woensdag 31 augustus 2022

Zuiderzeepad van Vollenhove naar Ossenzijl

 22 augustus 2022

Blokzijl
start: auto parkeren in Ossenzijl. Hiervandaan bus 76 naar Marknesse en bus 71 naar Vollenhove
etappe 18: van Vollenhove naar Ossenzijl
kilometers: 22,5

Van de polders in Noord-Holland gisteren naar de uitgestrektheid van Overijssel vandaag. Weer op pad. Met Mariska op Zuiderzeepad. De auto parkeren we in Ossenzijl. Hiervandaan brengen 2 bussen ons naar Vollenhove waar het volgende stuk pad wacht. 

De eerste vijg kilometer is het onmogelijk om fout te lopen. Een fietspad langs het Vollenhover Kanaal en later het Meer, brengt ons linea recta naar Blokzijl. Links nog een patroondeken van landerijen, rechts begint het landschap al tekenen van de Weerribben te vertonen. 



Blokzijl is een verrassing, wat een leuke plaats! Aan de overkant van het water van De Kolk zien we de pittoreske skyline van het dorp. Om er te komen lopen we langs de kade waaraan oude huizen met toffe gevels staan. Voor even verlaten we de route. In mijn, al oude, boekje van het pad staat dat een extra rondje door Blokzijl een must is. We worden verwelkomd door een grappig beeld met een spreuk aan de binnenkant van Ghandi, "er is genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht". Zo waar! 
Blokzijl is klein, maar zeker de moeite waard. Aan het sluisje vinden we een prachtig plekje op een terras met uitzicht op de boten die worden geschut. We wandelen nog wat mooie straatjes door en ritsen dan weer in op de oude route.


Deze brengt ons via Baarlo naar Nederland. Zo grappig om dit ieniemienie plaatsje aan te doen. Helaas zien we nergens een plaatsnaambord. Slootjes, rietvelden, dit zijn echt de Weerribben. Vroeger was turfwinning hier de belangrijkste bron van inkomsten, later vervangen door het oogsten van riet. Tegenwoordig valt het grootste deel van het gebied onder natuurbescherming. 





Wij volgen sloten ontstaan door het graven naar turf, van de Wetering, via de Heuvengracht naar de Kalenberggracht. Een smal fietspad voert ons als het ware door de voortuinen van soms te schattige huizen. Middel van vervoer is hier de fiets of een boot. Kilometers lopen we op dit pad. Bruggetjes op en weer af. Libellen gaan ons voor. Tussen Kalenberg en Ossenzijl verdwijnen de huizen voor even. In plaats van pauze te nemen op een bankje, ploffen we op de kade neer. Het is warm. Het water lonk. Heerlijk dus om even met onze voeten in het water te bungelen.





Ossenzijl is niet ver meer. Het dorp is niet zo fotogeniek als Blokzijl. Bovendien zijn de twee eetgelegenheden gesloten. Nou ja, dan maar een ijsje scoren bij buurtsuper Baard. Eigenlijk al een belevenis op zich. 

Na 22,5 kilometer zijn we terug bij de auto. De vooraf "gevreesde" lange, rechte stukken blijken eigenlijk gewoon een prachtig stukje Nederland te zijn.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten