Rijden we terug, eigenlijk zo'n beetje weer langs huis, om via Amsterdam op onze bestemming te geraken. Dat houdt in dat we de bus een uur later hebben. Of veranderen we onze plannen? Volhardend rijden we ons huis voorbij. Op naar Kraggenburg, via Amsterdam.
De bushalte is snel gevonden. Helaas gaat bus 71 maar een keer per uur. De 30 minuten wachttijd brengen we liever niet al klappertandend bij de halte door. Het is namelijk steenkoud. Gelukkig brandt de kachel in het naastgelegen hotel. Hoewel het wel op de kaart staat, wordt er geen cappuccino geschonken. Vandaar dat een verse muntthee ons maar een beetje moet verwarmen. Het busritje naar Zwartsluis is maar 25 minuten. Ook hier gaan we op zoek naar een warm onderkomen, omdat de 34 minuten wachttijd ons nog steeds iets te gortig is met deze kou. Weer bij de bushalte komen we in gesprek met een andere Pionierspadwandelaar. Ook hij heeft de detour rond Amsterdam moeten maken. Zijn auto staat geparkeerd in Vollenhove. Ruim een uur nadat we in Kraggenburg zijn ingestapt, kunnen we van start met de tweede etappe van het Pionierspad.
Van Giethoorn zien we niet veel meer. Laten we zeggen dat het begin van dit tweede deel van het Pionierspad niet heel gevarieerd is. De eerste kilometers bestaan uit lange, rechte wegen. In eerste instantie langs het kanaal, gevolgd door een pad dwars door het open land. Een bruggetje over een van de vele sloten brengt ons op een smal zandpad, nog steeds redelijk rechttoe, rechtaan, maar het loopt mooi.
De eerste afslag ligt in Dwarsgracht. Dit lijkt een soort Giethoorn in het klein. Een geasfalteerd paadje loopt parallel aan het water. Aan de overkant liggen prachtige optrekjes. We stappen van bruggetje naar bruggetje. De felle zon zorgt voor mooie plaatjes in het water. Zeiden we vorige wandeling dat we best in Giethoorn zouden willen wonen, maar dat het toerisme ons weerhoudt, nou, Dwarsgracht mist die hordes toeristen en de huizen zijn hier nog schattiger. Het is dat het woon-werkverkeer wel erg veel tijd in beslag zou nemen...
Het buurtschap Jonen is het volgende doel. De makkelijkste route hiernaartoe loopt over een fietspad, maar het is de eer van de padbedenkers uiteraard te na om de makkelijkste route te kiezen. We worden dan ook van het verharde pad afgeleid om ons over een single track een weg te banen door struikgewas. We hebben geluk met de bevroren ondergrond, anders zou het op dit stuk flink modderhappen zijn geweest.
Bij Jonen duiken we weer uit de bosjes op. Vooraf hebben we gecheckt of het voetgangersveer over de Walengracht in de vaart is. Dat is het inderdaad. In de zomermaanden word je hier overgevaren. Wel schijnen er dan af en toe lange wachtrijen te zijn. Wij mogen onszelf naar de overkant trekken, maar ja, we hoeven dan ook niet te wachten. Wij zijn fan van dit soort pontjes. Het is altijd een leuke onderbreking.
Lange, lege polderwegen brengen ons naar Vollenhove. Hier worden we verwelkomd door gezellige straten met sfeervolle huizen. Langs de hervormde kerk en het voormalige stadhuis bereiken we het haventje in het Vollenhoverkanaal.
De andere oever van dit water ligt in de provincie Flevoland. Hier beginnen we met wat valse meters, door een soort van industrieterrein op te lopen in plaats van de dijk te volgen. De misstap is snel hersteld.
Het Waterloopbos is niet alleen een bijzondere plek in de Noordoostpolder, maar in heel Nederland. Hier liggen de wortels van "onze" bekendheid als waterbouwland. Dit bos is een historisch openlucht laboratorium. Modellen hebben onderzoeken mogelijk gemaakt voor niet alleen de Deltawerken, maar ook voor waterwerken in bijvoorbeeld de haven van Bangkok of Niger. Het ziet er letterlijk en figuurlijk allemaal wat roestig uit. Toch is het enorm interessant. Eigenlijk verdient het meer aandacht dan de korte passage tijdens het lopen van het Pionierspad.
Voor het laatste stuk naar Kraggenburg steken we weer een kanaal over. Dit keer gebeurt dat via de Voorstersluis. De laatste kilometers struinen we door een bosrijk gebied. Het begint te schemeren. De zon die ons vrijwel de hele dag flets heeft gevolgd, kleurt langzaamaan oranje. Schijnend door kale takken vormt het een mooi einde van de wandeldag. De haven van Kraggenburg is het laatste fotomoment. Ruim 25 Pionierspadkilometers zijn vandaag onder onze voeten doorgegaan met boven ons hoofd een kil, maar fel zonnetje.
In een pastelkleurige wereld rijden we, dit keer wel over de dijk, huiswaarts. Het echte polderwerk van het Pionierspad krijgen we de komende wandelingen voor onze kiezen.
- terug naar de vorige wandeling op het Pionierspad, van Steenwijk naar Giethoorn
- op naar de volgende wandeling op het Pionierspad,
- overzicht van de wandelingen op het Pionierspad
- onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten