4 augustus 2020
Krijtlandpad - nog een stukje etappe 1, etappe 2 en deel van 3 - van Eijsden naar Epen
25,6 kilometer
 |
| het uitzicht vanaf ons stekkie |
Wat is het mooi wakker worden in het Limburgse land! Na het opentrekken van de gordijnen is het direct volop genieten van het landschap. De zon is nog niet echt doorgebroken. Het is heiig, wat voor een mystiek sfeertje zorgt in de heuvels waar we op uit kijken. Met dit plaatje voor je neus kun je niet anders dan buiten ontbijten. Het wordt geen uitgebreid maaltje, want we willen de bus van even voor 9.00 uur naar Maastricht halen.
Dat lukt. De bus brengt ons zo'n beetje over dezelfde route die wij straks lopend weer terug zullen afleggen. Even is het nog stressen of we het gammele treintje naar Eijsden zullen halen. Ook dit zit mee. Om 10.00 uur staan we op een klein stationnetje, 's morgens in de vroegte. Klaar voor het volgende traject. Om te beginnen is dat nog het staartje van de eerste etappe. Uiteraard vertrekken we niet voor we alle starthandelingen hebben verricht. Veters, check. Zonnebrand, check. Startselfie, check. En off we go...
Ruim 1 kilometer lopen we door de bebouwde kom van Eijsden, die langzaam overgaat in die van Mariadorp. Vlak voor we het dorpje achter ons laten om over de A2 het boerenland op te gaan, piept de GPS bij René. Etappe 1 zit erop. Hij klikt zijn Garmin door naar de volgende koers...en door.
Dat er vandaag geklommen zou moeten worden, wisten we en daar beginnen we dan ook direct mee. Via boerenweggetjes banen we ons een weg naar boven. Het uitzicht is meteen adembenemend. We zien zo'n beetje de hele route die we gisteren hebben gewandeld. Door een corridor van glooiende maisvelden, geschoren korenvelden, akkers vol suikerbieten, lopen we naar Mheer. Het is rustig. Sporadisch komen we een andere wandelaar tegen.
Opvallend zijn de vele kruizen en/of Jezusbeeldjes op de kruispunten. Zomaar. Ook in de middle-of-nowhere. De velden met groente maken nu en dan plaats voor boomgaarden. Niet alleen de slanke boompjes die bijna buigen onder hun vracht, maar ook hoogstamfruitbomen. De koeien die eronder scharrelen maken het een mooi plaatje. In het landschap zien we af en toe plastic tenten in de fruitgaarden. Hier blijken aardbeien te worden verbouwd. Lopend langs de ingang van die tenten geurt het rode fruit ons tegemoet.
Net voorbij Mheer maken we een korte lunchstop. We eten niet te veel, want in het volgende dorp, Noorbeek, wacht een punt vlaai. We verlaten Mheer echter niet voor we het gelijknamige kasteel hebben bezocht. Dat wil zeggen, we nemen even een kijkje op de binnenplaats. Het is weer een pracht.
 |
| kasteel van Mheer |
De weg naar de Limburgse lekkernij is een mooie. Na flink wat stijgen, zien we in de diepte onder ons Noorbeek liggen. Grindwegen worden afgewisseld met smalle kronkelpaadjes door het bos. Echt bokheet is het nog niet, maar de schaduw van de bomen voet prettig.
 |
| zicht op Noorbeek |
In het dorp buigen we even van de route af. Op het dorpsplein hier ligt eetcafé d'r Pley, befaamd om de vlaai. Of die faam terecht is zullen wij niet weten. De tent blijkt op dinsdagen gesloten. Met lichte teleurstelling lopen we terug naar de route om direct daarna op het eerste het beste terras een nieuwe vlaaipoging te doen. Ook deze mislukt. De koek is op. We doen het dan ook maar alleen met een heerlijk bakkie koffie, een verlaat startbakkie.
 |
| van Noorbeek naar Slenaken |
 |
| kronkelende paadjes |
 |
| bijna in Slenaken |
 |
| mooie vergezichten |
Volgende dorp is Slenaken, waarvan we vandaag leren dat de klemtoon op de eerste lettergreep ligt. Hier komen we na het tussenstuk van het achtje van het Krijtlandpad, later deze week nog een keer. De gezellige terrasjes bewaren we voor dan. In dit plaatsje ligt overigens ook de finish van etappe 2. Wij gaan nog even door. Met een fikse klim richting Epen. Echt, het is hier flink aanpoten. Bovenop de berg worden we door de GPS het bos in gestuurd. Eerst een stuk door het "enge dierenbos", daarna over smalle paadjes met aan beide kanten enorme varens, kruip-door-sluip-door richting onze eindbestemming. Plotseling staan we aan de bosrand en zien we Epen aan onze voeten liggen. Hier krijg je gewoon echt geen genoeg van. Dat uitzicht over de glooiende heuvels, gele en groene velden, vakwerkhuizen, rode daken...het maakt ons sprakeloos.
 |
| aan de bosrand van Epen |
Na bijna 26 kilometer houden we het voor gezien. de route gaat hier rechtsaf richting Vaals. Wij gaan de andere kant op. Terug naar het appartement. Maar eerst scoren we bij De Smidse aan de overkant van de weg ons etappedrankje. René gaat met een IJsbock van Gulpener weer voor zijn lokale-biertjes-challenge. Voor mij wordt het "gewoon" een Pinot Gris. Wat blijkt, ongemerkt ben ik nog dichter bij huis gebleven, dan René. Mijn wijntje komt namelijk uit Epen, van domein Steenberg.
 |
| etappedrankjes |
 |
| Uitzicht vanaf het Krijtlandpad op "ons" stekkie |
Ruim 40 kilometer hebben we inmiddels weggestapt op het Krijtlandpad. Morgen is het een wandelrustdagje. We vinden het bijna jammer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten