2 april 2022
Parkeren: busstation Den Oever (gratis)
OV: bus 135 tot bushalte Brinkweg Wieringerwerf, overstap op buurtbus 416 naar halte Van Ewijckskade in Anna Paulowna. Totaal 45 minuten.
Start hoek Kerkweg - Keesweg in Anna Paulowna
Etappe 11 en deel van 12
Kilometers: 26,7
Uitslapen, dat is de bedoeling op deze zaterdag. Wandelen staat voor morgen op het programma. Om precies te zijn de laatste etappes uit het boekje Kustpad deel 2, van Anna Paulowna via Hippolytushoef naar Den Oever. Het boekje helemaal uitstappen lukt niet, omdat de Afsluitdijk voorlopig nog niet open is voor wandelaars.
De dag start dus rustig. De croissants staan in de oven voor ons weekendontbijtje. Tot een van ons een blik op Buienradar werpt. Uhm...de voorspelling voor morgen is een stuk minder rooskleurig dan die voor vandaag. Er wordt voor morgen regen voorspeld. Geen enorme plens, maar wel voor zo'n beetje de hele dag. Lang hoeven we niet na te denken. We gaan op pad.
Met de auto rijden we noordwaarts naar Den Oever. Een klein half uur later parkeren we de auto bij het busstation. Inclusief een wachttijd van 21 minuten staan we 45 minuten later, om 11.00 uur bij de brug in Anna Paulowna, waar we op 6 maart onze GPS stopten. Het is guur, ondanks dat het zonnetje verwoede pogingen doet het warmer te laten aanvoelen. Ze verliest het voor nu nog van de noordoosten wind. Laten wij nou ook net die kant op moeten...
Een kleine 6 kilometer wandelen we over de Veerweg, een smal weggetje langs hier en daar een boerderij. Links van ons zien we het landhuis van Landgoed Hoenderdael. Rechts een open vlakte waar de gure wind vrij spel heeft. De weg leidt ons Van Ewijckssluis binnen, een van de vele gehuchtjes van gemeente Hollands Kroon. Een trap klimt de dijk op. Bovenop de dijk hebben we een weids uitzicht over het water van het Amstelmeer. En dat is geen klein plasje!
Het meer is ontstaan door de aanleg van de Amsteldiepdijk om de eerste stap te zetten tot afsluiting van de voormalige Zuiderzee. Moeraseilandjes zijn woongebied geworden voor vele watervogels. De kaart in het boekje toont dat de route voor de komende 7 kilometer over de dijk langs dit water loopt. Op een zonnige, windstille, dag vast een heel fijn vooruitzicht. Vandaag, met de koude wind vol op onze toet, iets minder aantrekkelijk. De eerste kilometers zijn dan ook best wel zwoegen. Angstige ganzen vliegen gakkend voorbij, blauwe reigers staan statig in het water. Keutels laten zien dat het hier een konijnen- of hazenwalhalla is. Dat blijkt als vlak naast ons opeens een haas wegschiet en snel voor ons uitrent.
Langzaam ronden we het meer. Een sluisje zorgt voor afleiding. Aan deze kant is wat meer reuring. Opnieuw kiest een haas zijn eigen pad als wij langs lopen. Schapen kiezen trouwens dat zelfde pad zodra we in de buurt komen. In de verte over het water schittert het kerktorentje van wat later het naast De Haukes gelegen Westerland blijkt te zijn, in de zon. Af en toe valt de wind weg. Het maakt het zelfs aangenaam. Zonder de wind blijkt de zon al best warm.
In De Haukes laten we het natuurgebied achter ons. Even lopen we door bebouwde kom. Was de etappe tot nu zo plat als een dubbeltje, de Hoelmerpolder toont een totaal ander beeld. Vanaf het fietspad langs het Amstelmeerkanaal geven boerderijen gelegen op wierden bijna een buitenlands gevoel.
In Hippolytushoef zit etappe 11 erop. We starten met de laatste etappe van boekje 2 van het Kustpad. Op naar de Afsluitdijk. Maar eerst even een kopje koffie. Dat is nog even speuren. De Smulhoek, een combinatie van koffietent en snackbar, is niet de meest hippe plek, maar de koffie en de punt appelgebak smaken prima.
Smalle weggetjes voeren naar de Waddenzee. Onderweg worden dorpjes als Stroe doorkruist. De heidense kapel is absoluut een kijkje waard, wat een schattig kerkje! Na het slechts een paar huizen tellende Vatrop, zien we dan eindelijk het water van de Waddenzee. We wandelen door het prachtige natuurgebied Vatrop. Het is eb. Liggen daar nou zeehondjes? Helaas biedt inzoomen met de camera van de telefoon geen uitsluitsel. Wel zien we de hoge gebouwen van Den Helder links liggen. Daartegenover zijn de contouren van Texel zichtbaar. De kerktoren van Oosterland piept boven de dijk uit. Voor ons ligt Den Oever.
De laatste kilometers is het nog even genieten geblazen van het wad. Nu het water grotendeels is weggetrokken lijkt de zeebodem best stevig. Bij uitproberen blijkt dat niet zo te zijn. We zakken direct weg in de modder.
Den Oever begroet ons met vissersbootjes. De vangst voor vandaag is op dit tijdstip al verwerkt. Het is dan ook rustig in de haven. De weg erlangs voert ons rechtstreeks richting de opgang van de Afsluitdijk. Voor nu laten we deze links liggen. Hopelijk duurt het niet al te lang meer voor we de dijk over kunnen wandelen naar Friesland om daar door te gaan met deel 3 van het Kustpad. Volgende week staat weer een etappe van het eerste deel van dit pad op de planning. Dan vervolgen we ons GR5 avontuur.
Een volgend LAW boekje is uitgewandeld. Op 6 december 2020 startten we in Hoek van Holland. In verband met de restricties voor het OV hebben we de meeste etappes als heen-en-weertje gewandeld. Ook hebben we voor een paar stukken de wandelschoenen verruild voor hardloopschoenen. Om te kunnen zeggen dat we echt van Hoek van Holland naar Den Helder zijn gewandeld hebben we ook twee van de dagwandelingen afgevinkt. De derde dagwandeling op Wieringen skippen we. Een tijd geleden hebben we hier een Groene Wissel gelopen, die redelijk overeenkomt met de dagwandeling uit het boekje. Het was weer genieten geblazen. Niet alleen van de mooie stukken langs zee, over strand en door duinen, maar ook van de steden die in de buurt lagen zoals Den Haag en Haarlem. Het waren weer mooie kilometers!
- terug naar de vorige etappe op Kustpad 2 - van Callantsoog naar Anna Paulowna
- overzicht van de etappes van Kustpad 2
- onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten