29 december 2021
deel 4a: van Mheer naar Eijsden (ongeveer 9 kilometer tot het pontje)
naar de start: parkeren in Eijsden, buurtbus 793 vanaf het station naar halte Kerk in Mheer in 23 minuten, dan nog 600 meter wandelen naar het punt waar we gisteren stopten
naar huis: 30 minuten vanaf Eijsden
afgestapt: 12 kilometer inclusief een rondje Eijsden
Vandaag is een tussendag. Niet helemaal kilometerloos, maar een stuk minder dan de afgelopen dagen. Op deze manier hakken we de afstand van het laatste deel, inclusief de omloop zo'n 31,5 kilometer, op in hapklare brokken. Leuke bijkomstigheid is dat we kunnen genieten van ons appartement Vrijheid van Appartementen eFFeWeg in Epen, echt zo'n topstek!
De wekker gaat daarom niet al voor dag en dauw. Bij ons vakantieritueel hoort een beetje relaxt doen in de ochtend. We nemen de tijd voor versgebakken broodjes en een koppie koffie. Dat alles natuurlijk met het geluid van de Top 2000 op de achtergrond.
In een half uur rijden we door het mooie Limburgse landschap naar Eijsden. Hier is vlakbij het station een gratis parkeerterrein dat wij nog kennen van de eerste etappe van het Krijtlandpad. Buurtbus 793 brengt ons naar halte Kerk in Mheer. Ook vanuit de bus is het volop genieten van de omgeving, die nog volop in kerststemming is. Vanaf de halte is het nog een dikke 600 meter naar het punt waar we gisteren onze GPS stopzetten. Toen regende het. Nu is het grijs, maar droog. Het kasteel in Mheer lopen we voorbij. Niet omdat het geen bezoek waard is, nee, we zijn er tijdens ons Krijtlandpadavontuur al geweest. Bovendien...we willen op pad.
Voor we het weten staan we weer met beide voeten in de blubber. Tja, wat hadden we ook verwacht. We laten ons er echter niet door afleiden oog te hebben voor het mooie landschap. Op de filmpjes achteraf ziet het er nogal klunzig uit hoe we in de bagger aanmodderen om vooruit te komen. Geloof me, je wordt echt voorzichtig bij het vooruitzicht voluit met je toet in de modder te belanden, omdat je voeten zo'n beetje bij iedere stap onder je vandaan dreigen te glijden.
In België, zo zagen we aan het passeren van weer eens een grenspaal, komen we in een soort van greppel te wandelen. Grote keien maken flink doorstappen onmogelijk. Met de blik op links gericht lijkt het of we in een soort van wildernis zijn beland. Rechts boven ons ligt echter een strak grasveld omheind door prikkeldraad. So much voor het wildernisgevoel.
Natuurlijk moet er ook weer geklommen worden, want de DMT blijft natuurlijk wel de DMT. Vandaag vallen de hoogtemeters echter erg mee. Eenmaal aangekomen in Eijsden liggen er alleen nog horizontale meters op ons te wachten. Een Maria-kapelletje markeert het punt waar we morgen afslaan om de omweg te nemen. Nu volgen we de officiële route naar de Maas. Overigens nu wel met een korte stop bij het kasteel.
Anderhalf jaar geleden ploften we vlakbij de Maas op een terras voor ons etappedrankje. Dat zit er vandaag niet in natuurlijk. We doen het dan maar met een glühwein to-go. Ook erg lekker.
Terug in ons appartementje verheffen we het bankhangen tot kunst met nog steeds de Top 2000 op de achtergrond en een drankje binnen handbereik. Morgen wacht de laatste summit, d'n Observant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten