23 juli 2023
start: met de auto vanaf B&B La Vita Felice in nog geen 10 minuten naar P+R Schin op Geul, treinrit van 7 minuten naar Voerendaal
etappe: 11 (uitgelopen) en 12
kilometers Pelgrimspad: 20,6
kilometers gestapt: 22,6
horeca: Bernardushoeve en Gulpener Brouwlokaal
overnachting: B&B La Vita Felice in Klimmen
Nou, we zitten weer helemaal in het "wandel"-ritme, hoor. Gisteravond was het heerlijk bankhangen in de B&B. Slapen ging voor de verandering eens helemaal prima, gewoon op een schappelijke tijd deed ik mijn ogen pas open. Het blijft luxe als je een ontbijtje krijgt voorgeschoteld. En daarna het ritueel van de rugzak inpakken, schoenen veteren en op pad.
De autorit naar de finish is een korte, slechts zo'n minuut of 10. Ook de daaropvolgende treinreis neemt maar zeven minuten in beslag. Dus voor we het weten kunnen we van start voor het stuk Pelgrimspad tussen Voerendaal en Schin op Geul. Wel is er nog even twijfel of de regenjas nu aan of uit moet. Direct buiten Voerendaal stuiten we op kasteel Cortenbach. De toeganspoort met de naastgelegen koeien is een foto waard.
Via een grindpad lopen we een open vlakte in. Aan beide zijden van het pad tonen de kleurrijke bermbloemen dat er een fikse woei staat. Ook is er geen twijfel meer of er een regenjas aangetrokken moet worden. De miezer is verandert in iets dikkere druppels. Al voor het eerste dorp hebben we deze al weer uitgetrokken. Het is gewoon te warm en bovendien is de regen al weer gestopt. Op het routekaartje is te zien dat ons een behoorlijke pukkel wacht. Het blijkt allemaal erg mee te vallen. Ja, we stijgen inderdaad, maar het gaat heel geleidelijk en gewoon goed te doen.
Net voorbij Ubachsbergen lopen we min of meer recht tegen Herberg de Bernardushoeve aan. Koppiestijd dus! Op het gezellige binnenplaatsje van de monumentale hoeve staan drie houten huisjes waar we de bestelling kunnen plaatsen. Dat met de bakken schepijs slaan we over. Bij de eerste scoren we een vlaaipunt. Helaas is onze favoriet, rijstevlaai, vandaag niet gebakken. Het alternatief, pudding met kruimeldeeg, maakt niet alles, maar wel veel, goed.
De route maakt een korte lus door het dorpje langs een paar monumentale vakwerkhuizen. Over af en toe smalle paadjes door bossen, langs velden, vandaag zijn het vooral suikerbieten, met eigenlijk steeds prachtige vergezichten komen we aan de voet van een volgende klim. We gaan het Eyserbos in. Door de bomen zien we de karakteristieke cipressen bij Eys. Jongens, dit is toch echt zo ongelofelijk mooi. Vanaf een uitzichtspunt is het net of we een schilderij inkijken. Links onder ons een kerkje waarvan de punt parmantig boven de huizen uitsteekt, recht voor ons een rijtje bomen, een witte hoeve met daarachter die lange, slanke Italiaans aandoende bomen. Wat een pracht!
Gulpen komt in zicht. We hebben onszelf een proeverijtje beloofd bij het Brouwerslokaal van Gulpener. Het ligt niet helemaal aan de route, maar de korte detour hebben we er graag voor over. Helemaal terecht zo blijkt even later als we achter 4 proefglaasjes en een paar vega-bitterballen zitten. De plek zorgt nog eens voor extra sfeer, naast de ketels van de microbrouwerij. De biertjes smaken alle heerlijk! Wel zorgen ze ervoor dat de klim om uit Gulpen te komen iets zwaarder aanvoelt dan zou moeten...als excuus nemen we extra lang de tijd om de omgeving in ons op te nemen. Recht tegenover ons op de Gulpener Berg ontwaren we het witte Maria beeld.
Opnieuw zien we voor ons een kerktorentje opdoemen. Van Wijlre zo ontdekken we. Het blijft een magnifiek gezicht. Bij het plaatsbord bemerken we dat ook dit een " bierstad" is. Een paar enorme ketels maken duidelijk dat het hier ook niet om een kleine brouwerij gaat. Even later spotten we boven op het gebouw dat het om Brand gaat. Hmm, hier hebben ze ook vast wel een brouwlokaal, maar of dat slim is...die laatste kilometers worden dan wel heel lastig. Door dus maar.
De route door de schapenweide is afgesloten. Even is het zoeken hoe nu verder. De omleiding is geen straf. Nu lopen we namelijk langs een watermolen, waarvan een van de raderen al klotsend ronddraait. Weer terug geraken op de oorspronkelijke route zorgt voor een, best wel mooie, omweg. Weer terug op het Pelgrimspad leidt de Geul ons min of meer naar Schin op Geul. De Sint-Mauritiuskerk torent boven het dorp uit. Voor de deur wijken we van de route die naar links voert af. Wij gaan naar rechts richting het station, waar onze auto wacht.
Anderhalve kilometer langer dan gepland, 22,5 km, mochten we vandaag genieten van het Pelgrimspad. Het wordt bijna eentonig, maar wat is dit toch een fraaie route! Het weer zat ook vandaag mee. Na de druppels van vanochtend is het de rest van de dag droog gebleven. Zelfs de zon kwam er later in de middag nog bij. Na het wandelen is het fijn bijkomen in B&B La vita felice in Klimmen. Van de eigenaar kregen we vanochtend de tip voor een Italiaans restaurantje een stukje verderop. Aan dat advies was niets gelogen. Okay, het zaakje ziet er niet heel gezellig uit, het lijkt meer een afhaalrestaurant (en dat is het overigens deels ook), maar het eten...echt zo ontzettend goed! Het is vast een mooi voorproefje voor onze reis naar Italie over twee weken.
Maar eerst wacht morgen nog een stuk Pelgrimspad...
- op naar de volgende wandeling, van Schin op Geul naar Maastricht
- terug naar de vorige wandeling, van Sittard naar Voerendaal
- overzicht van onze Pelgrimspadwandelingen
- onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten