 |
| de Maas bij Nederhemert |
start: vanaf B&B Water en Brood in Brakel
Omdat we vanaf “huis” beginnen met wandelen hebben we de ontbijtmand pas voor 8.30 uur gevraagd. Nou, we melden het gisteren al, maar B&B Water en Brood in Brakel is echt een dikke aanrader en niet alleen wat het huisje betreft. Het ontbijt is uitgebreid en heerlijk! Er is genoeg om voor onderweg een lunch klaar te maken.
Even na tienen lopen we door de schitterende tuin de dijk op. Hoe leuk is het hier! Het water van de Waal strekt zich zo ver we kunnen zien naar links en rechts van ons uit. Een praatje met de eigenaar van de B&B, even smeren, want de zon piept regelmatig achter de wolken vandaan, de startselfie en we kunnen aan de wandel.
De Waaldijk wordt kort verlaten voor een ommetje door Brakel. Smalle straatjes met leuke huizen voeren ons terug naar de dijk. Deze steken we over om in de uiterwaarden terecht te komen. Aan de plassen te zien, was het vannacht meer dan een buitje. Bijna twee kilometer lopen we over een graspad op de oever. Aken, sommige zwaar beladen, varen voorbij. Het water klotst tegen de kant.
Dat dit echt het land van Maas en Waal is blijkt als we laatstgenoemde achter ons laten en dwars doorsteken om bij de Afgedamde Maas te komen. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Het eerste stuk loopt soepeltjes langs de kant van een niet al te drukke weg dwars door de Meidijkse Wielen. Na het oversteken van de drukkere N322 mogen we de wei in. Via een overstapje en een steil stukje naar beneden komen we bij wat schaapjes terecht. Dit zijn overigens weer de angstige. Snel lopen we door. Het is even zoeken, want markeringen ontbreken hier, maar het boekje en de GPS bieden uitkomst. Het wordt duidelijk dat de meeste wandelaars dit ommetje laten voor wat het is en de Meidijk vervolgen. Een pad is namelijk nauwelijks te ontdekken. Gras en brandnetels krijgen steeds meer de overhand. Wat zijn we blij met onze lange broeken. Bij een volgende overstap hebben we bijna machetes nodig om ons een weg te banen. Het groen komt tot boven onze middel. Het Pelgrimspadboekje weet te melden dat we naar boven moeten om weer op de dijk te komen. Pfff, nog even bikkelen en hopen dat de teken hier niet al te gretig zijn.
Dat hebben we ook weer gehad. Op naar Aalst. Bovenop de dijk zien we rechts van ons een grote plas, De Neswaarden, een bassin van de Afgedamde Maas. Wilde paarden staan in het water. Een mooi gezicht. Het verharde lopen is slechts van korte duur. Opnieuw belanden we via een overstap bij wat onwillige schaapjes. En dan laten zowel de markeringen als het boekje ons echt in de steek. De GPS geeft aan dat we scherp linksaf moeten. Het boekje meldt iets over een lage grasdijk en een sloot, maar van beide valt geen spoor te bekennen. Dan maar rechtdoor. Maar ja, daar staan die paarden, die van veraf echt een prachtgezicht boden, maar dichterbij steeds iets minder leuk worden. Bovendien, ze hebben ons ook in het snotje. Okay, dit klinkt allemaal wat spannender dan het in werkelijkheid was…wel lopen we met een grote boog om de beestjes heen, dwars door opnieuw vrij hoog gras. Het hele volgende stuk door de uiterwaarden is het zoeken geblazen naar een beloopbaar paadje. Uiteindelijk komen we weer veilig op de Maasdijk terecht.
Dwars door Aalst gaat het verder. Mooi, hier is vast een kans op een tentje waar we een startbakkie kunnen scoren. Helaas, dat zit er niet in. Dan begint een stuk dat ons doet twijfelen of we wel zo enthousiast blijven over het Pelgrimspad. Vier kilometers lopen we over of parallel aan de Eendenkade. Eerst over de weg zelf, daarna over een graspad. En geloof me, 4 kilometer hetzelfde pad met rechts bosjes en links akkervelden is niet het meest enerverend. Grootste afwisseling is het gewas dat wordt verbouwd, van pas geplant maïs, via bieten tot tarwe. We worden er niet enthousiast van.
Een volgende kans op een bakkie gloort aan de horizon. We zien Nederhemert-Noord al liggen. Helaas blijkt de plaatselijke herberg druk in verbouwing. Door dus maar. We hebben het een beetje gehad, waarschijnlijk door de tot nu toe eentonige etappe. Of lijkt de etappe eentonig, omdat wij het voor ons niet al te makkelijk loopt vandaag?
Wat het ook is, het is voorbij als we opnieuw op een dijk terechtkomen. Het blijkt de Maasdijk te zijn. Hé…die zijn we al eerder tegengekomen. Even verderop mogen we het water waaraan deze dijk zijn naam dankt, tenminste de afgedamde versie, oversteken met een pontje. Het eerste van vandaag en we worden er nog eens extra vrolijk van. Via Nederhemert-Zuid en Bern wandelen we naar een volgende oversteek. Dit keer over de echte Maas.
Vanaf hier is het niet ver meer naar ons einddoel van vandaag, Heusden. Het plaatsje bezichtigen zetten we nog even in de koelkast. We hebben nu namelijk de mogelijkheid om te worden opgepikt. Dat scheelt bijna 2 uur OV’en. Nou, die keuze is dus snel gemaakt.
Even na vieren openen we de deur
van ons fijne huisje van B&B Water en Brood weer. Er wacht ons morgen nog
een wandeldag. Gezien het OV zal dat een niet al te lange worden. Bovendien
willen we Heusden ook alle eer aan doen die het verdient. Morgen worden dus
niet al te veel kilometers weggestapt. Waarschijnlijk wandelen we van Heusden
naar Drunen. Maar eerst nog even genieten van een relaxt avondje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten