6 augustus
En dan is het zover, onze laatste Pieterpaddag. Het is een dubbel gevoel. Supertof dat we dit gaan afsluiten, maar we zullen de wandeldagen missen. Vandaar ook dat we deze afsluiting nog even hebben uitgesteld. Gisteren hebben we een vrije dag genomen.
Hoewel...vrij wil niet zeggen dat we helemaal niets hebben gedaan. We startten wat langzamer op, bleven wat langer bij het ontbijt hangen. Daarna op naar Margraten om een Floridavriendin te bezoeken in haar winkel. Toen we daar toch waren, ook maar weer eens een bezoek gebracht aan de Amerikaanse begraafplaats. Altijd indrukwekkend. Weer terug in de B&B besloten om de hardloopschoenen weer eens aan te trekken. Voor een klein rondje. Dat werd overigens toch iets minder kort dan gepland, omdat er een paar paaltjes ontbraken. Bovendien is het hier, uiteraard, want...Zuid-Limburg, niet echt vlak.
Ook deze laatste dag begon vanochtend weer chill in ons comfortabele appartement Aarde bij B&B Op Twee Oren. Af en toe komen gezellige dierengeluiden binnenwaaien. Om 8.30 uur wordt de ontbijtmand bezorgd. Onder het eten kijken we wat de baanwielrenners in Tokio voor moois aan het presteren zijn. Even na tienen is de regen gestopt en poogt de zon om door te breken. We zwaaien naar gastvrouw Fabienne. Wat een geluk hadden we ook nu weer met deze B&B.
De auto parkeren we aan de voet van de Sint-Pietersberg. Een raar idee dat we hier later vandaag ons zomervakantieavontuur afsluiten. Maar eerst aan de wandel. Tenminste, eerst bus, trein en nog een bus om in Strabeek te komen. Eenmaal daar worden de veters voor een laatste keer met een dubbele knoop vastgemaakt onder de beelden van de finale sprint tussen Hoogland en Lavreysen. Dan gaan de GPS'en aan. Er resten ons nog 17 kilometers.
De route voert al snel langs de Geul, nu rustig kabbelend. Het bos hier ziet er onheilspellend uit, donker door een corridor van bomen vol in het blad, gestrand hout, ontwortelde bomen. We klimmen...en klimmen. Een paar keer leidt de route ons door een dorpje voor weer in een bos te belanden. Hier is het laveren tussen modderpoelen door...en soms er gewoon maar doorheen stampend.
Uit het bos komen we in een landschap met links velden vol gewassen en rechts een mergelwand met grotten. Dit pad voert ons rechtstreeks Maastricht in. Eerst de rustige buitenwijken. Na het station wordt het drukker en gezelliger. We hebben trek. Bij Pizzeria 50 ploffen we neer op het terras. Precies op tijd om de bronzen plakrace van Hassan te bekijken.
Maastricht is sfeervol, vooral in de niet-winkelstraten. Dan is daar toch echt het laatste deel van het pad, de Sint-Pietersberg. We zijn er echter nog niet. Een rondje om deze bult is nog een kleine 4 kilometer. Letterlijk hoogtepunt is het uitzichtpunt over de ECI-groeve. Het levert ook een fraai uitzicht. Bijzonder is dat hier, met nog 1,5 kilometer te gaan een bord het officiële eindpunt - voor ons dan, want wij liepen van noord naar zuid - van het Pieterpad aankondigt. Nou ja, fotootje dan maar en dan de laatste kilometers van het pad wegstappen.
En dan zijn we er. Bij Chalet Bergrust sluiten we af met een ijskoffie en een punt vlaai. Op verzoek krijgen we een Pieterpadoorkonde.
Het zit erop! Volgens de officiële telling hebben we deze vakantie 350 kilometer weggestapt, van Hardenberg naar Maastricht. Wat een fijne herinneringen hebben we opgedaan! Zo'n wandelvakantie bevalt ons wel! Volgend jaar weer?
Hoe en wat?
Naar de start: parkeren op de Sint Pietersberg. Aan de voet bus 9 naar het station Maastricht. Trein naar Valkenburg. Buurtbus 791 naar Strabeek. Reistijd 1 uur 15.
Etappe 26: 17 kilometers
Overnachten: ons eigen bedje
- overzicht van onze Pieterpadetappes
- terug naar de vorige etappe, van Sittard naar Strabeek
- op naar andere onze andere wandelavonturen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten