start: vanuit overnachtingsadres in Bennekom naar Brummen (40 minuten), parkeren P+R, trein naar Zutphen, trein naar Arnhem, bus 302 naar halte Schalterdalweg in Beekbergen
etappes: rest van 17 en start 18 (ongeveer halverwege)
gestapte kilometers: 22
Het nog te lopen stuk tussen Elst en Otterlo is gedicht. Vandaag hebben we nog wel een dag vrij, dus wat te doen? Of beter, waar te wandelen? Allerlei mogelijkheden passeren de revue, van de start met een Streekpad in de buurt of een ergens op weg naar huis. Ook een mogelijkheid is verder te stappen op het Trekvogelpad. Op 3 februari eindigde ik bij bushalte Schalterdalweg in het buitengebied van Beekbergen. Vanaf dit punt tot aan Ruurlo liggen nog onontgonnen Trekvogelpadkilometers voor mij. Daar gaan we vandaag maar eens verandering in brengen...op naar Brummen.
De autorit gaat sneller dan verwacht. Zo rap dat we zelfs een trein eerder richting Zutphen kunnen nemen. Dat houdt in dat we een half uur eerder dan gepland uitstappen bij wegrestaurant Mendel, halte Schalterdalweg. Het voelt een beetje als de middle of nowhere. Dat unheimische gevoel wordt nog versterkt door de wegwerkzaamheden die hier gaande zijn. Zodra de A50 is overgestoken worden de bossen wat lieflijker. Langzaamaan verdwijnen de autogeluiden. Vogelgezang neemt het over. Samen met het ruizen van de wind, onze ademhaling en het geschuifel van onze voetstappen is dat het enige geluid dat we horen. Het zorgt voor een soort verstilling.
De Vrijenbergspreng is een gekanaliseerd waterstroompje dat in toom wordt gehouden door stenen kades. Over een lengte van ongeveer 6 kilometer stroomt het water naar het Apeldoorns Kanaal. Hiervoor overbrugt het een behoorlijk hoogteverschil. Dat gebeurt in verschillende fases. Af en toe zorgt een kleine trap voor een daling. Maar de twee watervallen, de kleine en de grote, zijn natuurlijk het spectaculairst. De kleine waterval bestaat uit twee trappen. Deze is wat verder in het bos gelegen. Alleen te voet of met de fiets kom je hier. Vandaar dat het hier erg rustig is. Zijn grotere broer ligt pal aan de N786. Aan de parkeerplaats te zien is het een heuse toeristische attractie. Er loopt dan ook heel wat meer volk rond. Zoveel dat wij even een kijkje nemen en dan onze route snel weer vervolgen.
Loenen begroet ons met het geluid van spelende kinderen. Het blijkt net speelkwartier op de school waar we langs lopen. Veel van het dorp zien we verder niet. We passeren het aan de buitenkant om verder te stappen naar Eerbeek. Dit stuk voert voornamelijk over plattelandweggetjes. In Eerbeek hebben de routeplanners een ommetje bedacht, zodat we Landgoed Huis te Eerbeek kunnen bewonderen. Het grote witte huis zien we aan de overkant van een vijver liggen. Op het terrein huist een gemeenschap van kabouters die ons verwelkomen.
Een stroompje water geeft aan dat we de Eerbeekse oliemolen hebben bereikt. Dat het de enige nog werkende bovenslag watermolen van Nederland is lezen we op de website. Wij zijn vooral geïnteresseerd in het achterliggende restaurant. Het is ook vandaag nog zulk mooi weer dat we op het terras kunnen zitten.
Op weg naar Brummen lopen we afwisselend door boomrijk gebied en over rustige wegen. Hoewel, in het kleine dorpje Hall is het allesbehalve rustig. Hier racet een jonge jongen op een mini-crossmotortje over de fietspaden. Een lawaai dat het maakt! Het laatste stuk loopt parallel aan een golfbaan. Het clubhuis (zeg je dat zo bij golf?) is een heus kasteel.
In de verte zien we spoorbomen opdoemen. Daar zou ook het station weleens kunnen zijn. Dat klopt inderdaad. De route loopt langs het station. Handig voor het volgende stuk. Dat wordt nog even puzzelen. Er rest nog een stuk van ongeveer 35 kilometer. Tik ik dat in een keer af of maken we er weer een gezellig weekendje van?
- op naar de volgende etappe
- terug naar de vorige officiële wandeling, van Otterlo naar Beekbergen
- terug naar onze vorige wandeling, van Bennekom naar Otterlo
- overzicht van de Trekvogelpadwandelingen
- onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten