15 september 2024
etappe: 4 en een deel van 3
kilometers: 21,2
Wat een feestje om direct na het openen van mijn ogen uit te kijken over een nog heiig landschap. Helemaal omdat daar ook een goede nacht slapen aan vooraf ging. Het vergt even wat alertheid om zonder mijn hoofd te stoten en van de veilig trap af te roetsjen, beneden te komen. Ook vanaf daar is het uitzicht prachtig. In het opkomende zonnetje staat zo ongeveer in de achtertuin een veulen te grazen. Voeg daarbij een heerlijk ontbijt en dan kunnen we de conclusie trekken dat dit toch wel weer een heel prettig Vrienden-op-de-Fiets-adres is.
Om half tien stappen we door Enter richting het pad. Altijd leuk om toch even iets van een dorp mee te krijgen. Het officiële pad laat de meeste plaatsen links liggen. Vooral omdat de voormalige marskramers daar weinig te zoeken hadden. Bossen komen we vandaag weinig tegen. In plaats daarvan lopen we langs velden vol maïs en weilanden vol koeien. De zwartwitte dames hebben er vanochtend zin in. Hollend en dollend bewegen ze zich door de wei.
startselfie |
kerkje van Enter |
Lange wegen, soms verhard, dan weer fijn zacht, leiden ons naar de A1. Aan de overkant ligt camping De Notenwei. Precies op het moment dat wij passeren, komt een colonne motoren van het terrein afrijden. Vrolijk toeterend en zwaaiend passeren ze ons. Anders dan dat het oudere motoren, waarschijnlijk uit WWII, zijn, kunnen wij niet bedenken. Na het zien van het filmpje, laat een kenner ons weten dat het om Moto Guzzi's gaat.
Even verderop maken we langs het Twentekanaal een kort heen-en-weertje. Via een stoere, stalen brug bereiken we de andere oever. Hier piept de GPS dat de vierde etappe van het Marskramerpad erop zit. Omdat we in tegengestelde richting lopen, gaan wij verder met etappe 3. Op dit stuk is maar weinig horeca. Vandaar dat we ons meegebrachte broodje eten gezeten op een bankje, terwijl we uitkijken over het weidse weidelandschap.
Landgoed Twickel biedt moois, bijvoorbeeld in de vorm van de Noordmolen. Het waterrad draait op volle kracht. Een blik naar binnen werpend, zien we ook daar veel bedrijvigheid. Hier wordt getoond hoe olie wordt geslagen uit lijnzaad. Wat ons betreft is het binnen te druk. Wij lopen door.
Bij Erve Bokdam staat een keet met versnaperingen. We zijn wel toe aan iets kouds. Vanuit een goed gesorteerde koelkast kiezen we een cola. De vele soorten huisgemaakte jam zien er te aanlokkelijk uit om te laten staan. Betalen doen we via een QR-code.
even verkeerd gelopen, maar wel een leuk fotomoment |
brug over het Twentekanaal |
weidse uitzichten |
dit zijn fijne paden |
steentje |
landgoed Twickel |
waterput bij mooie boerderij |
keuze in lekkers |
beetje drassig... |
En dan komt Borne in zicht. Op de kaart in het boekje zagen we al dat er een stippellijn voor een alternatieve route werd aangegeven. Dit in verband met eventueel drassige ondergrond langs de Azelerbeek. Bij het inslaan van het graspad denken we dat we het treffen. Het is een beetje modderig, maar de voeten blijven droog. Denken we... Even verderop blijkt namelijk dat het totaal niet meevalt met de zompigheid. De beek is volledig buiten haar oevers getreden. Het naastliggende stuk land is volledig overspoeld. Terug dus maar. De alternatieve route voert ons Borne in. En ach, nu we hier toch zijn, lopen we linea recta naar het station. De overige kilometers van deze etappe laten we voor een volgende keer. Dat houdt trouwens wel in dat dat een stevige etappe zal worden.
Het zit erop! Een weekend voor in de boeken, prachtig weer, een leuke route en een heel comfortabele overnachtingsplek.
- op naar de volgende Marskramerpadwandeling, van Borne naar
- terug naar de vorige Marskramerpadwandeling, van Holten naar Enter
- overzicht van onze Marskramerpadwandelingen
- onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten