26 augustus 2022
start: na 3 uur rijden vanaf huis, de auto in Zichem geparkeerd. Hiervandaan met 3 treinen (via Aarschot en Antwerpen CS) in 1.39 naar station Noorderkempen
kilometers:
overnachten: bij Oda in Vorselaar (Vrienden op de Fiets)
De vakantie van René zat er al even op en vanaf volgende week mag ik ook weer echt aan de slag. Zes weken geleden luidden we de vakantie in bij de zeer toffe en aanbevelenswaardige B&B Wallstreet in Zwolle. De vakantie afsluiten doen we op de GR5. Voor vannacht is dat in Vorselaar bij ons eerste Vrienden op de Fiets adres. En wat een topadres om mee te starten. Na een warm onthaal zitten we nu op onze "eigen" etage aan een bezorgde pizza. Heerlijk bijkomen na een best intensief dagje.
Ons vorige GR5 avontuur sloten we in mineur af. De geplande etappe vanaf station Noorderkempen werd toen niet gestapt. Het Belgische OV staakte en een lumineus idee om toch bij de start te geraken vanaf de auto bij de finish ontbrak. Het stuk vanaf Brecht ging dus in de koelkast.
Even dacht we dat het daar zou blijven, want opnieuw waren er trubbels met het OV. Ditmaal gooide een staking bij de NS bijna roet in het eten. De Belgische planners wijzigden constant. Treintijden verschenen...om even later weer foetsie te zijn.
Vanochtend bij vertrek is het dus afwachten of we überhaupt bij station Noorderkempen zullen geraken. Aan ons ligt het niet. Al om 5.45 uur trekken we de voordeur achter ons dicht. Lang verhaal kort...de treinen rijden en na 2x overstappen staan wij op het beginpunt.
Donkere wolken vergezellen ons, maar het moet gezegd, met uitzondering van wat korte miezer is daar de hele dag verder niets uitgevallen. De route is niet spectaculair (tja, we zitten nog steeds een beetje in Oostenrijk in gedachten...), maar absoluut de moeite waard.
Brecht begint met een mooi park en wat grootse gebouwen. Over mooie huizen zal je ons de hele dag niet horen. Daar zien we er namelijk maar weinig van. De meeste zijn in onze ogen behoorlijk fantasieloos. Of de bouwers beschikten juist over een iets te grote fantasie, want jongens, wat een bouwsels zijn we tegengekomen.
Als Brecht verlaten is, wandelen we over een jaagpad langs het Kanaal Dessel Schoten. Echt breed is het niet, maar blijkbaar zit hier behoorlijk wat vis, te zien aan het aantal mannen met een hengel in het water.
Over grindpaden lopen we op afstand langs Abdij Nazareth. Wij hebben een andere abdij op het oog. Hoewel niet het gebouw zelf, want dat is toch niet open ter bezichtiging. Nee, na 12 kilometer strijken we neer op het terras van Café Trappisten Westmalle vlakbij en gelieerd aan de abdij. Het proeverijtje van 2 kleine (17 cl) biertjes met wat blokjes trappistenkaas smaakt prima. Wel beseffen we dat de nog te lopen 18 kilometers weleens anders aan zouden kunnen voelen. En dat klopt inderdaad wel een beetje.
Ach, de volgende pauze ligt al in het vizier. Vanaf het café is het zo'n 7 kilometer tot het Boshuisje waar we wat willen eten. Met een frisje erbij, denken we verstandig. Het worden gezellige kilometers. De raarste gespreksonderwerpen komen boven drijven. Bovendien lopen we nu door een prachtig bos. We komen een bijzonder kruis tegen, waarvan ik het verhaal, in het boekje gelezen, René meerdere keren uit de doeken doe.
En dan is daar het door zovelen aangeraden Boshuisje. Het ziet er heel gezellig uit. Maar wel een beetje rustig. En dat klopt, want het is gesloten. Hu? Nou ja, zeg! Dit vinden wij zo niet leuk! Alle joligheid verstomt. Dan maar een van huis meegebracht broodje naar binnen gewerkt. Met wat limonade uit onze Doppers.
Tot Vorselaar wachten nog een ruime 10 kilometer. Wij hebben het een beetje gehad. Dat ligt overigens niet aan de omgeving. Die is nog steeds prima, landweggetjes afgewisseld met af en toe een stuk bos met zomaar een verscholen kapelletje. Ook zien we weids vol paarden. Dit is duidelijk paardengebied.
Na ruim 27 kilometer verlaten we de route. Het is nog 1 kilometer bikkelen naar ons overnachtingsadres. Spannend! Maar even later zitten we gezellig te babbelen op het terras. En nu dus met gevulde buiken met pizza en voor René een lokaal biertje, waarvan de zoon van onze gastvrouw nog iets heeft betekend bij het brouwen.
Ik vermoed zomaar dat wij straks goed slapen. Morgen op naar Tongerlo. Volgens mij komen we dan ook weer een bierbrouwende abdij tegen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten