17 oktober
Waterliniepad - etappe 11 (nog een deel) en 12 van Loenen aan de Vecht tot Utrecht (Archimedeslaan
Aantal gelopen kilometers: 32,5
 |
| alsof je in het buitenland bent... |
Om 8.00 uur loop ik door een nog stil en schemerig Loenen. Nee, we zijn nog niet aan de wandel. Er moet brood worden gehaald. Het voelt bijzonder om door de pittoreske straatjes te lopen. Heel even waan ik me inwoner van het dorpje aan de Vecht en als ik de Torenstraat inloop bewoner van het bruidshuisje. Het is geen vervelend gevoel.
 |
| lekker ontbijtje |
Even verlaten we het water. Breukelen en daarmee het kasteeltje van Nyenrode laten we rechts liggen. Via het boerenland en uiteraard wat forten lopen we richting Maarssen. Er worden aardig wat graskades bedwongen. Vlak voor het volgende dorp voegt de route zich weer langs de Vecht. Het blijft een bijzonder gezicht, de statige huizen aan de overkant met af en toe een boothuis zo ruim dat het een heel gezin zou kunnen herbergen. Maarssen ligt prachtig. In de huizen aan de kade zouden wij best willen wonen. Voor nu houden we het echter maar bij een kopje koffie. To go uiteraard.
 |
| Maarssen |
Het begin van etappe 12 begint een beetje ongezellig langs een doorgaande weg. Dan komen we in bekend gebied. De Maarssenveense plas hebben we regelmatig gerond tijdens de VIB lopen. Leukste was altijd het moment na afloop als we een dikverdiende pannenkoek scoorden bij het naastgelegen restaurant. Eigenlijk vinden we dat we nu, na dik 15 kilometer, ook wel een pannenkoek hebben verdiend. Maar ja, de horeca is dicht. Of zou er een take-away optie zijn. En ja, dat is er!
Nog nagenietend verlaten we Maarssen. Oud-Zuilen biedt ons een mooi uitzicht op twee molens en een slot. We zijn in de buitenwijken van Utrecht aanbeland. De helft zit er ruimschoots op, maar er is nog een flink stuk te gaan. Gelukkig blijft de regen ook vandaag weg. Het is wat frisser dan gisteren, maar we klagen zeker niet.
 |
| op naar Oud-Zuilen |
Van Utrecht zien we alleen groen. En forten. De stad wordt aan de noordkant voorbij gelopen. Door polders en mooi aangelegde parken. De dertig kilometer zijn we gepasseerd. En dat is ook wel een beetje te voelen aan de beentjes. Toch hebben we niet echt veel last. De laatste kilometers zijn zelfs de snelste van de dag. Heel ongezellig moeten we via wat viaducten en tunnels een knooppunt voorbij om weer binnen de stad te komen. Als we uit een park komen zien we de bushalte aan de Archimedeslaan al liggen. Dat is ons eindpunt van vandaag.
En van onze wandeltweedaagse. Bijna 57 kilometer hebben we weggestapt. De weergoden waren ons erg gunstig gezind. Ondanks dat er geen eettentjes open waren, waren we blij met de to-go opties. Het aantal kilometers vinden we prima te doen. Kortom, dit gaan we vast nog eens herhalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten