22 oktober 2023
start: vanaf Europarcs Kohnenhof in 25 minuten naar Bleesbrueck, hallte Bleesbreck met bus 181 in 17 minuten naar Bivels (Kirch, maar moest zijn Loch)
etappe: van Bivels naar Bleesbrueck (dag 3 uit de Wandelende Cartograaf van de GR5 Luxemburg)
kilometers: 20,5
GR5 kilometers: 18,1
Totaal aantal GR5 kilometers: 527
Hoogtemeters: 700
Vanochtend werden we wakker met het herfstachtige weer dat de weersites al hadden voorspeld. De hoge ramen in het huisje geven een prachtig uitzicht over de neerdwarrelende blaadjes die in het water van de rivier de Our terechtkomen.
Lang blijven we er niet naar staren. We willen op pad. Maar eerst ontbijten. Dat doen we met de gisteren bestelde broodjes die we bij de receptie ophalen. Hier informeer ik ook direct naar de mogelijkheden om in Ouren te geraken, liefst met OV, maar als dat niet lukt bijvoorbeeld met een taxi. Het OV is vooral op de zondagen mijl op zeven. Wel krijg ik een tip om de bus naar Wampach te nemen om daarvandaan nog 5 kilometer naar Ouren te stappen.
Tijdens het ontbijt is er druk overleg welk deel we vandaag gaan stappen. Grufflingen, nog in Belgie, zou het startpunt moeten zijn voor deze wandelweek. Echter is die plek op zondagen helemaal niet bereikbaar. De optie om naar Ouren te gaan via Wampach zetten we ook even wat daagjes in de koelkast. Dan maar vanaf de camping vertrekken naar Bivels? Nee, ook die route verdient niet de voorkeur vandaag, omdat we dan in Bivels misschien wel heel lang op de bus terug moeten wachten. Dus...dan maar van Bivels naar Bleesbruecke. Met de auto is het nog geen half uur naar laatstegenoemde plaats. Hiervandaan gaat bus 181 elk uur naar Bivels. Wel moeten we dan nog een klein stukje om op de route terecht te komen. Maar, dat wordt het dus...om ongeveer half elf verlaten we het park
De weg naar Bleesbruecke is al zo mooi! Slingerend met de Our mee rijden we door een bos dat langzaamaan haar herfstkleding uit de kast heeft gehaald. Opeens zien we hoog boven ons een kasteel. Het is Vianden! Een kabelbaan brengt toeristen naar boven. Wij rijden nog even verder. Wellicht dat we dit sfeervolle plaatsje straks nog aandoen.
In Bleesbruecke is het heel even zoeken naar een parkeerplek. Deze wordt zo'n 200 meter van de bushalte gevonden. Om 11:06 uur pikt bus 181 ons op om ons 17 minuten later in Bivels weer af te zetten. Het ritje kost ons niets, noppes, nada. Het openbaar vervoer in Luxemburg is namelijk voor iedereen gratis.
Er is nog wel even twijfel welke halte in Bivels het dichtsbij de route van de GR5 is. We gaan voor halte Kerk. Fout, blijkt al snel. We worden namelijk helemaal beneden aan het water afgezet en de route ligt juist hoog in de heuvels. Direct bikkelen dus. Een dikke 2 kilometer later zijn we na een half jaar eindelijk weer terug op de GR5.
En jongens, we vallen direct met onze neus in de boter. Wat is het hier mooi! Zodra we op de route zijn, buigen we van de verharde weg af. Een op-en-neer golvend single track voert ons door het bos. Ik ben extreem voorzichtig. De valpartij van afgelopen zomer en de gevolgen daarvan hebben er toch wel ingehakt.
Het miezert. De jas gaat aan en uit. Bomen staan nog redelijk vol in blad. Sommige bladerendekken kleuren al prachtig geel en bruin. Boomstronken zijn bedekt met fluweelachtig mos. Het is echt zo fijn om in deze omgeving rond te stappen. Ook al moeten we flink aan de bak, want de route stijgt pittig. Vooral na het passeren van een hydro-electrische centrale gelegen in een zijarm van het stuwmeer, mogen onze beenspieren aan de bak. Gladde stenen leiden ons omhoog naar de kapel van Bildchen. Het terras voor het witte gebouwtje geeft een prachtig uitzicht over de vallei.
Na een paar kruiswegstaties komt er opnieuw een heel stuk flink heuvelop. Het wordt steeds heiiger en de laaghangende wolken tussen de bomen leveren mysterieuze plaatjes op. Zo stijgend is het huffen en puffen, maar de beloning boven is adembenemend. We kijken uit over Vianden. Wat een sfeervolle straatjes! We kijken omhoog om het kasteel te ontdekken. Wat blijkt, we zitten zelfs hoger. Aan onze rechterhand kijken we op de daken van het sprookjesachtige kasteel. Al slingerend dalen we af. Naar kasteelniveau en zelfs nog lager. Onderlangs de vestingmuren lopend krijgen we nog wat feeerieke kijkjes op het kasteel dat eens in handen was van de Oranje Nassaus.
We krijgen weer wat klimmetjes voor de kiezen. Eerst een niet al te pittige. Het is meer een stuk valsplat fietspad dat ons naar het voormalige station van Bettel leidt. Hierna volgt een pittigere klim. Het stapt alleen stuk makkelijker weg dan die van vanochtend, omdat we over een asfaltweg lopen.
Ook het laatste stuk omhoog is best fiks stijgend, maar echt gewoon te doen. Bovendien hebben we al klimmend prachtig weidse uitzichten. Rechts boven ons zien we een bos, waar we heen worden geleid.
Hier is het weer een paradijs voor paddenstoelen. Allerlei soorten hebben een plekje gevonden. Sommige helemaal solitair, andere in groepjes klevend aan een bemoste boomstronk. Ik vind ze allemaal bijzonder. Al zegt Rene dat het gewoon schimmels zijn...
Dit bos is een passende afsluiting van vandaag. Beukenbomen staan dichtbij elkaar op de heuvels fier in de mistige miezer. Als het bos iets minder dicht wordt, levert een kijkje naar rechts een mooi zicht op het onder ons liggende dal. Eenmaal uit het bos zien we juist links hoe prachtig het hier toch is. Kilometersver kijken we over het heuvellandschap. De enkele windmolens die hier staan hebben hun kop in de wolken gestoken. Groepjes meestal witte huizen vormen dorpjes.
Voor ons zien we in de verte de contouren van Diekirch opdoemen. Zo ver stappen wij vandaag niet. Wij finishen na een behoorlijke afdaling in Bleesbrueck. Het laatste stuk voert nog even heel ongezellig langs een niet al te fijn ruikende fabriek over de best drukke N10. Gelukkig zijn het maar zo'n 500 meter. Bovendien doen ze de indruk van de bijna 20 eerder gestapte kilometers van vandaag niet vervagen, want wat een mooie wandeldag was het. Luxemburg is echt prachtig!
Lang blijven we er niet naar staren. We willen op pad. Maar eerst ontbijten. Dat doen we met de gisteren bestelde broodjes die we bij de receptie ophalen. Hier informeer ik ook direct naar de mogelijkheden om in Ouren te geraken, liefst met OV, maar als dat niet lukt bijvoorbeeld met een taxi. Het OV is vooral op de zondagen mijl op zeven. Wel krijg ik een tip om de bus naar Wampach te nemen om daarvandaan nog 5 kilometer naar Ouren te stappen.
Tijdens het ontbijt is er druk overleg welk deel we vandaag gaan stappen. Grufflingen, nog in Belgie, zou het startpunt moeten zijn voor deze wandelweek. Echter is die plek op zondagen helemaal niet bereikbaar. De optie om naar Ouren te gaan via Wampach zetten we ook even wat daagjes in de koelkast. Dan maar vanaf de camping vertrekken naar Bivels? Nee, ook die route verdient niet de voorkeur vandaag, omdat we dan in Bivels misschien wel heel lang op de bus terug moeten wachten. Dus...dan maar van Bivels naar Bleesbruecke. Met de auto is het nog geen half uur naar laatstegenoemde plaats. Hiervandaan gaat bus 181 elk uur naar Bivels. Wel moeten we dan nog een klein stukje om op de route terecht te komen. Maar, dat wordt het dus...om ongeveer half elf verlaten we het park
De weg naar Bleesbruecke is al zo mooi! Slingerend met de Our mee rijden we door een bos dat langzaamaan haar herfstkleding uit de kast heeft gehaald. Opeens zien we hoog boven ons een kasteel. Het is Vianden! Een kabelbaan brengt toeristen naar boven. Wij rijden nog even verder. Wellicht dat we dit sfeervolle plaatsje straks nog aandoen.
In Bleesbruecke is het heel even zoeken naar een parkeerplek. Deze wordt zo'n 200 meter van de bushalte gevonden. Om 11:06 uur pikt bus 181 ons op om ons 17 minuten later in Bivels weer af te zetten. Het ritje kost ons niets, noppes, nada. Het openbaar vervoer in Luxemburg is namelijk voor iedereen gratis.
Er is nog wel even twijfel welke halte in Bivels het dichtsbij de route van de GR5 is. We gaan voor halte Kerk. Fout, blijkt al snel. We worden namelijk helemaal beneden aan het water afgezet en de route ligt juist hoog in de heuvels. Direct bikkelen dus. Een dikke 2 kilometer later zijn we na een half jaar eindelijk weer terug op de GR5.
En jongens, we vallen direct met onze neus in de boter. Wat is het hier mooi! Zodra we op de route zijn, buigen we van de verharde weg af. Een op-en-neer golvend single track voert ons door het bos. Ik ben extreem voorzichtig. De valpartij van afgelopen zomer en de gevolgen daarvan hebben er toch wel ingehakt.
Het miezert. De jas gaat aan en uit. Bomen staan nog redelijk vol in blad. Sommige bladerendekken kleuren al prachtig geel en bruin. Boomstronken zijn bedekt met fluweelachtig mos. Het is echt zo fijn om in deze omgeving rond te stappen. Ook al moeten we flink aan de bak, want de route stijgt pittig. Vooral na het passeren van een hydro-electrische centrale gelegen in een zijarm van het stuwmeer, mogen onze beenspieren aan de bak. Gladde stenen leiden ons omhoog naar de kapel van Bildchen. Het terras voor het witte gebouwtje geeft een prachtig uitzicht over de vallei.
Na een paar kruiswegstaties komt er opnieuw een heel stuk flink heuvelop. Het wordt steeds heiiger en de laaghangende wolken tussen de bomen leveren mysterieuze plaatjes op. Zo stijgend is het huffen en puffen, maar de beloning boven is adembenemend. We kijken uit over Vianden. Wat een sfeervolle straatjes! We kijken omhoog om het kasteel te ontdekken. Wat blijkt, we zitten zelfs hoger. Aan onze rechterhand kijken we op de daken van het sprookjesachtige kasteel. Al slingerend dalen we af. Naar kasteelniveau en zelfs nog lager. Onderlangs de vestingmuren lopend krijgen we nog wat feeerieke kijkjes op het kasteel dat eens in handen was van de Oranje Nassaus.
We krijgen weer wat klimmetjes voor de kiezen. Eerst een niet al te pittige. Het is meer een stuk valsplat fietspad dat ons naar het voormalige station van Bettel leidt. Hierna volgt een pittigere klim. Het stapt alleen stuk makkelijker weg dan die van vanochtend, omdat we over een asfaltweg lopen.
Ook het laatste stuk omhoog is best fiks stijgend, maar echt gewoon te doen. Bovendien hebben we al klimmend prachtig weidse uitzichten. Rechts boven ons zien we een bos, waar we heen worden geleid.
Hier is het weer een paradijs voor paddenstoelen. Allerlei soorten hebben een plekje gevonden. Sommige helemaal solitair, andere in groepjes klevend aan een bemoste boomstronk. Ik vind ze allemaal bijzonder. Al zegt Rene dat het gewoon schimmels zijn...
Dit bos is een passende afsluiting van vandaag. Beukenbomen staan dichtbij elkaar op de heuvels fier in de mistige miezer. Als het bos iets minder dicht wordt, levert een kijkje naar rechts een mooi zicht op het onder ons liggende dal. Eenmaal uit het bos zien we juist links hoe prachtig het hier toch is. Kilometersver kijken we over het heuvellandschap. De enkele windmolens die hier staan hebben hun kop in de wolken gestoken. Groepjes meestal witte huizen vormen dorpjes.
Voor ons zien we in de verte de contouren van Diekirch opdoemen. Zo ver stappen wij vandaag niet. Wij finishen na een behoorlijke afdaling in Bleesbrueck. Het laatste stuk voert nog even heel ongezellig langs een niet al te fijn ruikende fabriek over de best drukke N10. Gelukkig zijn het maar zo'n 500 meter. Bovendien doen ze de indruk van de bijna 20 eerder gestapte kilometers van vandaag niet vervagen, want wat een mooie wandeldag was het. Luxemburg is echt prachtig!
Om even na 17.00 uur zijn we terug in het huisje. Na een douche is het heerlijk nazitten met een glaasje port en een hapje. Zo maar even plannen maken voor morgen....
- op naar de volgende officiële GR5-etappe, van Bleesbrueck naar Beaufort
- op naar onze volgende GR5 etappe van Ouren naar Kohnenhof
- terug naar de vorige officiële GR5-etappe, van Bivels naar Bleesbrueck
- terug naar onze vorige GR5 etappe, van Vielsalm naar Grufflingen
- onze GR5 wandelingen
- onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten