zondag 2 april 2023

Romeinse Limespad van Utrecht CS naar Werkhoven

2 april 2023


start: auto geparkeerd op Beverweertseweg in Werkhoven, vlakbij bushalte, bus 41 in 20 minuten naar halte Jaarbeurszijde Utrecht CS
etappes volgens Wandelnet: restant 8, 9 volledig
totaal kilometers op dit pad: 151,5
gestapt: 24,1 kilometers

Eigenlijk stond dit stuk van het Romeinse Limespad al voor vorig weekend op de planning. De weersverwachting gooide toen roet in het eten. Gedurende de week vreesden we dat ook vandaag een natte dag zou worden. Verder uitstel van deze etappe zou niet handig zijn, aangezien we volgend week drie dagen aan de wandel gaan om het stuk van Werkhoven naar Heveadorp weg te stappen. Vandaar dat we opgelucht adem haalden toen we voor vandaag een zonnetje zagen verschijnen op de weersverwachtingssites. 

Om kwart over tien parkeerden we de auto op de Beverweertseweg in Werkhoven vlak langs de N229 waar bus 41 naar Utrecht CS stopt. En laat de bewuste bus nou net aan komen rijden als wij richting de halte lopen. Helaas staan we nog aan de verkeerde kant van de weg die we via een tunneltje onderdoor moeten steken. Terwijl we aan de andere kant de trap op rennen, horen we de bus wegrijden. Balen! Op het bord zien we dat we 26 minuten moeten wachten op de volgende. Het worden koude minuten. De zon laat zich nog niet zien en de wind uit het noordoosten is kil. Het geeft ons wel mooi de kans om de route van vandaag nog even door te nemen. 

Even voor elf uur starten we de GPS'en aan de achterzijde van Utrecht CS. Diep weggedoken in onze jassen vervolgen we de route waar we die op 5 maart verlieten. Een voetgangers- en fietsbrug over het spoor, de Moreelse Brug, leidt ons het centrum in. Voor ons wel leuk om eens op deze manier Utrecht binnen te wandelen, meestal gebeurt dit namelijk via Hoog Catherijne. Langs een van de singels is het al direct genieten geblazen van de omgeving. Rechts grote, statige gebouwen, links van ons oudere, niet al te grote huizen waar we zo in zouden willen wonen. Het gefantaseer zorgt ervoor dat we een afslag missen. We merken onze fout al snel en slaan linksaf richting de Oude Gracht. Voor we de stad verlaten willen we nog een startbakkie scoren. Mogelijkheden te over hier natuurlijk. Wij ploffen neer in een gezellig hoekje bij Stach in de Twijnstraat voor een havercappuccino met wat lekkers. 





Nog een klein stukje kunnen we genieten van het toffe stadsbeeld langs de Oude Gracht. Bij NS station Vaartsche Rijn steken we een drukke weg over om deze aan de overkant langs het water waarnaar het station is vernoemd, te vervolgen. Her en der zijn oude fabrieksgebouwen herbruikt voor hippe horecagelegenheden. 
De zon is ons inmiddels komen vergezellen. De jassen gaan uit.Utrecht verlaten we door de woonwijken Hoograven en Lunetten. 


Dan weer vlak langs de A27, dan weer langs de A12 lopen we toch redelijk door het groen richting Fort Vechten. Verschillende viaducten leiden ons onder de snelwegen door. Het is enigszins bekend terrein, want deze route liepen we in omgekeerde richting tijdens ons Waterliniepad-avontuur. Het Castellum bij Fort Fectio is ons dan ook niet meer onbekend. Wel lopen we er nu met een ander blik, nu dit pad zich richt op de voormalige Romeinse bewoners van dit gebied. We lopen over de waarheidsgetrouwe reconstructie van de contouren van het castellum dat hier in 315 na Christus lag. In het beton zijn Romeinse vondsten verwerkt. 

Even verderop ligt een ander stukje geschiedenis in de vorm van Fort Vechten. Onderlangs lopen we richting de uitgang. Aan de overkant van de A12 vinden we de Kromme Rijn weer terug. Deze zal ons zo'n beetje de komende 11 kilometer de weg wijzen terug naar Werkhoven. Gelukkig verveelt de omgeving geen moment, hoewel deze natuurlijk niet echt heel divers is zo lopend over Jaagpaden. Bovendien is het geluid van de snelwegen, die nooit ver weg zijn, niet heel rustgevend. 







Over smalle, soms wat modderige paden lopen we door het groene gebied behorende bij Fort Rhijnauwen. Dit keer laten we het pannenkoekenhuis links liggen. Het Waterliniepad is inmiddels afgebogen. Toch komen we in Bunnik weer op bekend terrein. Hier liepen we eens een Groene Wissel. Dat was nog in coronatijd en de smalle paadjes waren toen deels afgesloten. Dit keer kunnen we de route wel helemaal tot Odijk stappen. Van het plaatsje zelf zien we niets, omdat de Kromme Rijn, en wij dus ook, om het dorp heen loopt. Nog net zien we een ooievaarspaartje op hun nest zitten voor ze een voor een uitvliegen. 










Zodra we kasteel Beverweerd in het vizier krijgen weten we dat we er bijna zijn. De bushalte waar we vanochtend opstapten ligt namelijk aan de oprijlaan van dit kasteel. Opnieuw steken we de N229 onderdoor, dit keer gewoon rustig lopend. De auto zal niet zonder ons wegrijden. Na 24 kilometer stoppen we de GPS'en. Ons wandelPaasweekend volgende week kan aan. De adressen via Vrienden op de Fiets zijn al geregeld. Zelfs voor de afzegging die we vanmiddag ontvingen is een alternatief gevonden. We hebben er nu al zin in! Op naar Wageningen...



Geen opmerkingen:

Een reactie posten