start: met de auto in anderhalf uur naar Giethoorn
parkeren: een groot parkeerterrein Maaiensteeg 1 met gratis parkeerplekken
OV: bushalte Dominee Hylkemaweg, bus 70 in 18 minuten naar station Steenwijk
etappe: 1 (Wandelnet)
kilometers:
In het nieuwe jaar hebben we nog geen LAW-kilometers gemaakt. Hoog tijd dus. We hebben behoefte aan een fris hoofd. Omdat we er gisteravond niet al te vroeg in ons mandje lagen, staat de wekker niet al te vroeg. Dat is ook niet nodig, want we hebben vandaag slechts een dikke 15 kilometer gepland. Wel mogen we een stuk rijden om bij de start te komen. Deze ligt namelijk in Steenwijk. Sinds ons lidmaatschap staat het wandelboekje van het Pionierspad op onze wandelplank. Aangezien er een heel onontgonnen jaar voor ons ligt, lijkt het ons een mooie gelegenheid met dit pad te starten.
Bij de start in Steenwijk zien we direct dat dit niet de laatste keer zal zijn dat we hier staan. Op een paal voor het station hebben namelijk ook de witrode stickers van het Maarten van Rossumpad en het Overijssels Havezatenpad een plekje gevonden. Van eerstgenoemde heb ik het boekje in huis voor een nieuw soloproject. Laatstgenoemde staat nog op ons wandelwensenlijstje. Maar nu eerst dus het Pionierspad. Gaan dus. Niet voor we wat brandstof hebben geladen bij het op de Markt gelegen Zus en Zo. Steenwijk is trouwens een erg leuke plaats. Vooral vanaf de vestingmuur heb je een goed uitzicht over de sfeervolle straatjes.
Wandelend langs de vestingmuur verlaten we de stad. Verharde plattelandswegen leiden ons naar Onna. Wie kent het niet... Wolkenpartijen waar de zon tussendoor piept, zorgen voor mooie vergezichten. Lang blijft de kerktoren van Steenwijk in zicht, omdat we in een soort omtrekkende beweging richting Giethoorn lopen. Het asfalt maakt plaats voor een schouwpad langs een sloot. Gelukkig valt het mee met de modder. Spiegelingen in het water maken dat het nooit eentonig wordt. Kilometers lang stappen we door het hoge gras.
Heel even zijn we blij dat we na een afslag naar links weer verhard lopen. Even maar, want dit stuk is wel degelijk eentonig. Dat blijft zo tot we de rand van Giethoorn bereiken. Mijn voeten doen ook pijn. Door het gemank met mijn heup ben ik waarschijnlijk enigszins anders gaan lopen. Pijn in mijn hiel is het gevolg. Als dit maar geen hielspoor wordt... Vandaar dat ik een gelzooltje in mijn schoen heb gedaan. Aanvankelijk voelde dat goed, maar nu de kilometers vorderen gaat het toch irriteren.
Gelukkig biedt Giethoorn fijne afleiding. In het seizoen kun je hier over de hoofden lopen, nu is het enorm rustig. Sporadisch komt er een bootje langsvaren. Je zou bijna in de verleiding komen te overwegen een bod te doen op een van de vele huizen die hier te koop staan. De gedachte dat het zomers file lopen is op het nu bijna lege pad, doet die gedachte snel vervagen. Voor nu is het in ieder geval een heel toffe ervaring hier zo langs al die huizen die aan de overkant van de brede sloot liggen te wandelen. We passeren onnoemelijk veel bruggetjes. Punters, die bij beter weer niet weg te denken zijn in dit Venetië van het Noorden, zien we vandaag niet. Een manshoog beeld van Albert Mol doet vermoeden dat de overleden acteur een connectie heeft met deze plaats. Die is er, maar anders dan verwacht. Hij speelde namelijk de hoofdrol in de Fanfare. Die film van Bert Haanstra heeft zoveel betekenis voor Giethoorn gehad, dat het beeld een prominente plek heeft gekregen.
Wij zijn inmiddels weer terug bij de auto. De eerste etappe van het nieuwe pad zit erop. Ondanks he4t 'gevreesde' polderlopen, was het eigenlijk gewoon een fijne wandeling. Dat biedt hoop. Wordt vervolgd.
- op naar de volgende wandeling op het Pionierspad, van
- overzicht van onze wandelingen op het Pionierspad
- onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten