Mijn voetafdruk: Nederlands Kustpad 3 van Stavoren naar Workum

29 mei 2023

Start: auto geparkeerd in Workum, trein in 15 minuten naar Stavoren

Etappe: 1 van Stavoren naar Workum

Kilometers volgens boekje 15,3

Kilometets gestapt: 18.1

Aan de wandel, dat zouden we op deze 2e Pinksterdag, maar op welk pad? Zowel het Marskramer- als het Pelgrimspad is min of meer onmogelijk. De plekken waar wij nu starten zijn namelijk heel lastig met het OV te bereiken. Die laten we maar voor een doordeweekse dag.

Weet je wat, we beginnen gewoon aan een nieuwe LAW, nou ja, soort van... LAW5, het Nederlands Kustpad bestaat uit 3 delen, dus 3 boekjes. Deel twee hebben we volledig afgestapt. Van een kan het GR5 deel afgevinkt. Boekje drie staat nog ongebruikt in de kast.

Op naar het rustige Friesland dus, voor etappe 1 van Stavoren naar Workum. In laatstgenoemde plaats parkeren we de auto bij het station. Tenminste, dat was het plan. Onderweg zien we al dat het best druk is met motoren op de weg, logisch, want een vrije dag en mooi weer, maar zoveel... Bovendien lijkt het kleine stationnetje van Workum midden op hun route te liggen. Google leert ons dat het om de Motor Elfstedentocht gaat met zo'n 3500 deelnemers. Ja, hoor...juist vandaag. Nou ja, misschien valt het mee en hebben zij Stavoren al achter zich gelaten. Gelukkig vinden we vlakbij een andere parkeerplek.

Om 12.15 uur stappen we na een kort treinritje uit in de oudste stad van Friesland, Stavoren. De route wil dat we haar direct weer achter ons laten, maar wij zijn even burgerlijk ongehoorzaam. We lopen de straatjes in en stiefelen wat langs het water. Geen motor te zien... Wel zijn er in een achterafstraatje behoorlijk wat fietsers bijeen. Ach, vast wat deelnemers aan een lokaal toertochtje...

Uiteraard slaan we het over de haven uitkijkende Vrouwtje van Stavoren niet over voor een fotootje. Ik ervaar een beetje het Manneke Pis-effect. Wat een ieniemienie beeldje, zeg.

Groter is het nabijgelegen Staverse exemplaar van de 11-stedenfonteinen. Hoewel grootte in dit geval niet gelijk is aan schoonheid. De enorme waterspuwende vis is echt een toonbeeld van lelijkheid...maar het kan nog kitscherig, zal blijken.

Zittend op het terras aan ons startbakkie schrikken we ons echt kleurendoof als er plotseling een paar fietsers knoertjehard langs komt stormen. Gevolgd door een enorme meute iets langzameren. Best een grote tocht...denken we.

We gaan maar eens aan de route beginnen. Hiervoor wordt Stavoren via de dijk aan het IJsselmeer verlaten. Bovenop struinen we door het gras. De noordoosten wind vol op ons hoofd. Schuin links over het water zien we de contouren van een dorpje. Hindeloopen vermoeden we, een tussendoel vandaag.

Schaapjes zorgen voor afwisseling op het lange stuk over de dijk. Heel bang zijn ze niet, maar ze maken wel plaats voor ons. Bij Wolkmerum voegt een lang lint van fietsers in op de parallel lopende weg onderaan de dijk. Langzaam begint het ons te dagen dat dit weleens de Fiets-Elfstedentocht zou kunnen zijn. Overal staat enthousiast publiek langs de route.Dit is meer dan een toertochtje... Het is best bikkelen voor de fietsers met de harde tegenwind. De voor ons verdwijnende vaak fel gekleurde lycratenuetjes geven ons een vrolijk uitzicht. Het voegt wat smeuïgheid toe aan dit niet heel gevarieerde stuk pad.

Hindeloopen wordt steeds zichtbaarder. De dijk moet wegens werkzaamheden worden verlaten. Helaas betekent dat dat wij de weg nu moeten delen met de colonne fietsers. Zo van dichtbij voelt het toch een stuk minder gezellig als ze zo voorbijrazen. Ook al lopen wij zo'n beetje in de struiken, toch zoeven ze rijendik akelig dicht langs.

Gelukkig mogen we vlak voor Hindeloopen de dijk weer op. Direct voelt het weer een stuk prettiger. Een hoempapa-dj verwelkomt alle mensen. Dwars door de fietsers lopen wij de volgende Elfstedenstad in.

Na een pannenkoek lopen we de plaats even rond. De fontein hier lopen we bijna voorbij. Het zijn een paar enorme kale takken met een plasje water ertussen. Het plaatsje zelf ziet er trouwens wel erg leuk uit, vooral bij het haventje in de buurt.

Workum is nu nog 2 rechte stukken verwijderd. Allereerst lopen we recht op het water af over een dijk bevolkt met schapen. Onderaan de dijk passeren we tot 2x toe een dood lam. Ik houd mijn hoofd afgewend. Zo triest. We checken waar het is om de boer eventueel te waarschuwen.

Rechtsaf volgen we de dijk die ons zo Workum binnenvoert. Daar zijn ook de fietsers weer. Het voelt als een warm onthaal als we de met vlaggen behangen hoofdstraat doorwandelen. Op de hoek van de Tillefone tringelt de GPS. Onze route zit erop. De fietsers mogen nog een stukje. Trouwens, wij mogen ook nog een kilometer naar het station om bij de auto te komen. Onderweg zien we dat de fontein in Stavoren best meeviel. Twee leeuwen met gouden koppen spuwen water naar elkaar. Echt mooi vinden wij het niet.