Trekvogelpad van Broek in Waterland naar Diemen

10 september 2023

start: met auto naar Diemen, parkeren P+R, trein naar Amsterdam CS, bus naar Broek in Waterland

etappe: van Broek in Waterland naar Diemen

kaarten: 14, 15, 16 en klein deel 17

kilometers volgens gids: 20

kilometers gestapt: 23,6

kilometers op dit pad: 111

Het plan was dit weekend te starten met het dichten van het gat dat wij nog hebben op de route van het Pelgrimspad. Helaas blijkt op zondagen het deel waar wij zijn OV-gezien niet te doen. Datzelfde geldt voor het Marskramerpad. Tja, en wat dan? René weet raad. Hij vergezelt mij op mijn soloproject, het Trekvogelpad. Bovendien hoeven we dan niet ver te reizen, want ik ben vorige keer in Broek in Waterland geëindigd. 

Toen werd mij direct duidelijk dat dit dorp terecht tot een van de leukste van Nederland wordt bestempeld. Tijd voor een hapje of drankje nam ik niet. Dat wordt nu, gezellig met z'n tweetjes, goed gemaakt. Opnieuw is het genieten geblazen van de sfeer hier, de houten huizen in pasteltinten, de fraaie lantaarnpalen en het aanzicht over het water naar het kerkje. Voor laatstgenoemde ligt een koffieterras. Laten dat nu net geopend worden als wij aan komen lopen. In de schaduw genieten we van een cappuccino met lekkers in de vorm van een worteltaartje en een punt citroen meringue, mijn favoriet! 

En dan kunnen we op pad. We steken de oude E10 of de (nieuwe) N247 over. Een pittoresk bruggetje brengt ons naar het deel van dit plaatsje dat naar de polder voert. Hier begint een lang, rechttoe rechtaan stuk richting Zuiderwoude. De kerktoren van Monnickendam zien we op afstand aan ons voorbij trekken. In Zuiderwoude heerst volop waterpret. Gezinnen zoeken verkoeling op deze warme nazomerse zondag. Wij stampen voort. Over nog steeds rechte wegen. Veenweilanden liggen links en rechts van ons. Het water in de sloten staat hoog. Langzaam komt de stompe toren van Ransdorp in zicht. Schaapjes op de voorgrond zorgen voor een mooi plaatje. Zo dichtbij Amsterdam en toch zo buiten. 

Ransdorp is echt een dorp. Even flink doorstappen en we zijn er al weer voorbij. Op naar het volgende dorpje. In Durgerdam heerst een totaal andere sfeer. Dit is echt een oud havendorpje. Zelfs de waslijnen zijn hier fotogeniek. Aan de overkant de moderne huizen van IJburg. Voor ons de bogen van de bruggen over het IJ. Wat mij betreft kunnen de pastelkleurige houten huizen met bankjes en stoelen voor de deur en klaprozen tegen de pui zo in een woontijdschrift. Ook het witte kapelletje zou daar zo in passen. 

Bovenop de dijk lopen we Amsterdam Noord binnen of eigenlijk Schellingwoude. Landmarkt is de perfecte stop voor een koel drankje. Ach, we nemen er gewoon twee, een colaatje om te klokken en een ijskoffie om te zippen. 

Sinds kort is de route over de Oranjesluizen weer begaanbaar. Uiteraard een veel leukere route dan om gewoon over de brug aan de overkant tvan het Buiten-IJ te geraken. Kort wachten we tot schepen en bootjes de sluizen in of juist uitgevaren zijn. Het Zeeburgereiland toont de rafelrandjes van Amsterdam. Hippies zochten hier lang geleden hun heil. Langzaamaan neemt de nieuwbouw hun vrijplaats over. Op weg naar de snelweg passeren we wat leuke tuinhuisjes. Het blijft bijzonder om te zien hoeveel rustplekjes een hectische stad herbergt. 

We steken de drukke A10 onderdoor. De golvende Nesciobrug is ons niet onbekend. Bij de gelijknamige hardloopwedstrijd hebben we deze overbrugging over het Amsterdam-Rijnkanaal al meerdere keren overgestoken. Eenmaal beneden stappen we Diemen in. Hier stoppen wij de GPS'en. De route loopt verder over de Kanaaldijk. Wij keren richting station. Het zorgt voor bijna 1,5 kilometer extra op de teller. 

• op naar de volgende etappe, van Diemen naar Weesp
• terug naar de vorige etappe, van Zaandam naar Broek in Waterland
• overzicht Trekvogepadetappes
• onze andere wandelpaden