Zuiderzeepad - etappe Enkhuizen - Hoorn
26,4 kilometer
 |
| Zuiderzeepad-avonturiers |
De eerste etappes zijn nog een makkie om te bereizen. De trein brengt ons binnen no-time in Enkhuizen. De eerste kilometer lopen we doelloos. Dat wil zeggen, nog niet op het Zuiderzeepad. Het begin is namelijk een stukje verder gelegen langs de kade ter hoogte van het Zuiderzeemuseum. Toch geven deze "zinloze" meters al een sfeervol beeld van het historische Enkhuizen. We passeren onder andere de Drommedaris, een oude poort in de voormalige stadsmuur. Niet veel verder zien we het Staverse poortje. Geen feestelijk onthaal, uitzwaaicomité of stempelpost. Nee, het officiële begin van deze bijna 500 kilometer lange wandeling wordt nauwelijks aangegeven. Uiteraard maken wij wel even een foto. Ons avontuur kan beginnen!
 |
| geen toeters en bellen bij dit officiële beginpunt van het Zuiderzeepad |
De dijk en het water laten nog steeds op zich wachten. Eerst kruizen we de provinciale weg en lopen binnendoor naar Bovenkarspel. Hier slaan we linksaf de lange Broekerhavenweg op. Aan het eind hiervan komen we in, wie kent het niet, Broekerhaven. Over de sluis, waar net een buslading toeristen is losgelaten, lopen we naar de andere kant van dit binnenwatertje. En dan wacht eindelijk de dijk, de Zuiderdijk. Deze verlaten we de komende kilometers niet. We volgen hem helemaal tot het einde, waar hij overgaat in de Schellinkhouterdijk, vlakbij ons eindpunt, Hoorn.
Op dit stuk loopt de route, en wij dus ook, volledig over het asfalt. We delen de weg met automobilisten en fietsers. Het is een door-de-weekse-dag, dus we hebben het geluk dat het niet echt druk is. Nadeel van een dinsdag is dat alle eetgelegenheden tussen Enkhuizen en Schellinkhout potdicht zijn. Het is even doorbikkelen tot ons volgende kopje koffie. Gelukkig hebben we zelf ook wat eetwerk mee. Bij een van de gemalen zoeken we een plekje langs het water om ons brood te eten.
Bang om te verdwalen hoeven we niet te zijn. Het water houden we consequent aan ons linkerkant. In de verte zien we wat vissersboten voorbij varen. De schapen in de weilanden kijken ons een beetje...uh...schaapachtig aan. Ganzen gakken of steken hun kop in het water als we passeren.
Na ruim 20 kilometer lopen we Schellinkhout in. We hebben trek in een kop koffie. Het café bij de midgetgolfbaan blijkt open. De koffie en thee smaken na al deze kilometers deste lekkerder.
Schellinkhout is mij niet onbekend. Onze hardlooprondjes doen dit dorp regelmatig aan. Daarom lijkt het nog maar een kippeneindje voordat we op onze bestemming zijn. Wandelkilometers zijn uiteraard net zo lang als hardloopkilometers, maar duren veel langer. Toch komen we nog redelijk fris en fruitig aan bij het plaatsnaambord Hoorn. We lopen dit keer niet tot het centrum. De tuibrug bij de Kersenboogerd is onze finish voor vandaag. Net zo makkelijk, want hiervandaan is het voor ons allen nog maar een kort stukje naar huis. De kop is eraf...de volgende keer koersen we naar Edam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten