maandag 16 september 2024

Marskramerpad van Holten naar Enter

14 september 2024

uitzicht over De Regge

start: met de auto in ongeveer 2 uur naar Borne, parkeren P+R, trein via Wierden naar Holten
etappe: 5 en deel 4
kilometers
overnachten: Vrienden op de Fiets adres in Enter

Twee weken geleden sloten we de zomervakantie op het Marskramerpad af door van Deventer naar Holten te stappen. Bad Bentheim gloort al ergens in de verte. Vandaar dat we door willen pakken en het pad dit jaar nog af kunnen strepen. Dus opnieuw een wandelweekend gepland. We vonden een Vrienden-op-de-Fiets-adresje in Enter, ergens halverwege tussen Holten en Borne. Daar kunnen we tussen 16.00 en 17.00 uur terecht. 

De auto parkeren we in Borne. Daarvandaan brengen 2 treinen ons naar Holten. Bij Buitengewoon Holten kunnen we dan een vroege lunch nemen voor we op Marskramerpad gaan. Terugrekenen wat betreft tijd bepaalt dat we om 8.00 uur in de auto zitten om van huis te vertrekken.



Even voor 12.30 uur schieten we de startselfie, op naar Enter. Dit stuk begint zoals het vorige eindigde, over prachtige bospaadjes. De Canadese begraafplaats passeren zonder een bezoek te brengen, kan natuurlijk niet. We lopen langs de vele grafstenen. Dat blijft indrukweekend, begraven in een vreemd land, gesneuveld voor niet jouw strijd en vaak op jonge leeftijd.



Tot Ligtenberg wandelen we over brede paden door het bos. Bomen maken plaats voor wouden van maïs. Hoog torent het gewas boven ons uit, mooi afstekend tegen de blauwe lucht. Op de Zunasche Heide, een waterrijk gebied, zien we joekels van ooievaars hun kostje bij elkaar scharrelen. Deze toch bijzondere vogels zijn gelukkig al lang niet meer zo zeldzaam, maar deze exemplaren zijn vanwege hun grootte toch wel apart. 

De oude kern van het ieniemienie dorp Zuna bereiken we via knalgele koolzaadvelden. Langs de Regge kan het nogal drassig en zompig zijn. Helemaal blij merken we dat wij met droge voeten langs dit watertje komen. Het is trouwens een pracht. Het felle zonnetje zorgt voor mooie weerspiegeling in het water. Rechts van ons ligt een soort van camping met tenten in allerlei toffe vormen en maten. Ook de bungalows met hottub voor de deur zien er niet verkeerd uit. Nazoeken levert op dat dit vakantiepark Mölke is. Slowliving aan de Regge, belooft het. Wij geloven het.

Afgelopen nacht toen ik de route van vandaag nog even doornam, las ik dat het voetveer over de Regge er in april uitlag. Even speuren op internet gaf geen uitsluitsel of het inmiddels weer in de vaart is. Op mijn vraag op de Facebookgroep van het Marskramerpad kwam de reactie dat het gewoon weer vaart. En ja hoor, dat klopt helemaal. Het is even zwoegen om aan de andere oever te geraken, maar dat doen we graag, want dit soort pontjes zijn toch altijd een extraatje.












En dan roepen we een soort karma over onszelf af. Braveriken als we zijn, stappen we gewoonlijk netjes elke meter van een pad. Nu besluiten we in plaats van een even verderop gelegen tunnel onder de Rijssensestraat door te nemen, rechtdoor over te stekend. Tot zover, niets mis...

We gaan opnieuw een prachtig gebied in. Een fietspad brengt ons weer bij de Regge. Oh en kijk, nu wordt het nog toffer, via een overstap komen we op een soort vlonderpad terecht. Het laaghangende zonnetje zorgt voor een adembenemend uitzicht over het slingerende riviertje. En dan beseffen we dat het drassige stuk langs de Regge niet in Zuna was. Nee, de waarschuwing betreft dit stuk. Er is geen doorkomen aan. In ieder geval niet zonder een nat pak te halen. Het boekje spreekt over stapstenen, nou, die zijn zelfs niet zichtbaar. Zo hoog staat het water. Laten we juist vanochtend voor de allereerste keer in ons LAW-wandelleven, de routewijzingen hebben opgezocht. Die worden er dus even bijgepakt. En wat denk...waar voeren ons die naar toe? Juist, naar de eerder geskipte tunnel. Karma, zei ik toch. 

Door een soort maïsveldenoerwoud bereiken we de brug waar we de Regge over kunnen steken. Hier voegen we weer in op de route. Nog zo'n 4 kilometer stappen we langs de rand van weilanden voor we het Marskramerpad voor vandaag verlaten. 





Onze overnachtingsplek ligt op ongeveer 800 meter van de route. Hartelijk worden we welkom geheten met een kop thee vergezeld van een stroopwafel. Ons onderkomen is een soort tiny huis. Ik ben helemaal blij. Dit is een fijne plek om weer energie op te doen voor de kilometers van morgen... 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten