20 maart 2022
start: vanaf B&B De Winde in Groot Ammers
finish: Prinses Beatrixstraat in Boven Hardinxveld
Etappe: 7, officieel 26,9 kilometer
Afgestapt: 26,2 kilometer
Horeca: niets
Weer: guur windje met zelfs een verdwaalde sneeuwvlok, een paar druppels, maar ook zonnetje.
Echt vroeg gaan we vandaag niet op pad. Dat ligt overigens niet aan ons. Bij het afspreken van een tijd om te ontbijten, werd gisteren snel duidelijk dat voor 9.00 uur eigenlijk geen optie was. Nou ja, dan slapen we maar een beetje uit. Echter dacht familie vogel daar vanochtend anders over. Vanaf een uur of half zeven krassen nagels over het dak. Er lijkt een hele zwerm vogels boven ons hoofd een feestje te vieren. De wekker hebben we dan ook niet nodig.
Op de afgesproken tijd krijgen we een degelijk ontbijtje voorgezet, inclusief broodzakjes om een lunchpakketje te maken. Tijdens het eten wordt gezellig gekletst met een ander stel Pelgrimspadwandelaars.
Een uur later lopen we de 300 meter terug naar de route van LAW7. Aan het eind van het weggetje schittert de wipmolen ons tegemoet. Gisteren hebben we al diverse plaatjes geschoten, maar uiteraard kunnen we vandaag niet voorbij lopen zonder opnieuw wat foto's te maken. Een ontbreekt echter, maar daarover straks meer...
De eerste kilometers stappen we langs hetzelfde water als gisteren, de Ammersche Boezem, maar nu aan de andere zijde. Om hier te komen moet een brug worden overgestoken. Een waarschuwing geeft aan dat het een steile klim is en dat er beter kan worden afgestapt. Het is inderdaad een fikse stijging, maar we blijven maar op de brug en stappen er niet af...
Een eindje voor Groot Ammers verlaten we het asfalt en daarmee het zicht op de molens. Een graskade langs het water van de Groote of Achterwaterschap (wat een naam voor slechts een brede sloot) is kilometers onze ondergrond. De enige geluiden zijn het ruizen van het riet, een verontwaardigd gesnater van opvliegende eenden en het indringende sonargeklik van waterhoentjes.
Vanaf het gehucht De Donk begint een stuk verhard. Hier bevindt zich een Gasterij. Het bordje gesloten maakt ons duidelijk dat er vandaag in ieder geval niets te halen valt. Even verderop wordt Bleskensgraaf geschampt. Dit is niet het fraaiste stuk van vandaag. Een beetje saaie rechttoe, rechtaan weg langs een nieuwbouwwijk. Leuker wordt het linksaf langs de Graafstroom. Deze steken we via een boogbruggetje over. Aan de overkant van de weg worden we de wei weer ingestuurd. Een smal pad langs een huis voert ons naar een hek. Gelegen onder een magnolia waarvan de knoppen op springen staan, biedt het een mooi doorkijkje op de even verderop gelegen molen. Op dit pad hebben we er inmiddels al behoorlijk wat gezien, toch blijven ze bijzonder.
Weer hebben we wat kilometers gras voor de boeg. Een drukke weg wordt overgestoken. Er volgt nog wat groen om daarna weer op een asfaltweg terecht te komen. Was het gisteren de dag van de ooievaars, vandaag is die rol weggelegd voor zwanen. De hele route duiken ze overal op, broedend op een nest, als setje dobberend in het water, in grote groepen grazend op grasland of solo waggelend door het land.
In de verte worden contouren van een grotere stad zichtbaar. Sliedrecht gokken we. Net voor een viaduct dat over een spoorlijn en een netwerk van wegen de drukte van een stad in lijkt te leiden, slaan wij links af het Betuwepad op. Het is een zogenaamde tiendweg. De bodem van harde modder laat zien dat het hier bij nat weer een flinke modderpoel kan zijn. Zijn wij even blij dat het de laatste dagen droog is geweest. Rechts van ons liggen de bovenleidingen en de betonnen afrastering van een treinlijn. We wachten tot we iets voorbij zien razen. Even verderop maakt een informatiebord duidelijk welke spoorlijn het is. Het is de vindplaats van het skelet van een vrouw tussen de 40 en 60 jaar. Zij is begraven rond 5400 voor Christus. Haar overblijfselen werden ontdekt toen archeologisch onderzoek werd verricht voor de aanleg van...tada...de Betuwelijn. De vrouw heeft de naam Trijntje gekregen met de gedachte aan de treinen die langs wat eens haar laatste rustplaats was zouden snellen. Dat doen ze blijkbaar overigens niet op zondagen, want wij zien er geen.
Een laatste, draaiende molen is ons afscheid van het buitengebied. Over het spoorviaduct wandelen we de bebouwing van Hardinxveld-Giessendam in. De Binnendamseweg laat zien dat dit een plaats met leuke huizen is. Achter de huizen links zien we weer water glinsteren. Daar komen we zo aan te lopen.
Even is de gedachte dat we over de best saaie Parallelweg richting Boven Hardinxveld worden gestuurd. Maar de routeplanners hebben nog een cadeautje voor ons in petto. Langs het spoor, dit keer niet van de Betuwelijn, maar van het lokale boemeltje, lopen we richting de Giessen. Nu zien we de tuinen van de huizen waar we net langs de voorkant wandelden. Aan deze kant van het water liggen moestuintjes en even verderop zomerhuisjes waar ik best het hele jaar zou kunnen wonen...er zijn mindere stekkies. De laatste foto van ons wandelweekend nemen we als we een bankje tegenkomen dat speciaal voor Pelgrimspadwandelaars lijkt te zijn.
Na een dikke 25 kilometer zit het erop voor vandaag. De auto staat een kleine kilometer verderop. In de auto terug naar huis komen we er achter dat de stad inderdaad Sliedrecht is. Ook ontdekken we, een beetje tot ons ongenoegen, dat we totaal vergeten zijn om een startselfie te maken. Dat wordt een leeg kader op de collage van alle startselfies als het pad is afgestapt.
Er wachten ons nog 5 etappes van het eerste deel van dit pad. Het plan is deze in 3 dagen af te vinken. De datum ervoor is al geprikt.
- terug naar de vorige etappe, van Haastrecht naar Groot Ammers
- op naar de volgende etappe, van Boven Hardinxveld naar Brakel
- overzicht van onze Pelgrimspadwandelingen
- onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten