Romeinse limespad Van Eck en Wiel naar Wageningen Haven

8 april 2023 

start: vanaf het adres van vrienden op de fiets bij de veerpont naar Amerongen 
etappes: 10 en 11 

kilometers op dit pad: 201,3

totaal gestapt 27,9 

We kunnen wel zeggen dat ons vertrouwen in het concept Vrienden op de Fiets volledig is hersteld. Niet alleen sliepen we afgelopen nacht prima, zelfs op een hele toffe plek, maar ons huisje voor komende nacht lijkt meer op een b&b dan op een Vrienden op de Fiets adres. We slapen in een soort tiny house in Bennekom. Na een best lange wandeldag is het heerlijk bijkomen op deze stek. Het is trouwens puur mazzel dat we hier terecht zijn gekomen, want een eerder geboekt adres gelegen direct aan de route, zegde vorige weekend af. En ander adres dichtbij de route konden we zo snel niet vinden. Vandaar dat we contact opnamen met een iets verder gelegen vrienden op de fiets adresje. Uiteraard zijn we op de hoogte dat we wandelend of met de fiets aan moeten komen, maar ruim 6 kilometer verwijderd van de route is voor ons toch wel een beetje te gek. Daarom hebben we de gastvrouw telefonisch gevraagd of we dit keer, bij hoge uitzondering, aan mochten komen met de auto. Gelukkig was dit geen probleem en daarom zitten we nu heerlijk onderuit gezakt bij te komen van vandaag.

Vanochtend ging de wekker om 7:30. Direct werp ik een blik uit het raam om de omgeving in me op te nemen. Boven de rivier hangen flarden mist. Het zonnetje doet een poging deze weg te branden, wat het landschap een mysterieus aanzicht geeft. Het ontbijt eten we met uitzicht over een groot veld richting Het Oude Veerhuis. Een fazantenstelletje rent over het veld heen en weer als waren ze met hun ochtendgymnastiek bezig. In de verte boven hen zien we tussen de fruitbomen door af en toe een auto over de dijk rijden. Even na 9 uur zwaaien we de gastvrouw gedag en beginnen we aan onze wandeldag. Uiteraard niet voor we de startselfie hebben gemaakt. Dit keer met het veer dat voor de deur ligt als achtergrond.

Het is moeizaam op gang komen. Het gewicht van de rugzakken zorgt ervoor dat de benen zwaarder voelen dan normaal. Bovendien voelen we dat de heupbanden gisteren goed hun werk hebben gedaan, de heupbotjes voelen beurs. Datzelfde geldt voor onze schouders. Helaas blijkt dat de afstand, die we vooraf hadden berekend op zo'n 23/24 kilometer toch ook vandaag weer ruim boven de 25 zal uitkomen. Maar, het goede nieuws is, dat het prachtig weer is. De jassen kunnen al vrij snel in de rugzak verdwijnen. Hoewel we nog steeds op de inmiddels befaamde Rijnbandijk wandelen, genieten we enorm van de omgeving. Aan de overkant van het water steekt de kerktoren boven de bebouwing van Amerongen uit met op de achtergrond de glooiing van de Utrechtse Heuvelrug.  Het is bijna jammer dat we de dijk, al is het maar voor even, verlaten. Maar echt  treuren doen we niet. Ook hier is de omgeving bijzonder. En wie wordt er nu niet vrolijk van een wei vol mekkerende lammetjes. Ze blijven dicht bij hun mama's die ons angstvallig in het oog houden. 

Landerijen vol fruitbomen passeren we op weg naar Lienden. Regelmatig zien we ooievaars vliegen of hoog op hun nest zitten. Lienden kondigt zich aan met een witte kerk die boven velden vol fruitstokken uitsteekt. Eigenlijk laat de route dit plaatsje links of beter rechts liggen. Echter, mijn trek in koffie en even willen uitrusten, wint, dus wij lopen het plaatsje in. Een postbode wijst ons de weg naar het Suikertuintje, een bakkerij met terras. Ondanks dat het niet heel idyllisch is gelegen, lees op een parkeerplaats in een winkelcentrum, is het even fijn bijtanken. Met lekkers uiteraard. 

Deze detour maakt overigens wel dat ons kilometeraantal voor vandaag boven dat van gisteren,  dus ruim boven de 26 zal uitkomen. Ach, we hoeven er nu nog maar 15 dus dat komt goed. De omgeving blijft boeien en dat maakt het sowieso een stuk makkelijker. Met een ruime, omtrekkende beweging komen we via Kesteren weer bij de rivier, die ons eigenlijk al vanaf de start van dit pad in Katwijk, gidst. Alleen de naam wijzigt af en toe. Bij de Rhenense brug verandert het landschap. Aan de overkant van het water ligt Rhenen. Wij blijven aan de zuidkant. Wel mogen we eerst de best lange brug onderdoor om aan de andere zijde ervan naar de waterkant te lopen. Zo volgen wat kilometers over de oever. We voelen de kalmte van de rivier. Aan de overzijde piepen wat schoorstenen van (oude) steenfabriekjes boven de bomen uit. Ook op de dijk, waar we even verderop weer terecht komen, is het fijn stappen. Het pad delen we alleen met andere wandelaars en af en toe een fietser. De luidruchtige motoren van eerder vandaag zijn voor nu even verdwenen. Wat een fijn stuk. 

Helaas keren de motoren op weg naar het veer bij Opheusden weer terug, maar onze stemming laten we er niet door verknallen. Zo'n kort tochtje over het water is altijd iets extra's.  Aan de overkant grazen Konikpaarden veilig achter een afscheiding, in de uiterwaarden. De pukkel van de Grebbeberg rijst redelijk hoog voor ons uit. Wij hoeven niet omhoog, want Wageningen ligt rechts. Deze laatste 3,5 kilometer  zijn zeker niet de fraaiste. Vooral als we het plaatsnaambord zijn gepasseerd laat de geboorteplaats van René zich niet van de beste kant zien. Maar ach, elke plaats heeft een buitenring met industrie. Gelukkig merken we even later, als we achter ons etappedrankje zitten, dat het centrum er heel anders uitziet. Op het terras van Bij Roos laten we ons de biertjes met een hartig hapje prima smaken na bijna 28 kilometer. 

Met gloeiende wangen van vermoeidheid en de zon maken we het ons makkelijk in ons tiny house voor de nacht. Morgen wacht nog een stuk Romeinse Limespad voor we weer naar de zwarte kattenman thuis terugkeren. 

• Op naar de volgende wandeling, van Wageningen naar Heveadorp
• Terug naar de vorige wandeling,  van Werkhoven naar Eck en Wiel
• Overzicht van onze wandelingen op het Romeinse Limespad 
• Overzicht van onze andere wandelpaden