Trekvogelpad - van Brummen naar Ruurlo

19 augustus 2024

start: met de auto naar Brummen, parkeren P&R, direct starten met de route

etappe: van Brummen naar Ruurlo (restant 18 en 19 geheel)

kaarten: 51 t/m 55

kilometers volgens gids: 30,9

gestapte kilometers: 32

totaal aantal kilometers op dit pad: 418

eind: met de trein van Ruurlo, via Zutphen naar Brummen

In principe, of misschien is het uit principe, proberen we de etappes van de LAW's in volgorde te lopen. Toch gebeurt het weleens dat we hiervan afwijken. Slecht rijdend OV in de weekenden is hier een voorbeeld van. Hoewel het Trekvogelpad mijn soloproject was, stapte René een aantal delen gezellig mee. Ik heb meer vakantiedagen dan hij heeft, dus de meeste etappes liep ik alleen. Er ontbrak één stuk dat ik nog moest afvinken om ook dit lange-afstand-wandelpad te voltooien.

Het gaat om het stuk tussen Brummen en Ruurlo. Een pittig stuk, want het telt zo'n 32 kilometers. Nou, René is weer aan het werk. ik ben nog vrij. Het is vakantietijd, dus weinig files (dom, dom) en de dagen zijn nog redelijk lang. Dus wat houdt me tegen? 

Niets, daarom zingen de Boomtown Rats me op deze maandag (welk nummer zou dat nou zijn geweest?) om 5.30 uur wakker. Een half uur later ben ik op weg naar Brummen. Alles verloopt gladjes. Tot Amsterdam, waar in deze periode wordt gewerkt aan de A10. Gloeiende kooltjes! File! Ik zie mijn verwachte aankomsttijd oplopen. Even twijfel ik, zal ik omkeren? Ach nee, ik ga gewoon. 

Om 9.00 uur, een uurtje later dan gehoopt, start ik de GPS. Brummen voelt heel relaxt. Ja, natuurlijk mis ik de prachtige uitzichten vanaf en op de bergen van de afgelopen weken, maar dit is ook gewoon genieten. Als ik het zo zie, staat er in deze plaats een straf op het niet onderhouden van je tuin. Werkelijk elke tuin is een plaatje!

Zo'n 2 kilometer buiten het plaatsje voert de route naar het water van de IJssel. Een veer brengt me voor 1 euro naar de overzijde. Hier geeft een bord aan dat ik de Achterhoek binnenwandel. In Bronkhorst lijkt de tijd stil te hebben gestaan. Vooral met kerst schijnen oude tijden hier te herleven als het jaarlijkse Dickens Festival plaatsvindt. Voor nu is het vooral bijzonder om te weten dat dit de kleinste stad van Nederland is. Zittend op een terras met een havercappuccino onder handbereik geniet ik even van de sfeer. 

De weg naar Wichmond loopt in eerste instantie over verharde plattelandsweggetjes. Er heerst een enorme rust. Sporadisch kom ik wat fietsers tegen, maar verder is het stilletjes. In een weide staat een groepje ooievaars. Twee paarden galopperen speels achter elkaar aan. De kilometers vliegen onder mijn schoenen door. Het lijkt vanzelf te gaan. 

Ai, dat is iets te snel geconcludeerd. het laatste stuk naar Wichmond loopt de route parallel aan de Baakse Beek. Dwars over weilanden. Op de best hoge grassprieten glinsteren de dauwdruppels. Al snel voel ik mijn sokken nat worden. Ach, het is mooi weer, dus het droogt vast snel weer. Het enorme stuk is met stroomdraad afgezet om kleinere weides te vormen. in sommige liggen koeiendames te luieren. In plaats van over of onder de draden te klimmen, haak ik elke keer, zo'n stuk of 10, de draad los met het plastic handvat. 

Opvallend in Wichmond is dat er in de Dorpsstraat voor elk huis een groot, rood hart staat met een tekening van het betreffende huis erop. 

En door, op naar Vorden. Voor het eerst deze dag leidt het pad door bossen. Even loop ik mijn eigen voetstappen tegenmoet hier achtergelaten tijdens ons Pieterpadavontuur in 2021. Ook de voetstappen van Toos en Bertje, de bedenkers van het Pieterpad, hier vastgelegd als monument, passeer ik in tegengestelde richting. Het pad slingert om het kasteel.

Onder mijn voet voelt het alsof mijn sok dubbel zit. Ik weet beter. Die natte sokken laten toch hun sporen na. Voor de zekerheid check ik even. Helaas, het is inderdaad een blaar. Laat ik nu net vandaag geen droge sokken bij me hebben. 

Gevoelsmatig is het laatste stuk van vandaag ingezet, van Vorden naar Ruurlo. Mijn GPS geeft aan dat de nog ruim 10 kilometers zo'n beetje rechttoe rechtaan gaan. Het is nog steeds door bosgebied, maar echt gevarieerd is het niet meer. Alleen in de buurt van Ruurlo slingert het pad nog even langs, daar is ie weer..., de Baakse Beek. Aangekomen in Ruurlo blijkt dat we er de vorige keer goed aan hebben gedaan het kasteel te bezoeken, want op maandagen, vandaag dus, is dat dicht. 

De GPS klingelt. Nog 800 meter resteren naar het station, waar ik via Zutphen terugtrein naar Brummen. Het zit erop! Niet alleen dit Traject, maar het gehele Trekvogelpad is afgestapt. Het wandelboekje voor het volgende pad ligt al klaar...

• terug naar onze vorige Trekvogelpadwandeling, van Beekbergen naar Brummen
• overzicht van onzeTrekvogelpadwandelingen
• onze andere wandelpaden
• op naar de volgende Trekvogelpadwandeling volgens de wandelgids, van Ruurlo naar Eijbergen