Waterliniepad...✔...afgestapt.
Vandaag liepen wij de laatste kilometers op LAW-17, het Waterliniepad. Ons eerste LAW dat we volledig hebben gewandeld. Helaas eindigen we dus niet op het officiële finishpunt, het station van Dordrecht. Het openbaar vervoer noodzaakte ons de laatste etappe gisteren al af te vinken. Vandaag was dus nog een tussenetappe.
Desalniettemin, was het weer een fijne wandeldag. Het begon al bijzonder. Na een prima nacht en dito ontbijt bij Bed & Breakfast Kaatje 45, startte onze dag op het water. Het (Ri)veer bracht ons van Werkendam via Gorinchem naar Woudrichem. Vooral de eerste boot was tof! Met flinke vaart vlogen we over het water onder de boogbrug op de A27 door.
Eenmaal in Woudrichem kozen we al snel weer het ruime sop. Eerst nog heel even genieten van dit sfeervolle vestingstadje, waar we na een ruime ronde later weer even terugkeren.
Een miniveer brengt ons naar het soort van eiland waar Kasteel Loevestein op is gevestigd. Het kasteel wordt bijna gerond voor de route ons de oevers van de rivier op stuurt. De bewoners van dit stuk land bevinden zich, gelukkig, even verderop. We hoeven ons nu niet door kuddes Konikpaarden en koeien te worstelen.
Een pad dat ons weer van het water af leidt, is gesloten in verband met bomen die op omvallen staan. Gelukkig loopt er een fietspad parallel aan met een stuk minder risico.
De Wilhelminasluizen zorgen dat we weer aan de Woudrichemkant van het water komen. De laatste kilometers over de dijk naar dit plaatsje zijn door de passerende en de tegemoetkomende auto's niet de fijnste. Wel leuk is het stuk door Woudrichem. Het is dat we het plaatsje al enigszins kennen, anders zouden we de vesting zeker hebben verkend.
En weer verder...over de dijk richting Werkendam. Af en toe laten we het water rechts liggen voor een uitstapje door de velden die geel kleuren van de bloemetjes van het Mosterdzaad. Ook zien we hier de weer voor het Waterliniepad zo kenmerkende bunkers. Twee molens bieden een mooie achtergrond voor foto's.
Na zo'n kilometer of 21 zorgt het verderop gelegen pontje Steur dat wij voor de variant route moeten kiezen. Het vaart namelijk niet. De alternatieve route voert ons door Werkendam, inclusief de volledig niet bezienswaardige buitenwijken. Het zorgt een beetje voor een anticlimax van de finish voor dit pad. Dit zijn namelijk de laatste kilometers van ons eerste LAW, want na zo'n 26 kilometer zijn we op het punt waar we gisteren zijn gestart. Het zit erop!
Ruim een jaar geleden startte ons Waterliniepadavontuur, toen we in Volendam onze eerste stappen op dit pad zetten. Wegens gezondheidsproblemen en een stop in verband met de coronamaatregelen met betrekking tot het openbaar vervoer, namen we in maart 2020 een pauze van een paar maanden. Na de zomervakantie werd een spurt ingezet en regen we de etappes aaneen.
Dat kostte geen moeite, want de route bood moois. De Stelling van Amsterdam ligt redelijk bij onze woonplaats in de buurt. Toch ontdekten we hier vele door ons ongebaande paden. Wat een bijzondere ervaring is het om plaatsen, waar we regelmatig zijn geweest, al wandelend aan elkaar te wandelen.
Ondanks dat we, cultuurbarbaren als we zijn, de meeste forten, sloten en bunkers, na een foto te hebben genomen, gewoon voorbij lieten, was het pad leerzaam. Woorden als inundatie hebben nu betekenis voor ons.
Natuurlijk zijn er mindere stukken die doorgeworsteld moeten worden, omdat er nu eenmaal kilometers moeten worden gemaakt om van de ene naar de andere plek te komen. Toch hebben deze nooit de boventoon gevoerd. Over het algemeen was het genieten geblazen. Hoogtepunt voor René was toen we vanuit Loenen aan de Vecht in de vroege ochtend langs de rivier zuidwaarts liepen. Een eenzame kanoër verplaatste zich met rustige, lange slagen over het water. Zwanen zwommen parmantig langs. Over het water lag een mystieke nevel. Het was een bijzonder moment.
Drie keer maakten we gebruik van een overnachtingsplek. Alle keren waren treffers! Het voormalige bruidshuisje, Klein Loenen in Loenen aan de Vecht was een fijne locatie in een pittoresk plaatsje. Mijn verjaardag vierde ik vorig jaar in de Linge Lodge in Asperen. Zelden waren we in een mooier gelegen Bed and Breakfast. Tijdens onze laatste twee etappes sliepen we in het lieflijke dijkhuisje Kaatje 45 in Werkendam, zoals hierboven al beschreven.
En nu is het gedaan. Een kleine 350 kilometer hebben we genoten van forten, rivieren, sloten, vestingplaatjes en fraaie natuur. Gelukkig zijn er nog heel veel andere paden. Inmiddels hebben we dan ook al wat wandelprojectjes lopen.
- overzicht van onze Waterliniepadetappes
- op naar de vorige (eigenlijk de laatste) etappe: van Werkendam naar Dordrecht
- andere wandelavonturen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten