dinsdag 8 april 2025

Grote Rivierenpad van station Hemmen-Dodewaard naar Nijmegen

5 april 2025


start: met de auto naar Nijmegen
parkeren: Q-park P+R Nijmegen
OV: trein via Elst naar Hemmen-Dodewaard
etappe: 13
kilometers: met aan- en uitloop 28

Naarmate het weekend naderde, groeide ons enthousiasme. Sowieso hadden we natuurlijk zin om weer aan de wandel te gaan. De temperaturen en de zonnige icoontjes die op de websites verschenen, wakkerden dit gevoel nog meer aan. 

Zelfs het wekkergetringel vanochtend vroeg bracht hierin geen verandering. Nou, ok, dat is niet helemaal waar. Het eerste uur op weg naar Nijmegen moest ik de zin in het weekend weer even naar boven halen. Maar, dat is gelukt, hoor... Om even voor half 10 parkeren we de auto op P+R Q-park achter het station in Nijmegen. Bijna klappertandend lopen we richting perron. Kanonne...het zou toch warm worden? Ja, ja, komt goed, dat wordt het inderdaad ook nog wel.

Op het desolate station Hemmen-Dodewaard drukken we om bijna 10.00 uur de GPS'en in. Op naar Nijmegen. Over het vorige stuk, tussen Tiel en Dodewaard, was onze mening niet juichend. Vandaag begint al direct vrolijker. We starten niet op de weg, maar op een fijn stuk groen langs het spoor. Nog voor we 2 kilometer hebben afgetikt, zien we voor ons op een smal pad, tussen weilanden door, een kudde koeien op ons afkomen. Uhh, wat nu? Het zijn er veel en ze komen toch echt onze kant op. We duiken achter een openstaand hek om de dames voorbij te laten gaan. Dat duurt even. Niet alleen door het grote aantal, maar vooral, omdat ze ons erg interessant vinden. En masse houden ze voor ons halt om ons te besnuffelen. Echt gevaarlijk zullen ze niet zijn, maar we wagen het toch maar niet ons in deze stampede te begeven. Mochten jullie hebben vernomen dat er even na 10 uur vanochtend een file stond in Hemmen door een koeienopstopping...sorry. 




Als de dames uiteindelijk zijn gepasseerd, kunnen wij door. Over smalle, onverharde paden. Fruitbomen staan dik in de knop. Andere bomen hebben niet zolang kunnen wachten en bloeien uitbundig. Joekels van magnoliabomen komen we tegen. De troep eronder laat zien dat hun hoogtepunt al voorbij is, hoewel ze nog steeds staan te schitteren. 

Het dorp Hemmen blijkt pittoresker dan het bijbehorende station. We slingeren er door- en omheen. En kijk, daar is de Linge weer. Deze rivier kan wat mij betreft voor altijd verbonden worden met het woord lieflijk. Zetten is de volgende plaats die we al stappend langs gaardes vol bomen bereiken. Bij de restaurantjes hier vinden we weinig van onze gading. Door dus maar naar Herveld-Noord. Bij de lokale snacktent scoren we hier een lekker zoute friet. Binnen no-time lopen we de zuidelijke naamgenoot, Herveld-Zuid, binnen. Molen De Vink is de trots van de dorpjes. Terecht, want het is een bijzonder exemplaar.










Onder de A50 doorgestoken gaan we op weg naar de Waal. Het blijft fijn stappen in deze omgeving. Natuurlijk zal dit met kou, regen en kale bomen anders voelen, maar vandaag is een feestje. In Slijk-Ewijk bereiken we de rivier. Langs een fotogeniek, wit kerkje lopen we de dijk op. Hoewel het een beetje oppassen geblazen is voor de andere weggebruikers, die net als wij van het lentezonnetje genieten, is dit wel een heel fraai stuk van de route. Links liggen gezellige huisjes, omring door fruitbomen, rechts glijden schepen voorbij komend van of gaand naar Nijmegen. Aan de overkant torenen schoorstenen van voormalige steenfabrieken trots in de lucht. In de verte zijn de contouren van de stad al zichtbaar met op de voorgrond de boven van De Oversteek. 

Rechtstreeks daarheen leidt de route niet. Wij maken nog een lus door het heel woonwaardige Oosterhout. Slingerend over paadjes door een stukje groen ritsen we weer in op de dijk. Nijmegen gloort aan de overkant. De eerder genoemde Oversteek lopen we onderdoor. De Zalige Brug brengt ons op het schiereiland tussen de Spiegelwaal en de Waal. Dit pad door het Rivierenpark biedt een fraai uitzicht op de stad. Vanaf bovenop de Snelbinder, een brug naast de spoorbrug, is dit helemaal mooi. Vanaf hier gaat het Gezicht van Nijmegen, een enorm Romeins masker, verborgen achter een rijtje huizen. Ons maakt het niet uit. Wij zagen dit kunstwerk al van dichtbij tijdens ons Romeinse Limespad-avontuur. 









En dan is daar Nijmegen. Een terrasje lonkt. Dus, proost op een fijne wandeldag! En dan door naar B&B de Blauwe Steen in Beuningen. Hier worden we hartelijk ontvangen. In het namiddagzonnetje genieten we in de sfeervolle tuin van welkomslekkers. Morgen wacht het Grote Rivierenpad weer, maar nu is het fijn hangen in de comfortabele B&B.

op
Labels: , , , , , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)