28 augustus 2022
kilometers: 29
overnachting: weer thuis
Het zit erop! Drie dagen GR5 zijn voorbij gevlogen. 84 kilometers zijn weggestapt. Genoten hebben we! Nu zat ook vrijwel alles mee. De auto werd in Zichem bij het station met een gerust hart achtergelaten. Het vooraf gevreesde OV reed volgens planning. Het weer was perfect. En dat laatste gold ook voor onze overnachtingsplekken.
Even voor zeven uur gaan na een prima nachtje onze ogen open. Een uur later kunnen we aanschuiven aan de zeer uitgebreid gedekte ontbijttafel. Het is altijd weer de vraag hoe aan onze wens voor een vegetarisch ontbijt wordt voldaan. Nou, hier ontbreekt het ons aan niets. Sterker nog, we voelen ons zelfs een beetje ongemakkelijk dat we maar een klein deel van het uitgestalde eten op kunnen. B&B Crea Els is absoluut een aanrader voor GR5 wandelaars...en anderen uiteraard. En niet alleen vanwege het ontbijt.
Om half tien zwaaien we naar Els en Gino. We zijn weer op pad. Het wordt best een tippel vandaag vanwege de gemiste 5 kilometer van gisteren. Onze dagteller zal daardoor richting de 30 gaan.
De eerste kilometer wordt al afgevinkt op weg naar de start. Door kleine dorpjes, behorende bij de gemeente Westerlo, stappen we naar de Abdij van Tongerlo. Deze begroet ons even voor half elf met een gezellig gebeier. Wat een enorm complex is dit! Het deel van de gebouwen dat boven de muur uitsteekt laat al moois zien. Gelukkig kunnen we een kijkje op de binnenplaats nemen. Dat bevestigt hoe groots deze abdij is.
Een lang bospad brengt ons bij de Ster, een achtsprong van wegen. Even blijven we rechttoe, rechtaan door het bos lopen. De bomen behoeden ons voor het best brandende zonnetje. Die natuurlijke bescherming valt weg als we op een open pad langs de Grote Nete komen te lopen. Qua grootte zien we overigens geen verschil met de Kleine Nete van gisteren. Slingerend met de meander van het riviertje mee passeren we Kasteel de Merode. Op afstand. Er schijnt hier een heuse prins te wonen. De torentjes zijn in ieder geval van prinselijke allure.
Even verderop hebben we zomaar een gezellig gesprek met een stel fietsers. Ze spreken ons aan als we een informatiebord lezen. Bij het horen van ons Nederlandse accent, begroet de Belgische meneer ons met een hartelijk welkom. Hij vraagt en vertelt van alles. Als afsluiter zet hij ons op zijn verzoek met onze eigen mobiel nog even op de foto. Leuk, dit soort kortstondige ontmoetingen.
Er volgen meer bospaden. Het is heerlijk doorstappen. Aan het begin van de wandeldag had ik even een dipje, stijve schouders, een stramme achillespees en een beetje hoofdpijn. Al wandelend verdwijnen de ongemakken vrijwel helemaal.
Na een pitstop bij Mie Maan ben ik zelfs helemaal weer als nieuw. Zoute patatjes en een Averbode Abdij biertje doen wonderen. René is ditmaal niet voor een lokale gegaan. Hij koos Karmeliet, een van zijn favoriete. Ze zorgen in ieder geval niet voor pap in de benen. Fijn, want we mogen nog 12 kilometer. Het worden mooie.
Opeens bevinden we ons op het pad van een enorme kudde schapen. In groepjes drentelen ze voor ons langs. Zo'n tof gezicht. Even verderop staat iets verder van het pad een kudde geitjes.
Het vlakke land van de Brabantse Kempen laten we langzaam achter ons. We golven al best op en neer. Averbode kondigt zich aan met een enorme torenspits. Hier wacht de volgende abdij. Deze is wel geopend voor publiek. Een spiegelmeer op de binnenhof zorgt voor een prachtig effect. de inrichting van de abdij is imposant, niet eens kitscherig, maar eigenlijk gewoon mooi.
In de laan die naar de abdij leidt staan een stuk of 5 ijskarren. Van Gino, de gastheer van de B&B van vannacht begrepen we al dat dat hier gewoon is. Het is dan ook een drukte van jewelste. Vroeger schijnen er zelfs nog veel meer verkopers te hebben gestaan. Ja, hier kun je natuurlijk niet voorbij lopen zonder zelf een ijs te scoren, toch?! Bovendien leent het weer zich daar prima voor.
Richting Zichem kan voor een variant op de route worden gekozen. Deze wordt bij nat weer aanbevolen. Nat is het natuurlijk totaal niet, daarom gaan wij voor de reguliere. Door de Dedemer Broeken mogen we af en toe over een vlonderpad. Niet echt nodig nu, maar leuk is het altijd om over zo'n houten pad te wandelen. Het gebied loopt door tot het spoor dat ons naar Zichem leidt.
Na net geen 30 kilometer staan we weer naast de auto. Op naar huis. Op naar het gewone, ook fijne, leventje.
- op naar de volgende etappe, van Zichem naar Diest
- terug naar de vorige etappe, van Vorselaar naar Oevel (Westerlo)
- overzicht van onze GR5 avonturen
- onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten