Mijn voetafdruk: GR5 - van Rockanje via Goedereede naar Herkingen

9 april 2022

start: met de auto naar Herkingen (ruim 2 uur rijden), hiervandaan brengt onze gastheer van de B&B voor vanavond ons naar het centrum van Rockanje

etappe 4 uit boekje Kustpad 1: van Rockanje naar Goedereede (13,6 km)

etappe 5 uit boekje Kustpad 1: van Goedereede naar Herkingen (18,3 km)

totaal aantal gewandelde kilometers: 33,7

kilometers GR5 cumulatief: 94,4

weer: zonnig, windkracht 5, eind van de dag fikse hagelbui

overnachten: B&B Herkingen

Dit weekend stond al tijden in onze agenda gemarkeerd. Na lange tijd zouden we ons weer eens aan een marathon wagen. Die van Rotterdam in dit geval. Maar ja, daar moet toch wel even voor worden getraind en dat schortte er nogal aan bij ons de afgelopen maanden. De kans op afgelasting zorgde ervoor dat we niet optimaal gemotiveerd waren. Door die marathon kon dus al snel een streep. De weekendplannen bleven, alleen met een andere invulling.

Het is een vroegertje voor de zaterdagochtend. Om 6.00 uur worden we wakker geklingeld door onze mobieltjes. Dat was een wel erg kort nachtje! Gisteravond waren we in de Ziggodome om de mannen van Blof weer eens te zien optreden! Wat een heerlijk concert! Bij het wakker worden was er heel even spijt (en ja, volgens de heren heb je dat inderdaad morgen maar...). Toch duurde dat maar kort. Al snel zaten we in de auto op weg naar Herkingen. De eerste kilometers is het erg stil in de auto...

Even voor 9.00 uur parkeren we voor de B&B, waar we de komende twee nachten verblijven. Onze gastheer is zo vriendelijk ons nu al een slinger te willen geven naar Rockanje. Dat scheelt ons flink wat tijd voor het OV. Tijd, die we vandaag hard nodig hebben, want we stappen maar liefst 2 etappes weg.

In Rockanje beginnen we direct met een startbakkie. De Jongens kennen we nog van het etappedrankje van 21 februari toen we hier finishten. Maar dan wordt het toch echt tijd om op pad te gaan. Bij het dagtotaal kunnen direct 800 meter opgeteld worden om bij de start te komen.

Langs de rand van Rockanje voert de route ons door de Voornse duinen naar het strand bij Quackjeswater. Dit is de laatste blik die we op de Noordzee kunnen werpen tijdens de GR5. Voor ons de Haringvlietsluizen, die overgestoken moeten worden om op Goeroe-Overflakkee te geraken. Het 1 kilometerlange Deltawerk biedt een imposante aanblik. Bovenop de sluisschuiven is het flink bikkelen tegen de wind in. Elk schuif is 56,5 meter lang. De meeste zijn gesloten. Pas bij nummer 16, de een na laatste, valt ons op dat dat niet voor allemaal geldt. Deze en ook de volgende staan namelijk open.

Het meest zuidelijke eiland van Zuid-Holland verwelkomt ons niet met een fraai landschap. Nee, het is even doorstappen om een industriegebied achter ons te laten. Een stuk groen voert ons naar Havenhoofd. Vanaf hier leidt een fietspad ons rechtstreeks naar Goedereede. Hier stopt voor ons de laatste etappe van het oorspronkelijke Kustpad. Vanaf nu lopen we echt op de GR5. Op de hoek zien we dan ook de eerste sticker waarop het pad staat aangegeven.

De volgende etappe, naar Herkingen, gaat Goedereede niet in. Wij wel. We hebben zin in een terrasje. Even laten we de route voor wat hij is. Een goed besluit blijkt, want wat een tof plaatsje is dit! Fotogenieke pandjes en een fijn plein met terrasjes. Op een daarvan ploffen we neer. Ach, eigenlijk mogen we gewoon een etappedrankje, want er is vandaag al een etappe weggestapt, toch?!

Via andere blogs hebben we gelezen dat het komende stuk naar Herkingen niet het meest gevarieerde is. Het eerste stuk loopt nog verhard, maar dat is maar kort. Van de ruim 18 kilometer die deze etappe telt, zijn er 16 onverhard. En niet zomaar...nee, je loopt gewoon 16 kilometer over grasdijken. Links veelal braakliggend akkerland, groene grasweides of her en der een bloeiend tulpenveld. Rechts de oevers van het Grevelingenmeer, soms volledig begroeid met bijvoorbeeld riet, op andere momenten lijkt het een moerasgebied. Het is niet echt een afwisselend deel van het pad. Af en toe moet er over een hek worden geklommen en dat lijkt toch wel het meest enerverende op dit deel. Of het moet het ontwijken van de schapendrollen en konijnenkeutels zijn. Klagen doen we echter absoluut niet. We hebben namelijk wind mee. En niet zomaar wind, nee, een behoorlijk stormpie. Bovendien schijnt de zon ook, dus...nee, geen geklaag van ons. Ook de schapen met hun kroost zijn echt te schattig om te zien. Dat vinden ze minder van ons. Zodra ze ons in het vizier krijgen, maken ze zich uit de voeten. Voor de lammetjes op de vlucht slaan, drinken ze eerst, niet echt zachtzinnig overigens, nog even bij mama schaap.

Dan is het opeens zomaar voorbij met de eentonigheid. Na het werpen van een blik over onze schouder, zetten we de pas er flink in. Er komt regen aan. En niet een miezerbuitje! Nee, de hemel kleurt zwartblauw. Op het meer zien we het water al naar beneden storten. Donderwolken vormen zich. De wind blaast precies onze kant op. Dat wordt een nat pak. Of niet? We verhogen het tempo. Gelukkig is het gras hier kort gegraasd door de schapen. Kilometers vliegen onder onze voeten door. Herkingen komt dichterbij. Maar is nog net iets te ver weg. Gelukkig hadden we tijd genoeg om de regenjassen uit de rugzak te vissen en aan te sjorren. Even later worden we bekogeld door hagelstenen. Au, niet fijn. Gelukkig is het maar van korte duur.