woensdag 9 april 2025

Grote Rivierenpad van Nijmegen naar Kranenburg

6 april 2025


start: met de auto vanaf B&B de Blauwe Steen in Beuningen in 25 minuten naar Kranenburg 
parkeren: parkeerplaats Kranenburg Mitte
OV: bus SB58 naar station Nijmegen in 20 minuten
etappe: 14 volgens Wandelnet
kilometers 17

Het genieten vandaag was een stuk minder dan gisteren...een stuk van 10 kilometer! Het was dus niet dat we de route van vandaag minder vonden, nee, deze was alleen een stuk korter, maar verder even prachtig. De omgeving verschilde wel volledig met de etappe tussen station Hemmen-Dodewaard en Nijmegen, maar jongens wat hadden we het weer fijn op het Grote Rivierenpad.

Om te beginnen starten we aangenaam op in B&B de Blauwe Steen, rustig wakker worden, een heerlijk ontbijt en een laat vertrek richting Kranenburg. Er wachten ons vandaag immers relatief weinig kilometers en ook rijdt de bus op zondagen om de twee uur. Op tijd parkeren we de auto in de Duitse grensplaats. We kunnen zelfs nog een bezoek brengen aan de Petrus en Pauluskerk, waar we een kaarsje branden. "Geloven in" doen we niet, maar het ritueel spreekt ons aan.

Bus SB58 brengt ons naar het Centraal station in Nijmegen. Vijfhonderd meter verderop in de stad pakken we de koers weer op. Deze voert ons door het mooie Nijmegen. Wat een geschiedenis ligt hier. De eerste hoogtemeters hebben we ook direct al te pakken als we naar het terras van de Stevenskerk klimmen. Eenmaal weer afgedaald naar het niveau van de Waal, mogen we opnieuw omhoog naar het Valkhofpark. De Sint-Nicolaaskapel en de Barbarossa-ruïne hebben we al nauwkeurig bekeken, toen we hier op het Romeinse Limespad liepen. Uiteraard lopen we er toch ook nu nogmaals langs. Ook nemen we even de tijd voor het uitzicht op de Waalbrug en de daarachter liggende Ooijpolder. 








Aan de overkant van de weg klimmen we langs de rand van de wijk Hunneberg langzaam maar gestaag omhoog. Het uitzicht over de links gelegen Ooijpolder wordt steeds weidser. Tot de splitsing van het Romeinse Limespad en het Grote Rivierenpad lopen we in onze eigen voetstappen. Eerstgenoemde gaat nog even rechtdoor. Wij slaan linksaf om de reeds gemaakte hoogtemeters rap te dalen. Bijna op de N325 beland, zien we aan een witrode sticker dat we een hek door moeten. Een single track achter huizen langs brengt ons alsnog op de doorgaande weg. Maar niet voor lang. De weg Ubbergen in gaat vals plat, maar ondertussen toch flink omhoog. De prachtige huizen aan beide zijden van de straat bieden voldoende afleiding. Vooral het abdij-achtige bouwwerk De Refter gunnen we een tweede blik. Tegenwoordig wonen en werken mensen van allerlei pluimage in de vertrekken waar eens meisje van gegoede huize Franstalig onderwijs kregen. 

De route verlaat de bebouwde kom en stuurt ons het bos in. Slingerend en golvend over landgoed Heerlijkheid Beek bedwingen we de Boter- en de Ravenberg. Langs de rand van Beek-Ubbergen maakt een informatiebord ons opmerkzaam op de overblijfselen van een spoelput. In het boekje van Wandelnet las ik al over de geschiedenis van de wasboerderijen in dit gebied. De wasmachine maakte rap een einde aan deze werkverschaffing. 

Meer bospaden brengen ons de Duivelsberg op. Constant lopen we op het randje van Nederland. Duitsland ligt op een steenworp afstand. Voor we naar de oosterburen oversteken, maken we een stop bij pannenkoekentent De Duivelsberg. Aan de pannenkoek die we hier verorberden toen we hier finishten op het Romeinse Limespad hebben we goede herinneringen. Bovendien hebben ze hier vegan opties. Genoeg redenen voor opnieuw een stop. Terwijl wij proosten met onze 0% Kwaremont-biertjes, houden we de verrichtingen in de Ronde van Vlaanderen in de gaten. Laat nou net een groepje wegspringen op de beklimming van de Kwaremont...proost dan maar!






Opnieuw zijn we enthousiast! Helaas zijn alle LAW's die hier lopen inmiddels door ons afgevinkt. Zo bevestigt ook de wandelboom even verderop. Ach, dan toch maar eens Streekpad Rijk van Nijmegen, de N70, de Walk of Wisdom of het stuk naar Xanten op het Romeinse Limespad gaan stappen. Alsof we een excuus nodig hebben hier nog eens te komen...

En dan zijn we toch zomaar opeens in Duitsland. Een smal pad langs een glooiend veld voert opnieuw naar de N325. Eigenlijk slingert de route van vandaag constant langs deze weg met een paar uitstapjes. De laatste kilometers naar Kranenburg kunnen rechttoe rechtaan langs de Hauptstrasse worden afgelegd. Echt een idyllisch einde is het niet. Gelukkig hebben de routemakers ontdekt dat er een groener pad verscholen achter niet geknotte knotwilgen parallel aan de N-weg loopt. 







In Kranenburg aangekomen vragen we ons af wat deze laatste twee etappes toevoegen aan het Grote Rivierenpad. Van een rivier hebben we na Nijmegen nog maar weinig gezien. Wellicht dat we daar nog achter komen op weg naar Kleef. Voor vandaag houden we het voor gezien. De gezellige BB wacht. Snel op naar Beuningen om te chillen. Het Grote Rivierenpad kan bijna in de boeken. 

op Geen opmerkingen:
Labels: , , , , , , ,

dinsdag 8 april 2025

Grote Rivierenpad van station Hemmen-Dodewaard naar Nijmegen

5 april 2025


start: met de auto naar Nijmegen
parkeren: Q-park P+R Nijmegen
OV: trein via Elst naar Hemmen-Dodewaard
etappe: 13
kilometers: met aan- en uitloop 28

Naarmate het weekend naderde, groeide ons enthousiasme. Sowieso hadden we natuurlijk zin om weer aan de wandel te gaan. De temperaturen en de zonnige icoontjes die op de websites verschenen, wakkerden dit gevoel nog meer aan. 

Zelfs het wekkergetringel vanochtend vroeg bracht hierin geen verandering. Nou, ok, dat is niet helemaal waar. Het eerste uur op weg naar Nijmegen moest ik de zin in het weekend weer even naar boven halen. Maar, dat is gelukt, hoor... Om even voor half 10 parkeren we de auto op P+R Q-park achter het station in Nijmegen. Bijna klappertandend lopen we richting perron. Kanonne...het zou toch warm worden? Ja, ja, komt goed, dat wordt het inderdaad ook nog wel.

Op het desolate station Hemmen-Dodewaard drukken we om bijna 10.00 uur de GPS'en in. Op naar Nijmegen. Over het vorige stuk, tussen Tiel en Dodewaard, was onze mening niet juichend. Vandaag begint al direct vrolijker. We starten niet op de weg, maar op een fijn stuk groen langs het spoor. Nog voor we 2 kilometer hebben afgetikt, zien we voor ons op een smal pad, tussen weilanden door, een kudde koeien op ons afkomen. Uhh, wat nu? Het zijn er veel en ze komen toch echt onze kant op. We duiken achter een openstaand hek om de dames voorbij te laten gaan. Dat duurt even. Niet alleen door het grote aantal, maar vooral, omdat ze ons erg interessant vinden. En masse houden ze voor ons halt om ons te besnuffelen. Echt gevaarlijk zullen ze niet zijn, maar we wagen het toch maar niet ons in deze stampede te begeven. Mochten jullie hebben vernomen dat er even na 10 uur vanochtend een file stond in Hemmen door een koeienopstopping...sorry. 




Als de dames uiteindelijk zijn gepasseerd, kunnen wij door. Over smalle, onverharde paden. Fruitbomen staan dik in de knop. Andere bomen hebben niet zolang kunnen wachten en bloeien uitbundig. Joekels van magnoliabomen komen we tegen. De troep eronder laat zien dat hun hoogtepunt al voorbij is, hoewel ze nog steeds staan te schitteren. 

Het dorp Hemmen blijkt pittoresker dan het bijbehorende station. We slingeren er door- en omheen. En kijk, daar is de Linge weer. Deze rivier kan wat mij betreft voor altijd verbonden worden met het woord lieflijk. Zetten is de volgende plaats die we al stappend langs gaardes vol bomen bereiken. Bij de restaurantjes hier vinden we weinig van onze gading. Door dus maar naar Herveld-Noord. Bij de lokale snacktent scoren we hier een lekker zoute friet. Binnen no-time lopen we de zuidelijke naamgenoot, Herveld-Zuid, binnen. Molen De Vink is de trots van de dorpjes. Terecht, want het is een bijzonder exemplaar.










Onder de A50 doorgestoken gaan we op weg naar de Waal. Het blijft fijn stappen in deze omgeving. Natuurlijk zal dit met kou, regen en kale bomen anders voelen, maar vandaag is een feestje. In Slijk-Ewijk bereiken we de rivier. Langs een fotogeniek, wit kerkje lopen we de dijk op. Hoewel het een beetje oppassen geblazen is voor de andere weggebruikers, die net als wij van het lentezonnetje genieten, is dit wel een heel fraai stuk van de route. Links liggen gezellige huisjes, omring door fruitbomen, rechts glijden schepen voorbij komend van of gaand naar Nijmegen. Aan de overkant torenen schoorstenen van voormalige steenfabrieken trots in de lucht. In de verte zijn de contouren van de stad al zichtbaar met op de voorgrond de boven van De Oversteek. 

Rechtstreeks daarheen leidt de route niet. Wij maken nog een lus door het heel woonwaardige Oosterhout. Slingerend over paadjes door een stukje groen ritsen we weer in op de dijk. Nijmegen gloort aan de overkant. De eerder genoemde Oversteek lopen we onderdoor. De Zalige Brug brengt ons op het schiereiland tussen de Spiegelwaal en de Waal. Dit pad door het Rivierenpark biedt een fraai uitzicht op de stad. Vanaf bovenop de Snelbinder, een brug naast de spoorbrug, is dit helemaal mooi. Vanaf hier gaat het Gezicht van Nijmegen, een enorm Romeins masker, verborgen achter een rijtje huizen. Ons maakt het niet uit. Wij zagen dit kunstwerk al van dichtbij tijdens ons Romeinse Limespad-avontuur. 









En dan is daar Nijmegen. Een terrasje lonkt. Dus, proost op een fijne wandeldag! En dan door naar B&B de Blauwe Steen in Beuningen. Hier worden we hartelijk ontvangen. In het namiddagzonnetje genieten we in de sfeervolle tuin van welkomslekkers. Morgen wacht het Grote Rivierenpad weer, maar nu is het fijn hangen in de comfortabele B&B.

op Geen opmerkingen:
Labels: , , , , , ,

maandag 7 april 2025

Grote Rivierenpad van Kranenburg naar Kleef

7 april 2025


start: met de auto in 40 minuten van B&B de Blauwe Steen in Beuningen naar Kleef
parkeren: P+R bij het station in Kleef
OV: bus SB58 in 20 minuten naar halte Mitte in Kranenburg
etappe: 15 van Kranenburg naar Kleef
kilometers: 17

Om half 8 worden we door onze wekker wakker gezongen. Het is een speciale dag. En niet alleen omdat we vandaag het Grote Rivierenpad af zullen stappen, maar vooral omdat we vandaag onze trouwdag vieren. Net als voorgaande jaren doen we dit op een wandelpad. De dag start al feestelijk als om 8.30 uur de ontbijtmand wordt gebracht. Vandaag beginnen we met een warm appelwentelteefje. Njom! 


Om tien uur trekken we de deur van de B&B achter ons dicht. Wat was het een tof plekje! Echt een dikke aanrader. Wellicht dat we hier nog eens terugkeren als we bijvoorbeeld het streekpand rondom Nijmegen of the Walk of Wisdom lopen. 

Via Nijmegen rijden we Duitsland binnen. Achter het station in Kleef ligt een soort P+R. Via een trap steken we de sporen over om aan de kant van de bussen te komen. Hiervandaan brengt bus SB58 ons in zo'n 20 minuten naar halte Mitte in Kranenburg, waar we gisteren opstapten richting Nijmegen. We maken hetzelfde rondje rondom de kerk voor we het plaatsje weer verlaten. 

Al snel verruilen we de verharde paden voor zacht gras. Door een glooiend landschap gevuld met frisgroene velden met her en der een witte boerderij maakt dat het een heel rustgevende omgeving is. In de verte zien we, als ware het miniaturen, auto's over de smalle wegen rijden. Ons doel ligt recht voor ons, een heuvelachtig bos. Het is even rechts en links afslaan, maar dan lopen we inderdaad schuin omhoog het bos in. Eenmaal tussen de bomen houden we linksafslaand de bosrand aan. Tussen de bomen door hebben we uitzicht op de onder ons liggende boerderijen. In de verte steekt de kerktoren van Kranenburg boven huizen uit. Voor we afslaan om een volgend stuk bos te betreden, stoppen we op de hoek van Hövel. Hier staat een stenen pilaar met een gat erin. Het informatiebord verhaalt over een wonder over een hostie. Een herder kon deze hostie niet doorslikken en spuugde deze in een boom. Achtentwintig jaren nadien werd de bewuste boom geveld. De hostie werd teruggevonden. Het hele verhaal is me niet volledig duidelijk, maar het heeft iets met de Petrus en Paulus Kerk in Kranenburg te maken. Vandaar dat de toren van juist die kerk verschijnt als je door het gat in de pilaar gluurt. 








Meer bomen volgen, afgewisseld met nu en dan een open vlakte. Boeren zijn hard aan het werk de velden zaairijp te maken. Hoewel de bospaden fijn stappen, is het prettig om zo nu en dan open ruimte te zien. Dan pas komt het landschap volledig tot zijn recht. Onze jassen zijn al lang in de rugzakken verdwenen. In de luwte met de zon in onze rug, voelen we de warmte. Zodra de wind komt opzetten, voelen we de kou in onze armen bijten. De lente hangt in de lucht, maar de winterkou is nog niet helemaal vertrokken. 

Het laatste stuk bos is niet heel afwisselend, brede paden voeren kaarsrecht richting Kleef. Bij het voorstadje Materborn laten we de bomen definitief achter ons. Een open veld ontvouwt zich voor ons. Op- en neergaande straten zorgen voor de laatste hoogtemeters van vandaag, in totaal zijn dat er 228. Vanaf het monument dat de Duits-Franse oorlog herdenkt is er een prachtig uitzicht over het dal en de aan de overkant van de weg gelegen dierentuin. 

De stad is nu niet ver meer. We dalen flink in het bos. En dan zijn we in de finishplaats van het Grote Rivierenpad. De hele dag hebben we het erover gehad, waarom dit pad ons naar deze plaats voert. Zowel gisteren als vandaag hebben we geen rivier meer gezien. Het Wandelnetboekje maakt ons ook niet wijzer. Ach, we hebben mooie wandeldagen gehad, daar gaat het dus niet om, maar een beetje vreemd is het wel. Ook het eindpunt van dit pad stelt ons enigszins teleur. Geen plakkaat, geen wandelpaal, nee, helemaal niets refereert eraan dat dit het beginpunt, of eind- natuurlijk, is van een LAW. Op de hoek van de Kavarinerstrasse en Grosse Strasse zit ons Grote Rivierpadavontuur erop. Het steekt schril af bij al het moois dat we tijdens het wandelen van dit pad hebben gezien. 






En wellicht dat het nog een nabrander zal krijgen. In de buurt van Rotterdam hebben we twee alternatieven links laten liggen, het Erasmus- en het Rottemerenpad. De komende maanden staat er een bezoek aan Rotterdam op de planning om de route van de marathon te wandelen. Wie weet stappen we dan als opmaat een deel van deze paden. Maar voor nu halen we het boekje van LAW 6 van het plankje met onze lopende wandelprojecten. Gelukkig staan er nog genoeg andere boekjes op. 






op Geen opmerkingen:
Labels: , , , , ,
Abonneren op: Posts (Atom)