maandag 1 september 2025

Maarten van Rossumpad - van Zaltbommel naar Wadenoijen

12 augustus 2025 


start: met de auto naar station Tiel Passewaaij, trein naar Geldermalsen, overstap naar Zaltbommel
etappe: restant 3 en 4
kilometers: 20,5

Wat een gepuzzel was het gisteren om te besluiten tot waar ik vandaag zou lopen. Je zou denken, kijk dan gewoon in het Wandelnet-boekje. Nou dat werkte in dit geval niet. Van verschillende kanten werd me duidelijk dat er omleidingen waren. Er zou zelfs een lus van 8 kilometer bijkomen in verband met werkzaamheden in de uiterwaarden. Al het gepuzzel resulteerde erin dat ik besloot tot Wadenoijen te lopen. Dat zou inhouden dat ik zo'n 25 kilometer zou stappen. Reken daarbij de 2 kilometer naar de auto op het station in Tiel en dan kom ik op 27 uit. Te doen. Maar met de verwachte warmte wel handig om dan al vroeg te starten. 

Vandaar dat mijn wekker me vanochtend om 6.00 uur wakker zingt. Mijn draai in het tiny house heb ik wel gevonden. Niet veel later zit ik dan ook voor de open schuifdeur aan mijn ontbijt. Wat een fijn moment is dit. De zon komt recht voor me op. Het is nog heerlijk koel. Voor me ontwaakt het leven aan de oever van de Linge. Maar, huppakee, ik ga op pad. Om 7.00 uur sluit ik de poort van de tuin. Tien minuten later parkeer ik op P+R Tiel Passewaaij. Na een overstap in Geldermalsen sta ik om even voor 8 uur op het station in Zaltbommel. Het plaatsje heb ik gisteren al bekeken tijdens de extra lus. Nu kan ik rechtstreeks via het fietspad naar de Martinus Nijhoffbrug, je weet wel, die enorme tuibrug over de Waal. 

Noordwaarts stap ik de brug over. Aan mijn rechterkant schijnt de zon diffuus door de kabels. Nadeel van dit tijdstip is dat het spits is. Het verkeer raast voorbij. Volledig in tegenstelling met het beeld linksonder me waar ik Zaltbommel langzaam zie ontwaken. Over het water tuft een boot. In de uiterwaarden grazen koeien. Het is een fijne start van een wandeldag.





Aan de overkant, in Waardenburg, wacht de eerste omleiding. Het van de Nivon-site gedownloade spreadsheet met de wijzigingen biedt uitkomst. Het plaatsje verlaat ik via het landgoed van kasteel Waardenburg. Schapen grazen onder hoogstam fruitbomen. Een komt nieuwsgierig dichterbij. Boven het kasteel hangt een onheilspellende lucht. Komt er regen? Voordeel is dat het door de bewolking nog steeds een aangename temperatuur is. Bovendien voert dit stuk door bos, dus de volle bladerenkronen houden elk straaltje zon tegen. Bij het volgende kasteel, Neerijnen, kom ik weer in het licht te lopen. Wat een indrukwekkend kasteel is dit. Ik neem een kijkje in de bijbehorende tuin. Vooral de moestuin is geweldig...lifegoals!

Steeds probeer ik de routewijzigingen in de gaten te houden. Waar buigt de route nou af voor die lus? En dan zie ik het zomaar staan, Repelsestraat. Na ruim 6 kilometer. Vanaf hier is het opletten geblazen. Denk ik dan nog, maar het valt alles mee, zowel de markeringen als mijn GPX geven de omgeleide route aan. Hu? Waar zijn dan die 8 extra kilometers? Op deze manier stap ik er vandaag maar 20. Nou ja, we zien wel. Ik heb nog een eindje voor de boeg, er kan nog van alles gebeuren. 








Over rustige paden en weggetjes beland ik in Est. Het is duidelijk dat we zo langzamerhand in de Betuwe geraken. Steeds meer fruitkwekerijen duiken op. Een fijn sfeertje, vind ik. Na het rondje door Est, om het lieflijke kerkje te kunnen bewonderen, loopt de route door een enorm kassengebied. Daarna keert de rust terug. Een smal fietspad brengt me dwars door een natuurterrein. Aan de bramenstruiken hangen genoeg paarse vruchten. Lekker voor morgen bij mijn ontbijt. Bij de poldermolen van Ophemert keert de bebouwing terug. Bij het ene huis scoor ik uit een mini-bieb een boek, bij een ander twijfel ik om het aangeboden bosje dahlia's mee te nemen en bij een fruitautomaat trakteer ik mezelf op een flesje appelperensap. Heerlijk fris! De zon heeft inmiddels van de wolken gewonnen en het is gewoon weer warm. 




Nog heeft de lus met de 8 extra kilometers zich niet aangediend. Dat gaat ook niet meer gebeuren, want Wadenoijen is bereikt. Geen idee hoe dat zit met die omleiding, maar stiekem ben ik wel blij. Voor vandaag is de dikke 20 kilometer genoeg. Nog twee kilometer om bij de auto te komen, een stop bij de supermarkt en dan op "huis" aan. 

Vroeg op pad, betekent vroeg in de (hang)mat. Drankje en boek erbij. Ik vermaak me dikke prima.

op
Labels: , , , , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)