zaterdag 14 mei 2022

Marskramerpad - van Rijnsaterwoude via Noorden naar Breukelen

5 mei 2022


start: met de auto naar Breukelen, geparkeerd P+R, 2 treinen (via Woerden, Alphen a/d Rijn) en bus naar Rijnsaterwoude
etappes: van Rijnsaterwoude naar Noorden (16,8km) en Noorden naar Breukelen (17,2km)
gelopen kilometers: 36,6 kilometer

Aan de wandel, gewoon omdat het kan en omdat we daar zin in hebben. Vertrekken met een volle buik. Weten dat je vanavond weer in je eigen, veilige bedje zal slapen. Daar moesten we vandaag wel even aan denken. Dat in tegenstelling tot al die mensen die te voet op de vlucht zijn, wandelend om te overleven...

Maar het was ook gewoon een fijne wandeldag op het Marskramerpad, hoewel we ook best hebben afgezien. Het was namelijk al weer even geleden dat we zoveel kilometers wegstapten. Dat was na de grens van 30 kilometer ook wel te merken. Onze laatste voetstappen op dit pad zetten we op 6 juni van het vorige jaar. Hoog tijd dus om weer verder te lopen richting Bad Bentheim. De sleet zat er een beetje op, omdat we vanaf Rijnsaterwoude tot Breukelen gevoelsmatig in een soort niemandsland zouden geraken. Het OV rijdt hier niet heel frequent en zeker niet in het weekend. Om geen lange reistijd te hebben en buurtbussen te vermijden, besluiten we daarom twee etappes van Wandelnet aan een te rijgen en een dikke 35 kilometer naar Breukelen in een keer af te strepen. De voormalige marskramers deden het vast niet voor minder, toch...

De start ligt vanochtend in Rijnsaterwoude. Al snel laten we dit gehucht in het Groene Hart achter ons. Op naar het volgende dorp. Dat is eigenlijk de tendens van deze twee etappes, het aaneenrijgen van dorpjes. Via kerkenpaadjes, smalle boerenweggetjes of graskades. Vooraf lazen we dat dit deel van het pad niet het meest spectaculaire is. Nou, we zijn best tevreden met de omgeving, hoor. Het warme weer droeg daar natuurlijk fiks aan bij. 








In het eerste dorp, Langeraar, staat een soort Bromsnor zonder uniform op de brug. Bars bromt hij "je gaat verkeerd", terwijl wij de route juist nauwgezet volgen. Hij duldt geen tegenspraak en houdt, best vriendelijke, hoor, voet bij stuk en attendeert ons op een andere route, die mooier zou zijn. Mooi is het inderdaad, want wij volgen de aanwijzing van Bromsnor op, maar of het mooier is, weten we natuurlijk niet, want we hebben geen vergelijk. 

Op weg naar Nieuwveen lopen we onze eigen voetstappen, eerder achtergelaten op een etappe van het Pelgrimspad, tegemoet. Dat alles een tweede kans verdient, blijkt als we dit keer bij De sfeerstal wel lekkere cappuccino voorgezet krijgen. De notenkoek is overigens minstens net zo lekker. We verorberen alles zittend in de schitterend bloeiende tuin. 

Over graskades met de bijbehorende hekjes voert de route via Noordeinde naar Zevenhoven. Belangrijkste doel is hier het vinden van sanitair...tevergeefs overigens. Een lang fietspad, met handig begroeide bermen, brengt ons in Noorden. Hier tringelt de GPS. We zijn halverwege. De volgende route mag gestart. 

Vogelparadijs, de Groene Jonker, verrast. We horen, denken we, Rietzangertjes en zien een Blauwborstje. Dat laatste klinkt alsof we echte vogelkenners zijn, maar uh...dat zijn we niet. Twee vogelaars met enorme kijkers en camera's melden het ons. 

In verband met dijkverzwaring moeten we een ommetje maken. Ach, we hoeven vandaag toch "maar" een dikke 30'er, dus die extra kilometertjes zijn geen probleem. Helaas begint ook hier zo'n beetje het saaie stuk van de etappe. Zo'n 4 kilometer, waarvan een deel tot de reguliere route behoort, stiefelen we langs een drukke N-weg. Het hoort erbij. Daarna wordt het weer prachtig. Een onverhard pad leidt naar de eerste molen van vandaag, de Sprengense molen. Even verderop mogen onze armspieren aan de slag om een voetveer heen en weer te trekken. Aan de overkant van het water is het nog een rechte weg linksaf. Nou ja, weg...het is nog steeds een smal pad over een graskade met water aan onze linkerhand. 


In de verte, als een soort finishvlag, zien we het oranje dak van het Van der Valk hotel bij Breukelen. Na een heel dikke 36 kilometer komen we hier aan. Voor we de auto instappen scoren we een Raketje. Wel verdiend, denk ik zo.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten