zaterdag 14 mei 2022

Marskramerpad - van Breukelen naar Hollandsche Rading

14 mei 2022


start: auto geparkeerd P+R station Hollandsche Rading, 2 treinen (Utrecht CS) naar Breukelen
etappe: deel van etappe 15 (20,5 km) tot station Hollandsche Rading in verband met gemak OV
kilometers: 16,5 

Precies een jaar geleden was onze aftrap van het Marskramerpad. Gezien de bereikbaarheid van start- en finishpunten besloten wij toen het pad in tegengestelde richting te wandelen, dus van west naar oost. We volgen de marskramers huiswaarts. Na het pad een tijdje een beetje te hebben verwaarloosd, liepen we vorige week etappes 17 en 16. Voor vandaag staat het volgende deel richting Amersfoort op de planning. Eigenlijk was de bedoeling heel etappe 15 af te stappen, van Breukelen naar Maartensdijk, maar het gemak van slechts twee treinen, in plaats van ook nog een busrit, deed ons besluiten slechts tot Hollandsche Rading te stappen. De gemiste 5 kilometer maken we een volgende keer wel weer goed. 

Breukelen is dus het startpunt van vandaag. Om precies te zijn bij het station. Voor we ook maar een stap zetten, smeren we ons goed in met zonnebrandcreme. Factor 50 zelfs. Pas aan de overkant van het Amsterdam-Rijnkanaal zien we hoe leuk deze naamgenoot van een van de wijken van New York, is. Hier geen wolkenkrabbers, maar juist pittoreske, oude huisjes. Vooral als we het plaatsje zijn doorgelopen en bij de Vecht komen. Dit beeld kennen we nog van het Waterliniepad, maar het verveelt echt nooit. Wat een sfeervol plekkie! En wat een prachtige optrekjes staan hier! Via een van de tuintjes verlaten we het water. Nou ja, tuintjes...het zijn gewoon enorme landgoederen. Vooral dat van kasteel Gunterstein. 




Dit is het paadje dat ons heeft doen besluiten te starten in een lange broek. Op diverse blogs en in de commentaren bij Wandelnet lazen we dat dit een nogal smal, overgroeid pad is. En dat klopt inderdaad. Hoewel het in deze periode nog enigszins meevalt. Over een paar weken zal het een soort jungle lijken. 

Zodra we op de graskade van de Scheendijk stappen, gaan we verder in korte broek. Het weer is er ook echt naar. Wat een fijn temperatuurtje. Fort Tienhoven, waar we recht op af lopen, ligt verscholen achter een dikke bomenhaag. Vanaf hier scheiden de wegen van het Marskramer- en Waterliniepad zich weer. 

Kilometers lang lopen we op de kaarsrechte Nieuweweg. Van de Loosdrechtste Plassen aan onze linkerhand zien we niet heel veel, omdat we op het iets lager gelegen fietspad aan de andere kant van de weg stappen. Knalrode klaprozen, witte margrieten met hun vrolijke gele harten, fluitenkruid, wat een bloemenpracht in de bermen! 




Als we deze weg volgen komen we vanzelf in Hollandsche Rading. Maar g
elukkig heeft de route nog een detour in petto. Via een grindpad worden we Tienhoven in geleid. Een ander pad brengt ons naar molen De Trouwe Waghter. Wat een prachtplaatje is deze in 1832 gebouwde wipmolen! We hebben mazzel. Het blijkt Nationale molendag te zijn. De molen is dus open ter bezichtiging. Daar maken we uiteraard gebruik van. Een vriendelijke vrijwilliger vertelt ons iets over de geschiedenis. De molenaarster poogt ondertussen de wieken te laten draaien. Best lastig, want er staat bar weinig wind. Aan de vorm van de wieken ziet René dat deze trouwens de verkeerde kant op draaien. 


Na dit korte intermezzo wacht ons nog een lang, recht stuk. We zijn inmiddels weer op de weg die we eerder hadden verlaten, beland. Ondanks dat het rechttoe, rechtaan is, verveelt het geen moment. Wat een prachtig gebied. Het veenlandschap biedt een weids uitzicht. Af en toe wordt het gefluit van allerlei vogels onderbroken door het geronk van een overvliegend vliegtuigje opgestegen vanaf, of landend op, vliegveld Hilversum. Links zien we in de verte de hoge televisietoren van de omroepstad. Aan onze rechterhand doemt even later een andere hoge toren op. Het blijkt Utrecht te zijn met de Dom. 

Een stoffig zandpad overgaand in de Graaf Florisweg brengt ons naar Hollandsche Rading. We zijn er. Wat een top wandeldag door een prachtig gebied. Vanaf hier wacht de Utrechtse heuvelrug en zullen bomen ons gezelschap vormen. Nu nog even een datum prikken. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten